The Role of Online Media in Strengthening Democracy in Thai Society in the Digital Age
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article has the objective To study the role of online media in democratic politics. and the role of online media in strengthening democracy in Thai society,including information technology media that has an effect on strengthening democracy in Thai society in the digital age. It was found that the role of online media and information technology is considered a mechanism for driving the development process. To strengthen democracy in Thai society in the digital age as well as various environmental factors that may have both direct and indirect effects. For the benefit of seeking guidelines for using information technology to play a role in the online media area that will be accessible in various formats. And there is a process of developing and strengthening democracy in Thai society in the digital age that can be driven towards finding ways to strengthen democracy in Thai society in a sustainable way.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆบทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
ภาษาไทย
พฤทธิสาร ชุมพล. (2540). ระบบการเมือง: ความรู้เบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธพร อิสรชัย. (2544). อินเตอร์เน็ตกับการเมืองไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาการปกครอง. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณะรัฐศาสตร์.
สุภิญญา กลางณรงค์. (2543). มาตรา 40 กับวาทกรรมการปฏิรูปสื่อ. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาวารสารศาสตร์และการสื่อสารมวลชน. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิภา อุตมฉันท์. (2554). ปฏิรูปสื่อเพื่อสังคม หลักคิด และบทเรียนจากนานาประเทศ. กรุงเทพมหานคร : โครงการตำราและเอกสารทางวิชาการ ภาควิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนันตา นานา. (2547). หนังสือทำมือกับการเป็นสื่อทางเลือก. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวารสารสนเทศ. คณะนิเทศศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุบลรัตน์ ศิริยุวศักดิ์. (2550). สื่อและสิทธิการสื่อสารของประชาชนฟิลิปปินส์. กรุงเทพมหานคร : โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
อุบลรัตน์ ศิริยุวศักดิ์. (2554). สื่อออนไลน์ BORN TO BE DEMOCRACY. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ PRACHATAI BOOKCLUB.
ภาษาอังกฤษ
Chumphon P. (1997). Political System: Basic Knowledge. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Issarachai Y. (2001). The Internet and Thai Politics. Master's thesis, Department of Political Science. Chulalongkorn University. Faculty of Political Science.
Karen Mossberger, et al. (2011). Digital Citizenship : The Internet. Society and Participation, The MIT Press. London: England.
Klangnarong S. (2000). Section 40 and the discourse of media reform. Master's thesis. Department of Journalism and Mass Communication. Thammasat University.
Mossberger K., et al. (2011). Digital Citizenship : The Internet. Society and Participation. The MIT Press. London: England.
Nana A. (2004). Handmade Books and Alternative Media. Master's Thesis in Journalism and Information. Faculty of Communication Arts: Chulalongkorn University.
Siriyuwasak U. (2007). Media and Communication Rights of the People of the Philippines. Bangkok: Kobfai Publishing Project.
Siriyuwasak U. (2011). Online media BORN TO BE DEMOCRACY. Bangkok: PRACHATAI BOOKCLUB Publishing.
Utmachan W. (2011). Media Reform for Society: Principles and Lessons from Various Countries. Bangkok: Textbook and Academic Documents Project. Department of Mass Communication. Faculty of Communication Arts: Chulalongkorn University.