ศีลธรรมโลกวิสัย สิทธิมนุษยชน และประชาธิปไตย
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article analyzes the problem of religious morality, establishing the political and cultural hegemony from ancient times until the Middle Ages, and discusses that the emergence of secular morality is to oppose such religious morality. Then, secular morality is the foundation of human rights and democracy in the modern era. tThe author proposes that in modern Thai society, if we want to apply religious morality to political and public issues, of cours, religious morality is inevitably interpreted to support human rights.
Article Details
The views, opinions, and pictures expressed in this journal are those of the authors and do not necessarily reflect the opinions and viewpoints of the editor and the editorial board. All rights are reserved by the authors and the Institute of Human Rights and Peace Studies of Mahidol University. No part of this journal may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means without the prior permission in writing from the journal’s editor, or as expressly permitted by law, or under terms agreed with the appropriate reprographics rights organization. Non-commercial use of information in this journal must be properly referenced.
References
to Do? แปลโดย สฤณี อาชวานันทกุล. กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส.
ไนเจล, วอร์เบอร์ตัน. (2560). เสรีภาพในการพูด: ความรู้ฉบับพกพา. แปลโดย
จอมพล พิทักษ์สันตโยธิน. กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์,.
พระไตรปิฎก เล่มที่ 14, 28.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). สิทธิมนุษยชน: สร้างสันติสุขหรือสลาย
สังคม. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
พระราชวรมุนี (ประยูร ธมฺมจิตโต). (2540). ปรัชญากรีก: บ่อเกิดภูมิปัญญา
ตะวันตก. กรุงเทพฯ: ศยาม.
ฟินเลย์สัน, เจมส์ กอร์ดอน. (2559). ฮาเบอร์มาส: มนุษย์กับพื้นที่สาธารณะ
แปลโดย วรารัก เฉลิมพันธุศักดิ์.
มิน็อก, เคนเนธ. (2559). การเมือง: ความรู้ฉบับพกพา. แปลโดย กษิร ชีพเป็นสุข.
กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส.
รูสโซ, ฌอง-ฌากส์. (2550). สัญญาประชาคม/หลักแห่งสิทธิทางการเมือง.
แปลโดย วิภาดา กิตติโกวิท. กรุงเทพฯ: ทับหนังสือ.
ไรท์, ไมเคิล. (2542). ตะวันตกวิกฤตคริสต์ศาสนา. กรุงเทพฯ: มติชน.
โรบินสัน, เดฟ. (2555). เพลโต. แปลโดยภัทรารัตน์ สุวรรณวัฒนา. กรุงเทพฯ:
มูลนิธิเด็ก.
เสน่ห์ จามริก. (2545). พุทธศาสนากับสิทธิมนุษยชน. กรุงเทพฯ: สำนักงาน
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
สุรพศ ทวีศักดิ์. ศาสนาสถาปนาการเมือง. มติชนสุดสัปดาห์ (17-23 พ.ย. 2560).
อุกฤษฏ์ แพทย์น้อย (บรรณาธิการ). (2554). ปรัชญากับอนาคตประชาธิปไตย.
กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ฮัลโลเวย์, ริชาร์ด. (2560). ศาสนา: ประวัติศาสตร์ศรัทธาแห่งมวลมนุษย์.
แปลโดย สุนันทา วรรณสินธ์ เบล. กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส พับลิชชิ่ง
เฮาส์.
ฮาร์มอน, เอ็ม. เจ. (2555). ความคิดทางการเมืองจากเปลโตถึงปัจจุบัน. แปลโดย
เสน่ห์ จามริก. กรุงเทพฯ: สถาบันวิถีทรรศน์.
Cliteur, Paul. (2010). The secular outlook : in defense of moral and
political secularism. Blackwell public philosophy.
Harvey, Peter. (2000). An Introduction to Buddhist Ethics. New York :
Cambridge University Press
Kant, Immanuel. (1969). Groundwork of the Metaphysic of Morals.
H.J. Paton (trans, analysed). London: Hutchinson University Library.
Mill, John Stuart. (1986). On Liberty. Currin V.Shields (ed). New York:
Macmillan.
Somparn Promta. (2008). An Essay Concerning Buddhist Ethics.
Bangkok: Chulalongkorn University Press.
“นักวิชาการชี้ศาสนาถูกใช้เป็นเครื่องมืออุดมการณ์ในสังคม-ดึงสถาบันสงฆ์รับใช้
นโยบายการเมือง” https://www.prachachat.net/news_detail.
php?newsid=1424559050 (สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2560)