สมรรถนะภาษาจีนที่คาดหวังของนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่เรียนวิชาภาษาจีนในมหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ:
ความคาดหวัง, สมรรถนะภาษาจีน, วิชาภาษาจีน, นักศึกษาระดับปริญญาตรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับสมรรถนะภาษาจีนปัจจุบันและสมรรถนะภาษาจีนที่คาดหวัง 2) เปรียบเทียบสมรรถนะภาษาจีนปัจจุบันกับสมรรถนะภาษาจีนที่คาดหวัง และ 3) ศึกษาระดับความความต้องการพัฒนารายวิชาภาษาจีน โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ลงทะเบียนเรียนวิชาภาษาจีนในมหาวิทยาลัยมหิดล ในภาคต้น ปีการศึกษา 2562 จำนวน 66 คน ด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t-test dependent ผลการวิจัย พบว่า 1) นักศึกษามีสมรรถนะภาษาจีนด้านทักษะการฟังและการพูดปัจจุบันอยู่ระดับน้อย และมีสมรรถนะด้านทักษะการอ่านและการเขียนปัจจุบันอยู่ระดับน้อยที่สุด โดยนักศึกษามีความคาดหวังในสมรรถนะด้านทักษะการฟัง การอ่าน และการเขียนในระดับมาก และมีความคาดหวังต่อสมรรถนะด้านทักษะการพูดในระดับมากที่สุด 2) นักศึกษามีความคาดหวังในสมรรถนะภาษาจีนสูงกว่าสมรรถนะภาษาจีนปัจจุบันในทุกทักษะ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) นักศึกษาต้องการให้พัฒนาเนื้อหารายวิชา กิจกรรมการเรียนการสอน และการประเมินผลการเรียนรู้ในรายวิชาภาษาจีนในระดับมาก โดยต้องการให้พัฒนาเนื้อหาและกิจกรรมเกี่ยวกับสถานการณ์สมมติ/การใช้ภาษาที่สนุกและเอื้อต่อการนำไปใช้จริง และเน้นการประเมินผลการเรียนรู้จากพัฒนาการของผู้เรียนเป็นระยะ ๆ
References
กระทรวงศึกษาธิการ. สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ.
จรัสศรี จิรภาส. (2550). ศักยภาพของบัณฑิตภาษาจีนระดับอุดมศึกษาและข้อคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาหลักสูตรภาษาจีนระดับอุดมศึกษาให้ได้ประสิทธิภาพ. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์. 2(3): 39-49.
จิรพร เข็มเพ็ชร์. (2560). ความพึงพอใจของนักศึกษามหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ที่มีต่อรายวิชาภาษาจีนเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ฉิงยู เฉิน. (2560). ความต้องการในการเรียนภาษาจีนของนักศึกษาระดับอาชีวศึกษา: กรณีศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีชลบุรีบริหารธุรกิจ. การศึกษาค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการองค์การสมัยใหม่ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2557). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา พ.ศ.2557. นนทบุรี: ภาพพิมพ์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: สำนักฯ.
สุวรรณ เลียงหิรัญถาวร. (2556). การศึกษาสภาพการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายของจังหวัดเชียงใหม่. วารสารคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 1(2): 43-59.
อดิเรก นวลศรี และปิยนันต์ คล้ายจันทร์. (2558). ความต้องการในการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนระดับประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครปากเกร็ด. วารสารปัญญาภิวัฒน์. 7(2): 196-206.
Arnolds, C. A., & Boshoff, C. (2003). The Influence of McClelland’s Need Satisfaction Theory on employee job performance. Journal of African Business. 4(3): 55–81.
Narciss, S., Körndle, H., & Dresel, M. (2008). Accuracy of self-evaluation of competence: How is it affected through feedback in a computer-based arithmetic training? In J. Zumbach, N. Schwartz, T. Seufert, and L. Kester (eds.), Beyond knowledge: the legacy of competence. Austria: Springer.
Rothwell, W. J., & Graber, J. M. (2010). Competency-based training basics. New York: ASTD.
Tyler, R. W. (1950). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: University of Chicago Press.
Yang, Jizhou., Qiu, Jun, & Li, Ning . (2005). TCFL primary stage syllabus. 3rded. Beijing: Beijing Language and Culture University Press.
Zeng, M. (2016). A handbook of tasks and rubrics for teaching Mandarin Chinese. Beijing: Beijing Language and Culture University Press.
Zhang, Hui., & Yang, Nan. (2006). Chinese language comprehensive course instructional methodologies. Beijing: Beijing Language and Culture University Press.
Translated Thai References
Chen, Q. (2017). The needs of vocational education students in learning Chinese: a case study in Chonburi Business Administration Technological College. (Master of Business Administration Independent Study, Sripatum University). (in Thai)
Jirapas, J. (2007). The Potential of Chinese graduates in higher education and the opinion toward Chinese program development effectively. Journal of Liberal Arts Review, 2(3), 39-49. (in Thai)
Khempet, Jiraporn. (2017). The satisfaction of Dhurakij Pundit University’s students with Chinese for communication course. Bangkok: Dhurakij Pundit University. (in Thai)
Lianghirantaworn, S. (2013). A study of Chinese teaching and learning at high school in Chiang Mai. Journal of Liberal Arts, Maejo University. 1(2): 43-59. (in Thai)
Nuansri, A., & Klaichun, P. (2015). The needs of Chinese teaching and learning in the elementary school in municipality Pakkhet city area. Panyapiwat Journal. 7(2): 196-206. (in Thai)
Office of the Education Council, Ministry of Education. (2015). The national education plan B.E. 2560-2579 (2017-2036). Bangkok: Office of the Education Council, Ministry of Education. (in Thai)
Office of the Higher Education Commission. (2014). Manual for the internal quality assurance for higher education institutions 2014. Nontaburi: Parbpim. (in Thai)
Office of the Permanent Secretary. Ministry of Education. (2016). 12th MOE’s education development plan (2017-2021). Bangkok: Office of the Permanent Secretary, Ministry of Education. (in Thai)
