การศึกษาการตีความอวัจนภาษาเกาหลีของนักศึกษาไทย “กรณีศึกษานักศึกษาสาขาภาษาเกาหลี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่”
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์อวัยวะต่าง ๆ ที่ใช้ในการแสดงออกทางอวัจนภาษาของชาวเกาหลี และวิเคราะห์การตีความลักษณะการแสดงออกทางอวัจนภาษาเกาหลีของนักศึกษาไทย โดยได้ทำการศึกษารวบรวมอวัจนภาษาเกาหลีที่ปรากฏในสื่อต่าง ๆ เช่น หนังสือวรรณกรรมเกาหลี และละครเกาหลี โดยสามารถรวบรวมได้ ทั้งหมด 160 ท่าทาง แสดงออกผ่าน 18 อวัยวะ ได้แก่ หน้าอก หู ตา ขา ศีรษะ คอ เท้า ท้อง แก้ม มือ นิ้วมือ ไหล่ ใบหน้า ปาก จมูก คาง เอว และลิ้น โดยอวัยวะที่แสดงออกมากที่สุดคือ มือ นิ้วมือ จำนวน 55 ท่าทาง รองลงมาคือ ศีรษะและปาก จำนวน 14 ท่าทาง และผลการตีความอวัจนภาษาเกาหลีของนักศึกษาไทยได้ตีความอวัจนภาษาเกาหลีบางท่าทางได้อย่างถูกต้องและสามารถสื่อสารกับชาวเกาหลีได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น การแสดงความรักโดยใช้มือประกอบกันเป็นรูปหัวใจ และมีการตีความที่ผิดพลาด เช่น การใช้นิ้วชี้หมุนบริเวณขมับ นักศึกษาไทยตีความว่า ปวดหัว ไม่ได้ตีความว่า สติไม่ดี เนื่องมาจากการไม่รู้ความหมายและความแตกต่างในเรื่องของวัฒนธรรม ดังนั้น การศึกษาอวัจนภาษาเกาหลีจึงมีส่วนช่วยในเรื่องของการสื่อสารให้สัมฤทธิ์ผลได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จุฑาพรรธ์ (จามจุรี) ผดุงชีวิต. (2550). วัฒนธรรมการสื่อสารและอัตลักษณ์. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ชิตาภา สุขพลํา. (2548). การสื่อสารระหว่างบุคคล. โอเดียนสโตร์.
มัลลิกา คณานุรักษ์. (2547). จิตวิทยาการสื่อสารของมนุษย์. โอเดียนสโตร์.
เมตตา วิวัฒนานุกูล (กฤตวิทย์). (2548). การสื่อสารต่างวัฒนธรรม. ภาควิชาวาทวิทยา
และสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมสุดา ศรีวัฒนานนท์.(2547). การสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมในการทำงานของพนักงาน
ชาวไทยและชาวตะวันตก [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการประชาสัมพันธ์บัณฑิต วิทยาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
อนินทิกา ขจรชีพ. (2550). การศึกษาความเข้าใจภาษาท่าทางตามวัฒนธรรมใช้
ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนศรียานุสรณ์ จังหวัดจันทบุรี
[สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาภาษาศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].
อวยพร พานิช. (2550). ภาษาและหลักการเขียนเพื่อการสื่อสาร (พิมพ์ครั้งที่ 5).
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Anh, G.-H. (Director). (2023). The glory (Parts 1-2) (TV series). Hwa and Dam Pictures.
Cho, H. Y. (2007). A study on the characteristics of Korean nonverbal behavior and Korean
language education [한국인 비언어적 행위의 특징과 한국어 교육 연구]. Ijung Eon'eohak, 33, 269-295.
Cho, H. Y. (2009). Korean body language [한국인의 신체 언어]. Soteong.
Choi, I. J. (2004). A Korean language teaching method using mass media -Focusing on
television dramas- [대중매체를 활용한 한국어 교육 방법 -텔레비전 드라마를
중심으로-]. Eomunhak Gyoyuk, 28, 267-286.
Gudykunst, W. B. (2001). Asian American ethnicity and communication. Sage.
Heo, J. A. (2010). An analysis of nonverbal behaviors in Korean textbooks and suggestions
for their use in Korean language education [한국어 교재에 나타난 비언어 행동의
분석과 한국어 교육에서의 활용 방안]. Gugeoggyogwa Gyoyugyeong'gu, 19(1), 37-66.
Hong, G. S. (1995). A study on the classification of nonverbal communication [비언어
커뮤니케이션 분류에 대한 연구]. Communication Science, 13, 3-23.
Jandt, F. E. (1995). Intercultural communication: An introduction. Sage.
Kang, S. Y. (2017). A study on teaching methods of nonverbal expressions for foreign Korean
learners [외국인 한국어 학습자를 위한 비언어적 표현 교육 방안 연구]. Hanminjok Munhwa Yeon'gu, 61, 339-379.
Kim, K. J. (2011). A study on nonverbal expressions for Korean language learners. [한국어
학습자를 위한 비언어적 표현 연구 ] (Master's thesis, Kyung Hee University).
Kim, M. S., Jeong, S. Y., & Hwang, J. Y. (2015). Learning Korean through stories [이야기로
배우는 한국어]. Bakijung.
Kim, S. R., & Kim, H. N. (2016). Learning Korean through folktales [설화로 배우는 한국어].
Darakwon.
Kim, S. R., & Lim, S. J. (2012). Learning Korean through traditional fairy tales [전래 동화로
배우는 한국어]. Darakwon.
Kim, S.-O. (Writer). (2021). The penthouse (Seasons 1-2) (TV series). Chorokbaem Media.
Knapp, M. L. (1978). Nonverbal communication in human interaction [2nd ed.]. Purdue
University.
Kwak, S. O. (2015). A study on Korean language learners' understanding of Korean body
language – Focusing on comparison of meaning understanding and length of
residence [한국어 학습자의 한국인의 신체 언어 이해에 관한 연구 – 의미 이해
비교와 거주 기간을 중심으로-] (Master's thesis, Ewha Womans University).
Kwon, J. B. (1998). The importance of body language ability in foreign language acquisition
and the relationship between culture and gestures [외국어 습득에 있어서 신체
언어 능력의 중요성 및 문화와 제스처의 관계]. Oeguegeo Gyoyugyeong'gu, 1,
-137.
Kwon, O. K. (2006). The direction of Korean culture education in Korean language education
[한국어교육에서의 한국 문화 교육의 방향]. Han'guk Munhwa Eon'eohak, 45,
-431.
Kwon, O. K. (2009). A study on constructing the contents of cultural education in Korean
language education [한국어교육에서 문화교육 내용 구축 방안]. Eon'eo wa
Munhwa, 5(2), 49-72.
Lim, T.-S., & Kim, M.-S. (2000). Intercultural communication competence among Korean
immigrants in the United States. International Journal of Intercultural Relations, 24(2), 175-190.
Park, J.-H. (Director). (2018). What's wrong with secretary Kim (TV series). Bon Factory
Worldwide.
Park, K. S., & Choi, E. S. (2017). Korean traditional culture through stories for foreigners
[외국인을 위한, 이야기로 듣는 한국의 전통문]. (Master's thesis, Busan University of
Foreign Studies).
