ผ้าปิดปากที่ชื่อวัฒนธรรมการข่มขืนกับการต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมทางเพศในสื่อสังคม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัฒนธรรมการข่มขืนทำหน้าที่เป็นผ้าปิดปากเสียงของผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ประสบความรุนแรงบนฐานเพศสภาวะและออกมารณรงค์ยุติความรุนแรง บทความนี้ศึกษาประสบการณ์ความรุนแรงบนฐานเพศของผู้หญิง 7 คนที่เปิดเผยตัวตนและเล่าเหตุการณ์ที่ตนเคยประสบบนสื่อสังคมและต่อมากลายเป็นผู้รณรงค์ระหว่างปี พ.ศ. 2559-2562 ซึ่งเป็นช่วงที่เกิดปรากฏการณ์ #MeToo ในปี พ.ศ. 2560 บทความนี้ได้สำรวจการทำงานของวัฒนธรรมข่มขืนที่กระทำกับพวกเธอ เพื่อเผยให้เห็นรูปร่างหน้าตาของความรุนแรงทางเพศเชิงวัฒนธรรมที่ทำงานอย่างเข้มข้นทั้งก่อนและระหว่างการรณรงค์ ผ่านการทำให้ความรุนแรงต่อผู้หญิงเป็นเรื่องส่วนตัวหรือเป็นเรื่องเล็กน้อย การยึดติดบรรทัดฐานทางเพศและเพศวิถีของผู้หญิงและผู้ชาย ซึ่งนำไปสู่การตำหนิเหยื่อและให้ความชอบธรรมผู้กระทำ การยอมรับความรุนแรงบนฐานเพศสภาวะผ่านความเป็นไทย ความสับสนและยอมรับความรุนแรงบนฐานเพศสภาวะของเหยื่อความรุนแรง ผลการวิจัยได้สะท้อนมายาคติเกี่ยวกับเหยื่อและอาชญากรของสังคม ความพยายามด้อยค่าเสียงของผู้หญิงและกระบวนการทำให้เป็นชายขอบ อีกทั้งยังพยายามยับยั้งกระบวนการรณรงค์ที่ทำให้ “เรื่องส่วนตัวเป็นเรื่องการเมือง” บทความชิ้นนี้จะทำให้ผู้อ่านมองเห็นใบหน้าของวัฒนธรรมการข่มขืนได้ชัดเจนขึ้นและนำเสนอข้อสังเกตเพื่อการรื้อถอนวัฒนธรรมการข่มขืนออกไปได้ในที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะ ข้อคิดเห็น ภาพที่ปรากฏในวารสารเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน บรรณาธิการและกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องและไม่ถือเป็นความรับผิดชอบ ลิขสิทธิ์ในบทความเป็นของผู้เขียนและสถาบันสิทธิมนุษยชนและสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล ห้ามผลิตซ้ำ เก็บในระบบที่ค้นหาได้ หรือเผยแพร่ต่อส่วนใดส่วนหนึ่งของวารสารเว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากบรรณาธิการ หรือได้รับอนุญาตตามกฎหมาย หรือตามเงื่อนไขขององค์กรลิขสิทธิ์ภาพถ่ายหรือกราฟฟิก สงวนลิขสิทธิ์ในการนำไปใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ การนำไปใช้โปรดอ้างอิงให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
Archavanitkul, K. & Co-organization (2009). Kānthamngān khō̜ng khrư̄akhāi sū khō̜sanœ̄ chœ̄ng nayōbāi suk phāwa thāng phēt sām dān. In K. Archavanitkul (Ed.), Thưng wēlā . . tō̜ng khaočhai læ kǣkhai . . . khwāmrunrǣng thāng phēt ʻĒt læ thō̜ng mai phrō̜m. Institute for Population and Social Research, Mahidol University. (In Thai).
Armstrong, E. A., Gleckman-Krut, M., & Johnson, L. (2018). Silence, power, and inequality: An intersectional approach to sexual violence. Annual Review of Sociology, 44, 99–122. https://doi.org/10.1146/annurev-soc-073117-041410
Bangkok Declaration. (1967). Final declaration of the regional meeting for asia of the world conference on human rights. https://www.hurights.or.jp/archives/other_documents/section1/1993/04/final-declaration-of-the-regional-meeting-for-asia-of-the-world-conference-on-human-rights.html
Brownmiller, S. (1975). Against our will: Men, women and rape. Ballantine.
Boonchu, F., & Mumbanchao, J. (2019). Krasǣ Me Too nai prathēt Thai kap kān khukkhām thāng phēt [Me Too flow in Thailand with sexual harassment]. Journal of Humanities and Social Sciences, Suan Sunandha Rajabhat University, 2(1), 110-118. http://journal.ssru.ac.th/index.php/hsssru/article/view/582/401. (In Thai).
Buchanan, F., & Jamieson, L. (2016). Rape and sexual assault: Using an intersectional feminist lens. In S. Wendt, & N. Moulding (Eds.), Contemporary feminisms in social work practice (pp. 220–237). Routledge.
Budgeon, S. (2001). Emergent feminist(?) identities: Young women and the practice of micropolitics. European Journal of Women's Studies, 8(1), 7–28. https://doi.org/10.1177/135050680100800102
Changkhwanyuen, P. (1991). Khwāmkhit thāngkān mư̄ang nai phra traipidok. Chulalongkorn University (In Thai).
Chittal, N. (2015, March 27). How social media is changing the feminist movement. MSNBC. http://www.msnbc.com/msnbc/how-social-media-changing-the-feminist-movement
Eigenberg, H., & Garland, T. (2008). Victim blaming. In L. J. Moriarty (Ed.), Controversies in Victimology (pp. 21–36). LexisNexis Anderson.
European Commission. (n.d.). Gender-based violence (GBV) by definition. https://ec.europa.eu/info/policies/justice-and-fundamental-rights/gender-equality/gender-based-violence/what-gender-based-violence_en
Galtung, J. (2004). Kān plīan khapkhlư̄an khwāmkhatyǣng dūai santiwithī. [Transcend and transform : An introduction to conflict work]. Kobfai Pringing (In Thai).
Khuankaew, O. (2009). Rethinging karma, the dharma of social justice. Silkworm books.
Khuankaew, O. (2015). Sēnthāng sū kān plīanplǣng phēt læ khwāmpen thammabot thān čhit winyān læ kānrīanrū dūai hūačhai. Women’s Wellbeing and Gender Justice Program (In Thai).
Panya, T. (2017a, August 18). Picture 1. Facebook. https://www.facebook.com/photo.php? fbid=1425179090863202&set=pb.100001133735211.-2207520000..&type=3&theater. (In Thai).
Panya, T. (2017b, August 27). Picture 2. Facebook. https://www.facebook.com/thararat.panya/posts/1433334720047639 (In Thai).
Posita, C. (2007). Sāt læ sin hǣng kānwičhai chœ̄ng khunnaphāp. Amarin Printing (In Thai).
Skinnider, M. & Garrett, S. (2017). Kānphičhāranā khadī khwāmkhaočhai rư̄ang kāntō̜psanō̜ng khō̜ng krabūankān yuttham thāng ʻāyā tō̜ khwāmrunrǣng thāng phēt nai prathēt Thai læ prathēt Wīatnām. Thailand Institute of Justice (TIJ) (in Thai).
Southern Connecticut State University. (n.d.). Rape culture, victim blaming, and the facts. https://www.southernct.edu/sexual-misconduct/facts
Stubbs-Richardson, M., Rader, N., & Cosby, A. (2018). Tweeting rape culture: Examining portrayals of victim blaming in discussions of sexual assault cases on Twitter. Feminism & Psychology, 28(1), 90-108. https://doi.org/10.1177/0959353517715874
Thaipost. (2020, January 14). Khon run mai čhai sām ! ' lūkkǣo nōprā ' chœ̄n chūan dœ̄n len sabāi sabāi phrō̜m kap ...k Prayuth pai dūai kan si kha. https://www.thaipost.net/main/detail/54490. (In Thai).
UN Woman. (2011, February 25). Survivor-centred approach. http://www.endvawnow.org/en/articles/652-survivor-centred-approach.html
World Health Organization. (2021). Violence against women. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women
Women and Men Progressive Movement Foundation. (2017). Phœ̄i phon samrūat phop phūying nai กทม. - parimonthon kwā sāmsiphok kō̜ kā thūk khukkhām thāng phēt bon rot sāthārana. http://www.wmp.or.th/contents/view/154#.Weg-0WiCw2w (In Thai).
Women and Men Progressive Movement Foundation. (2020, June 15). Chut māyā khati phit phit thī sangkhom chư̄a læ tī trā rư̄ang " khomkhư̄n" [Image attached]. Facebook. https://www.facebook.com/wmpsocial/photos/a.856048954523498/2872244642903909/?type=3 (In Thai).
