Effectiveness of Administration and Personnel Development of the Election Commission
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to (1) study the current situation in personnel management and development of the Election Commission Office, (2) study the problems and environment affecting the effectiveness of personnel management and development of the Election Commission Office, and (3) propose appropriate guidelines for the effectiveness of personnel management and development of the Election Commission Office. This research is a qualitative research using in-depth interviews with only 20 employees working at the central office who hold academic positions, including operational, expert, and highly expert positions. The research systematically describes and concludes with reasons referring to the theory of data organization.
The research results show that (1) organizational management and the use of modern management tools for organizational development have not been given the proper importance. Therefore, personnel management and development of the Election Commission Office cannot support the missions, duties, and changing contexts. (2) the problem of insufficient personnel in all units due to the long-term lack of personnel recruitment without examinations for promotion, resulting in personnel lacking opportunities for career growth, especially the lack of training to develop personnel to become experts. This reflects the problems and environment of personnel management and development of the Election Commission Office, and (3) the following appropriate guidelines: (3.1) plan manpower and recruit personnel according to the specified characteristics at all levels; (3.2) prepare personnel with high skills or competencies to have the knowledge, skills, and competencies necessary to perform professionally. and (3.3) Strengthening good governance in supervising personnel transparently, as well as strengthening morality and ethics according to the regulations set by the office.
Article history: Received 10 March 2025
Revised 7 April 2025
Accepted 9 April 2025
SIMILARITY INDEX = 0.73 %
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The views and opinions of the article appearing in this journal are those of the author. It is not considered a view and responsibility of the editorial staff.
References
กนกรัตน์ พงษ์โพธากุล. (2566). การวางแผนการสรรหาและคัดเลือกทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร : กองส่งเสริมวิชาการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ชุติบัณฑิ์ แสงหวัง. (2564). การบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์สู่องค์การแห่งการเรียนรู้ในสหกรณ์การเกษตร. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา. 11(4), 800-813.
ญาสุมินทร์ มากอําไพ. (2567). การจัดการพัฒนาแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากร สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. วารสารสหวิทยาการและนวัตกรรมการจัดการ, 2(1), 13-24.
นราธิป ธีรธนาธร. (2565). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2566). ประสิทธิผลการบริหารทรัพยากรบุคคลในสำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์. 7(2), 218-231.
พีระพงษ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2565).การบริหารองค์การที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมของบุคลากรสำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียงกิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.). วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 6(3), 809-822.
ภูมิวรินทร์ ชุณหะวงษ์วริศ. (2567). การบริหารจัดการองค์การที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดสมุทรสาคร. Journal of Roi Kaensarn Academi. 9(8), 529-540.
ภิมภ์วิมล ปรมัตถ์วรโชติ. (2565). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: สู่องค์การแห่งการเรียนรู้. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. 7(5), 337-351.
ธีทัต ตรีศิริโชติ. (2564). การปรับกลยุทธ์ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์เครือข่ายวิจัยประชาชื่น. 3(2), 62-72.
ธิติวุฒิ หมั่นหมี. (2565). การบริหารทรัพยากรมนุษย์สมัยใหม่. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย.
มณีรัตน์ ชัยยะ และ เพ็ญศรี ฉิรัณยงค์. (2566). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ภายใต้การเปลี่ยนแปลงสู่ยุคดิจิทัล (Digital HR). วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ. 11(1), 104-115.
วรพจน์ ปิยะพรศิริ. (2563). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร:สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). นโยบายและแผน ระดับชาติว่าด้วยการพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม (พ.ศ.2561-2580). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
โสมวลี ชยามฤต. (2564). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับยุคดิจิทัลขององค์การภาครัฐและเอกชน. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 4(1), 39-49.
สุวัฒน์ งามแสง. (2568). ประสิทธิผลการบริหารทรัพยากรบุคคลในยุคดิจิทัลของสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล. 11(1), 11-21.
สุภางค์ จันทวานิช. (2567). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริภาพรรณ ลี้ภัยเจริญ. (2565). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). อุบลราชธานี: หจก.วิทยาการพิมพ์ 1973.
