Guidelines for quality tourism in Kanchanaburi Province after the COVID-19 situation

Main Article Content

Chaloempon Sritong
Phanintorn Suapra

Abstract

This research project is supported by Mahidol University. This research aims to study the potential and guidelines for tourism development in Kanchanaburi Province after the COVID-19 situation. This research is qualitative research using purposive and snowball sampling, semi-structured interviews, and participatory observation from 20 government officials or local leaders, tourism scholars, tourism operators, and community scholars. The results of the study were as follows: 1) Kanchanaburi has all types of tourist attractions, which can be classified as 91 major tourist destinations. The target group is mostly Thai tourists (95 %). Due to the epidemic situation of COVID-19, the government has implemented strict control measures, causing the number of tourists to decrease. As the situation improves, it has been upgraded to a pilot province for tourism due to its large number of attractions, accommodation, facilities, activities, and accessibility — causing a steady increase in tourists. Despite the increase in tourist arrivals in recent years, tourism income has declined. Therefore, it is necessary to change the direction of tourism in the province to quality tourism. 2) Guidelines for tourism development of Kanchanaburi Province to have high potential after the COVID-19 situation consists of 1) developing areas in the special economic zone and surrounding areas; 2) developing environmentally friendly tourism based on creativity and innovation; 3) organising tourist attractions in accordance with relaxation measures;
4) upgrading the standards of tourism products and services to achieve the standard certification;
5) preparing personnel to support changes in tourism in the future; and 6) developing media and tourism programmes to suit the target group.

Article Details

How to Cite
Sritong, C., & Suapra, P. . (2022). Guidelines for quality tourism in Kanchanaburi Province after the COVID-19 situation. Journal of Humanities and Social Sciences Thonburi University, 17(1), 44–56. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/trujournal/article/view/262487
Section
บทความวิจัย

References

กรกนก นิลดำ (2563). การสร้างการเล่าเรื่องของแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดเชียงราย. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 14(2), 109-135.

กรมการท่องเที่ยว. (2563). ข้อมูลสถิตินักท่องเที่ยว. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https://www.mots.go.th

เกษรา โพธิ์เย็น. (2562). สังคมผู้สูงอายุ:โอกาสของธุรกิจที่ยั่งยืนในอนาคต. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(1), 201-209.

นุชประวีณ์ ลิขิตศรัณย์. (2562). ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดพิจิตร. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 14(1), 28-41.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). การวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ประชาชาติธุรกิจ. (2563). ททท.เปิดยุทธศาสตร์ปี 2020 Go Quuality หนุนเติบโต “มั่นคง”. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2563 จาก http://www.prachachat.net/tourism/news-347053

ศิริเพ็ญ ดาบเพชร. (2561). องค์ประกอบการท่องเที่ยวและช่องทางการสื่อสารภาพลักษณ์การท่องเที่ยวสำหรับกลุ่มนักท่องเที่ยวอนาคต กรณีศึกษาจังหวัดพิษณุโลก. วารสารการวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 11(1), 79-98.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2563). COVID-19 ฉุดการท่องเที่ยวโลกหยุดชะงัก คาด…ทั้งปีหดตัว 38-45%. สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2563, จาก https://kasikornresearch.com/th/analysis/k-social-media/Pages/COVID-19-World-Tourism.aspx

สำนักงานจังหวัดกาญจนบุรี. (2563). แผนพัฒนาจังหวัด. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https:// ww2.kanchanaburi.go.th

สุภางค์ จันทวานิช. (2557). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Becker, G. S. (1962). Investment in human capital: A theoretical analysis. Journal of political economy, 70 (5, Part 2), 9-49.

Chen, H., & Rahman, I. (2018). Cultural tourism: An analysis of engagement, cultural contact, memorable tourism experience and destination loyalty. Tourism Management Perspectives.

Christia, J., & Ard, A. (2016). The Influence of demogaphic characteristic on service quality perceptions. Journal of Marketing Management, 4, 57-62.

Dickman, S. (1996). Tourism: An Introductory Text. 2nded. Sydney: Hodder Education.

Dwyer, L., & Kim, C. (2003). Destination competitiveness: Determinats and indicator. Current Issues in Tourism, 6(5), 369-414.

Huang, H. (2019). The Tourism Industry Development Strategy in Bangkok of Thailand. (Master’s Thesis). Siam University, Bangkok.

Lexhagen, M. (2008). Customer perceived value of travel and tourism websites. Retrieved from http://innopp.no/docs/ni_kunnskap/rapporter/Custumerpercent_valuepercent_WP.pdf

Litvina, S. W., Goldsmithb, R. E., & Pana, B. (2008). Electronic word-of-mouth in hospitality and tourism management. Tourism Managemesnt, 29(3), 458-468.

McKercher, B. (1998). The effect of market access on destination choice. Journal of Travel Research, 37(3), 39-47.

Raymond. C. (2008). The practical challenges of developing creative tourism: a cautionary tale from New Zealand. In Creative tourism, a global conversation: how to provide unique creative experiences for travelers worldwide, ed. By Wurzburger, R., Aageson, T., Pattakos, A., and Pratt, S. Santa Fe. New Mexico: Sunstone Presss.

Swarbrooke, J. (1998). Sustainable Tourism Management Wallingford. Oxon: CABI Publishing.

Xiang, Z., & Gretzel, U. (2010). Role of social media in online travel information search. Tourism Management, 31(2, 179-188.

Translated Thai References

Chantavanich, S. (2014). Quality research. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)

Dabphet, S. (2018). Tourism Attributes and Communication Channels of Tourism Image for Future Tourists: The Case of Phitsanulok. Journal of Community Development Research (Humanities and Social Sciences). 11(1), 79-98. (in Thai)

Department of Tourism. (2020). Tourists Statistics. Retrieved February 7, 2020, from https://www.mots. go.th (in Thai)

Jittungwattana, B. (2005). Sustainable Tourism Development Planning. Chiang Mai. Faculty of Humanities, Chiang Mai University Press. (in Thai)

Kasikornthai Research Center. (2563). COVID-19 Traces the World Tourism Disruption Expected ... contract year by 38-45%. Retrieved June 29, 2020, from https://kasikornresearch.com/th/-analysis/k-social-media/Pages/COVID-19-World-Tourism.aspx (in Thai)

Likitsarun, N. (2019). The Potentials of Tourism Attraction in Phichit Province. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 14(1), 28-41. (in Thai)

Nindum, K. (2520). Creation Storytelling of Health Tourism Sites in Chiang Rai. Dhurakij Pundit Communication Arts Journal, 14(2), 109-135. (in Thai)

Phoyen, K. (2019). Aging Society: Opportunities for the Future Sustainable Business Journal of Management Science Review, 21(1), 201-209. (in Thai)

Prachachatturakit. (2520). TAT unveils strategy for 2020, Go Quaality Thanatorn “Confident”. Retrieved February 7, 2020, from http://www.prachachat.net/tourism/news-347053 (in Thai)

The kanchanaburi Provincial. (2020). Provincial Development Plan. Retrieved February 7, 2020, from https://ww2.kanchanaburi.go.th (in Thai)