Co-creative media innovation to promote OTOP Nawatwithi community-based tourism: a case of Ban-klongyong, Salaya Sub-district, Phuttamonthon Sub District, Nakhon Pathom Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research article has main objective to develop co-creative media innovation to promote OTOP Nawatwithi community-based tourism of Ban-klongyong, Salaya Sub-district, Phuttamonthon District, Nakhon Pathom Province. The Qualitative research based method; documentary analysis, observation, interviews and community forum with community leaders, communities of OTOP Nawatwithi community based-tourism, community products traders and community people, was applied to develop co creative media that can promote community-based tourism. The common theme analysis was brought to analyze qualitative data derived. The study find that stakeholders involved and community people of Ban Klong Yong agree to use community logo and slogan presented by buffalo cartoon mascot together with slogan “Monrak Thung Klong Yong” to develop 7 prototypes of creative media innovation enable to convey meaning, perception, and retention of Ban Klong Yong identity value which is differentiate than others, and that can promote the sustainable management of Ban Klong Yong OTOP Nawatwithi community-based tourism as wish; mascot standy, a tourist map which shows all 15 tourist attraction of Ban Klong Yong, a map of Ban Klong Yong route, poster, folder, line stickers, and miscellaneous media especially for souvenirs.
Article history : Received 10 December 2019
Revised 1 April 2020
Accepted 4 April 2020
SIMILARITY INDEX = 0.00 %
Article Details
The views and opinions of the article appearing in this journal are those of the author. It is not considered a view and responsibility of the editorial staff.
References
กลชาญ อนันตสมบูรณ์ ประสิทธิ สารภี ชลิดา จันทจิรโกวิท และ กฤษณะ สมควร. (2560). ส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดเชียงรายในเขตตำบลนางแล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย ด้วยสื่อมัลติมีเดีย. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 10(3) :196-207.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 13(2), 25-46.
มนัสสินี บุญมีศรีสง่า. (2556). การสร้างอัตลักษณ์ตราสินค้าแหล่งท่องเที่ยวอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ในมุมมองนักท่องเที่ยวกลุ่มวัยรุ่น. Veridian E-Journal, SU, 6 (1), 548-560
มรรษพร สีขาว สุวารีย์ ศรีปูณะ และรวีวรรณ สนั่นวรเกียรติ. (ม.ป.ป.). รูปแบบการสร้างและพัฒนาสื่อการท่องเที่ยวประเภทเว็บไซต์เพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย. การประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 2 สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร : 103-114). [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2562 จาก https://research.kpru.ac.th/sac/fileconference/29052018-05-03.pdf
วีระพล ทองมา. (2559). การท่องเที่ยวโดยชุมชน (Community Based Tourism :CBT) สำหรับการพัฒนาคุณภาพชีวิตชุมชนในเขตที่ดินป่าไม้. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 19 กันยายน 2562 จาก www.dnp.go.th/fca16/ file/i49xy4ghqzsh3j1.doc
สถาบันการท่องเที่ยวโดยชุมชน. (2559). การท่องเที่ยวโดยชุมชน. [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2562 จาก http://www.cbt-i.or.th/index.php
สมศักดิ์ คล้ายสังข์. (2560). การพัฒนาสื่อวีดิทัศน์และสื่อออนไลน์เพื่อส่งเสริมการตลาดและการท่องเที่ยว. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 12 (3) : 285-296.
อภิญญา บัคคาลา อรุณนภาพร. (2554). แนวทางในการพัฒนาและสื่อความหมายแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่บนเส้นทางรถไฟสายมรณะ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 31 (2), 7-20.
อภิวัฒน์ ปันทะธง จิรวัฒน์ พิระสันต์ และนิรัช สุดสังข์. (2555). การพัฒนาสื่อสิ่งพิมพ์เพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนรอบอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย. วารสารวิชาการ ศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 3 (1), 114-125.
Lesego S.S.(2010).Community-based tourism ventures, benefits and challenges: Khama Rhino Sanctuary Trust, Central District, Botswana. Tourism Management. 31 (1). 136-146.
Waisbord, S. (2014). The Strategic Politics of Participatory Communication. In The Handbook of Development Communication and Social Change .NY: John Willey & Son.