Behavior of Private School Administration in Disruptive Era under Office of the Private Education Commission in Nonthaburi
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to 1) study the behavior of private school administration in disruptive era under Office of the Private Education Commission in Nonthaburi 2) compare the opinions of behavior of private school administration in disruptive era under Office of the Private Education Commission in Nonthaburi, classified by education level, work experience and school size. The sample consisted of 363 teachers under Office of the Private Education Commission. The research instrument was a questionnaire with content validity, IOC values .67-1.00, a reliability value of .97. The data were analyzed by using frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, One-way ANOVA with LSD.
The research results were as follow: 1) the behavior of private school administration in disruptive era under Office of the Private Education Commission in Nonthaburi was at a high level in overall, ranking from the highest to the lowest mean: Share vision, Creative and Innovation, Strategic management, Teamwork, Communication and Motivation, and 2) the opinions of behavior of private school administration in disruptive era under Office of the Private Education Commission in Nonthaburi, classified by education level and work experience were not different in overall, while the differential school size was statistically significant at the level of .05 in overall and aspect particular. Comparison of pairwise mean differences by LSD method found that: teachers in medium and large schools was statistically significant at the level of .01 and .05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆบทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
ภาษาไทย
ฉัตรณรงค์ศักดิ์ สุธรรมดี และเสกสรร สนวา. (2560). พฤติกรรมผู้นำกับการสร้างความเปลี่ยนแปลงในองค์การ. วารสารสังคมศาสตร์นิติรัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. 1(2), 19-20.
ณัฐธิดา ท่านทรัพย์ และ รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2562). การบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา ตามความคิดเห็นของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 3. การประชุมวิชาการระดับชาติ “วลัยลักษณ์วิจัย” ครั้งที่ 11. มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช.
ธิติกานต์ ระเบียบ. (2560). พฤติกรรมการบริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในเขตอำเภอนิคมพัฒนา จังหวัดระยอง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ สุภมาศ อังศุโชติ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2562). สถิติสำหรับการวิจัยและเทคนิคการใช้ SPSS. ปรับปรุงครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
สำนักงานข้าราชการพลเรือน. (2562). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงอย่างพลิกผันต่อการบริหารราชการ. สำนักงาน ก.พ., 61.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2565). การจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียนเอกชน: สภาพและแนวทางการสนับสนุน. บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนนทบุรี. (2567). รายงานข้อมูลสารสนเทศทางการศึกษาจังหวัดนนทบุรี ปีการศึกษา 2567. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2567. จากhttps://www.nbipeo.go.th/img/docs/information.
อดุลย์ อุบาล. (2566). พฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: ราชภัฏสกลนคร.
อนงค์ จำปาจร. (2561). พฤติกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารรอยแก่นสารน์วิชาการ. 3(2), 47-61.
ภาษาอังกฤษ
Bass, B. M. & Riggio, R. E. (2006). Transformational leadership. Erlbaum.
Coghlan, D. (1993). A person-centred approach to dealing with resistance to change. Leadership & Organization Development Journal. 14(4), 10-14.
Duck, J. D. (1993). Managing change: the art of balancing. Harvard Business Review. 71(6), 109-118.
Hiatt, J. M. (2006). ADKAR: A model for change in business, government and our community. Prosci Research.
Kiel, B. (2014). Companies' demand for competencies to overcome disruptive change. In F. J. Kaiser & K. Wald (Eds.), Managing disruption and destabilisation (pp. 91-108). Springer Gabler.
Kotter, J. (2014). Accelerate change in your organization. Harvard Business Review.
RetrievedonJanuary,2568,fromhttps://www.google.com/search?q=https://kotterinc.com/8-steps-process-for-leading-change.
Krejcie, R.V. & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607 – 610.
Pietersen, W. (2002). The Mark twain Dilemma: the theory and practice of change leadership. Journal of Business Strategy. 23(5), 32-37.
Tharpe, P. M. (2017). Authentic leadership behaviors contributing to job satisfaction of elementary school principals and elementary special education teachers (Doctoral dissertation. Brandman University). ProQuest Dissertations Publishing.
