เครื่องมือการสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์สมุนไพรกับค่านิยมของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัล

ผู้แต่ง

  • ปริษฐา ถนอมเวช สาขาวิชาการตลาด คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธนบุรี

คำสำคัญ:

การใช้บุคคลที่มีชื่อเสียง, สื่อทางสังคม, ค่านิยม, วัยรุ่นยุคดิจิทัล, ผลิตภัณฑ์สมุนไพร

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เครื่องมือการสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์สมุนไพรโดยการใช้บุคคลที่มีชื่อเสียงและการตลาดบนสื่อสังคมออนไลน์ 2) ค่านิยมในการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์สมุนไพรของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัล และ 3) ปัจจัยเครื่องมือการสื่อสารการตลาดที่ส่งผลต่อค่านิยมของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัลในการใช้ผลิตภัณฑ์สมุนไพร กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริโภควัยรุ่น จำนวน 400 คน วิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1) เครื่องมือการสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์สมุนไพรของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัล พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ค่านิยมในการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์สมุนไพรของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัล พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง และ 3) ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยเครื่องมือสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์สมุนไพร ได้แก่ การใช้บุคคลที่มีชื่อเสียง รองลงมาคือ การตลาดบนสื่อสังคมออนไลน์ นอกจากนี้สัมประสิทธิ์การพยากรณ์ปัจจัยทั้ง 2 ค่า (R2= 0.884) และสามารถอธิบายค่านิยมของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัลในการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์สมุนไพร (R) ได้ร้อยละ 94 และมีความคลาดเคลื่อนในการพยากรณ์ (SEest) เท่ากับ 17.60 มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

คำสำคัญ:  การใช้บุคคลที่มีชื่อเสียง, สื่อทางสังคม, ค่านิยม, วัยรุ่นยุคดิจิทัล, ผลิตภัณฑ์สมุนไพร

References

จิราพร พันธุ์ศุภมงคล และคณะ. (2019). การตลาดแบบดิจิทัลที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อคอนโดมิเนียมของผู้บริโภคในเขตปทุมธานี. วารสารรังสิตบัณฑิตศึกษาในกลุ่มธุรกิจและสังคมศาสตร์. 5(2): 37-45.

ชนิดา จุลรัตนมณี และดนุพล หุ่นโสภณ. (2557). อิทธิพลของผู้แนะนําสินค้าที่เป็นผู้ที่มีชื่อเสียงด้านกีฬาที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าของผู้บริโภค. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัฐนี คงห้วยรอบ. (2559). การสื่อสารการตลาดแบบดิจิทัลที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าออนไลน์บนเว็บไซต์ LAZADA ในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ทัศนีย์ ทองสว่าง. (2537). สังคมไทย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

พรพิมล เจียมนาครินทร์. (2539). พัฒนาการวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ แกรมมี่.

พัชรี เกิดศิริ. (2552). Social Media คืออะไร. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2552, จาก http://www.ipattt.com/2009/social-media/

รัชนีกร เศรษโฐ. (2528). โครงสร้างสังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนพานิช.

วรารักษ์ สักแสน. (2556). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการเข้าใช้บริการร้านกาแฟสด ในสถานีบริการน้ำมันของผู้บริโภค เขตอำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ศรีกัญญา มงคลศิริ. (2547). Celebrity Marketing. กรุงเทพฯ: เลิฟ แอนด์ ลิฟ.

ศิริดารณี ผลวัฒน์. (2549). การตัดสินใจเลือกใช้บริการสายการบินต้นทุนต่ำ. ปริญญาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุชาดา จันทร์เอม. (2529). จิตวิทยาวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: คอมฟอร์ม.

สุนทรี โคมิน และสนิท สมัครการ. (2522). รายงานการวิจัยเรื่องค่านิยมและระบบค่านิยมไทย: เครื่องมือในการสำรวจวัด. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัย สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

Cornwell, T.B. (1995). Sponsorship-linked marketing development. Sport Marketing Quarterly. 13-24.

Dyson, A. and Turco, D. (2020, March 20). The state of celebrity endorsement in sport. The Cyber-Jour of Sport Marketing. Retrieved March 20, 2020, from http://www.cjsm.com/Vol12/dyson.htm

Likert, R. (1967). A Technique for the measurement of Attitude. Chicago: Rand me Nally Company.

Wittawin, A. (2020, March 12). Summary of Facebook user statistics in Thailand. Retrieved March 12, 2020, from http://www.thumbsup.in.th/facebook-thailand-insight

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rded. New York: Harper and Row Publication.

Translated Thai References

Chiamnakarin, P. (1996). Adolescence development. Bangkok: Ton-Oh Grammy. (in Thai)

Julrattanamanee, C. & Sophon, C. (2014). The Influence of Celebrity Athlete Endorser on Consumer’ Purchase Intention. (Thesis for Master of Business Administration Program, Chulalongkorn University. (in Thai)

Jun-am, S. (1986). Adolescent psychology. Bangkok: Comform. (in Thai)

Kerdsiri, P. (2009, October 20). What is Social Media?. Retrieved January 15, 2019, from http://www.ipattt.com/ 2009/social-media/ (in Thai)

Khong Huai Rop, Natthee. (2016). Digital marketing communications influencing on Lazada website online buying behavior in Bangkok. (Independent Study for Master of Business Administration Program, Rajamangala University of Technology Thanyaburi). (in Thai)

Komin, S. & Samakkarn, S. (2009). Research Report on Thai Values and Value Systems: A Tool for Temple Surveying. Bangkok: Research Institute National Institute of Development Administration. (in Thai)

Mongkolsiri, S. (2004). Celebrity Marketing. Bangkok: Love & Live. (in Thai)

PhanSuphamongkhon, C. & Others. (2019). Digital Marketing is Influential Consumer Behavior of Decision to Buy Condominium in Phatum Thani. Journal of Rangsit Graduate Studies in Business and Social Sciences. 5(2): 37-45. (in Thai)

Pholwat, S. (2006). Decision-Making on selecting allow Cost Airline Service. (Master of Art (Political Science, Kasetsart University). (in Thai)

Saksan, W. (2018). Marketing Mix Factors Relate to Consumers Behaviors of Coffee Store In Gas Station, Muang Chiangrai, Chiangrai Province. (Master of Business Administration Program, Chiang Mai Rajabhat University). (in Thai)

Sesotho, R. (1985). Thai social and cultural structure. Bangkok: Thai Wattana Panich. (in Thai)

Thongsawang, T. (1994). Thai society. Bangkok: Thai Wattana Panich. (in Thai)

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-08-31

How to Cite

ถนอมเวช ป. . (2020). เครื่องมือการสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์สมุนไพรกับค่านิยมของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 14(3), 97–106. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/trujournal/article/view/242328