การตัดสินใจของนักการเมืองท้องถิ่นในการจัดสรรงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการตัดสินใจของนักการเมืองท้องถิ่นในการจัดสรรงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น 2) เปรียบเทียบการตัดสินใจของนักการเมืองท้องถิ่นในการจัดสรรงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น 3) ศึกษาข้อเสนอแนะการตัดสินใจของนักการเมืองท้องถิ่นในการจัดสรรงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น โดยการประยุกต์ตามหลักอริยสัจ 4 เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 131 คน และผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 12 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์ และวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท
ผลการวิจัยพบว่า
1) ระดับการตัดสินใจของนักการเมืองท้องถิ่นในการจัดสรรงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.98 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านตัดสินใจโดยใช้ตัวแบบเหตุผล และด้านตัดสินใจโดยใช้ตัวแบบส่วนที่เพิ่ม มีค่าเฉลี่ยสูงสุด เท่ากับ 4.15 รองลงมา ได้แก่ ด้านตัดสินใจโดยการประยุกต์ตามหลักอริยสัจ 4 ด้านตัดสินใจเพื่อขยายคะแนนเสียง และด้านตัดสินใจเพื่อตอบสนองฐานคะแนนเสียงและรักษาฐานคะแนนเสียง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.13 3.85 และ 3.60 ตามลำดับ
2) ผลการเปรียบเทียบการตัดสินใจพบว่านักการเมืองท้องถิ่นที่มีการศึกษาและรายได้เฉลี่ยต่อเดือนต่างกันมีการตัดสินใจในการจัดสรรงบประมาณแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนนักการเมืองท้องถิ่นที่มีเพศ อายุ วาระการดำรงตำแหน่ง และตำแหน่งต่างกันมีการตัดสินใจในการจัดสรรงบประมาณไม่แตกต่างกัน
3) ข้อเสนอแนะการตัดสินใจพบว่าการบริหารท้องถิ่นมีความยืดหยุ่นและแตกต่างจากการบริหารราชการส่วนกลางและส่วนภูมิภาค การแก้ไขปัญหาจึงต้องมีความรอบคอบ อีกทั้งองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นมีศักยภาพในการบริหารแตกต่างกัน รัฐควรกระจายอำนาจให้ท้องถิ่นมีอิสระในการบริหาร ควรทบทวนแก้ไขกฎหมายที่เป็นอุปสรรคต่อการจัดสรรงบประมาณ นำหลักอริยสัจ 4 ซึ่งประกอบด้วย ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค มาใช้ประกอบการตัดสินใจจัดสรรงบประมาณ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆบทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
ชลธิชา หอมฟุ้ง. (2558). การพัฒนารูปแบบการสอนวรรณคดีไทยโดยประยุกต์ใช้อริยสัจ 4 เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 8(2), 1317.
ฐิติกร จันทะกล และ เวชสุวรรณ อาจวิชัย. (2565). การมีส่วนร่วมของประชาคมตามหลักอริยสัจ 4 ในการจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลขามป้อม อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. รายงานการวิจัย. สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่นตามแนวพุทธศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด.
ตั้ว สิริณรินทร์ วินิจฉายะจินดา และคณะ. (2565). การสร้างฐานเสียงของสมาชิกสภากรุงเทพมหานครที่สังกัดพรรคการเมืองช่วงปี พ.ศ.2540 - 2557. รายงานการวิจัย. คณะรัฐศาสตร์: มหาวิทยาลัยวิทยาลัยรามคำแหง.
ทาโร่ ยามาเน่. (2516). สถิติ: บทวิเคราะห์เบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์ฮาร์เปอร์แอนด์โรว์.
ปณิธิ อ้นสุวรรณ. (2563). บทบาททางเมืองของสมาชิกสภากรุงเทพมหานครและสมาชิกสภาเขต. ดุษฎีนิพนธ์รัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาปรัชญาการเมือง: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พระครูสมุห์ณัฏฐเสฏฐ์ อธิญาโณ และคณะ. (2559). การพัฒนาการบริหารจัดการการสาธารณูปการของพระสังฆาธิการในเขตการปกครองคณะสงฆ์ภาค 11. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. คณะสังคมศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภาคิน ดำภูผา. (2557). การเมืองในกระบวนการกำหนดนโยบาย : ศึกษาการจัดทำงบประมาณขององค์การบริหารส่วนตำบลทรัพย์อนันต์ อำเภอท่าแซะ จังหวัดชุมพร. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการเมืองและการจัดการปกครอง ภาควิชาการปกครอง. คณะรัฐศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัณณิตา มรกตเขียว. (2552). กระบวนการตัดสินใจของนักการเมืองท้องถิ่นในการจัดสรรงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา : องค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอนำ้ยืน จังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
วัชรินทร์ อินทพรหม และคณะ. (2558). รูปแบบและโครงสร้างการปกครองท้องถิ่นเปรียบเทียบไทยกับเวียดนาม วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์. 10(1), 193.
ศิริรัตน์ พิสัยเลิศ. (2563). การสร้างและรักษาฐานเสียงของพรรคเพื่อไทยในจังหวัดเชียงรายระหว่าง พ.ศ. 2544-2562. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการเมืองและการจัดการปกครอง. คณะรัฐศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สนอง บุญเพิ่ม และคณะ. (2556). ปัญหาในการบริหารงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอน้ำขุ่น จังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชากฎหมายมหาชน: มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร : สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
Athiyano PhraSamuhnatthaset and et al. (2016). The Development of Management on Public Construction And Renovation of Sangha AdministratorsRegion 11. Doctor of Philosophical thesis. Buddhist Management Program.Faculty of Social Sciences: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Best, J.W. (1981). Research in Education. Englewood Cliff : Prentice-Hall.
Boonperm S. et al. (2013). Problems in Managing the Budget of Local Administrative Organization of Namkhun District Ubon Ratchathani Province. Master of Laws Thesis. Department of Public Law: Western University.
Damphupha P.. (2014). The Politics of the Polity making Process : A Study of Budgeting of
Sap-Anan Tambon Administrative organization, Thasae District, Chumphon Provinve. Department of Politics and Government Management, Department of Government. Faculty of Political Science. Chulalongkorn University.
Homfung C.. (2015). The Development of an Instructional Model by Applying the Four Noble Truths to Enhance Critical Reading and Creative Problem Solving Abilities of Undergraduate Students. Academic Journal Veridian E-Journal, Silpakorn University Humanities, Social Sciences and Arts. 8(2), 1317.
Juntakon T. and Ardwichai W.. (2022). Community Participation based on The Four Noble Truths in the Preparation of Local Development Plan of Khampom Subdistrict Administrative Organization, Wapi Pathum District, Maha Sarakham Province. Department of Local Government According to Buddhism. Mahamakut Buddhist University Roi Et Campus.
Moragotkhew W.. (2009). Loca Politicians’ Decsion-making procedures Regarding Budget
Allocation in Sub-District Administration Organizations : A Case Study of Nam Yuen District Administration Organization. Ubon Ratchathani Province. Master of Political Science Thesis. Graduate School : Ubon Ratchathani University.
Onnsuwan P.. (2020). Political Role of Councilor of Bangkok and District Councilor. Doctor of Political Science Thesis. Department of Political Philosophy, Ramkhamhaeng University.
Pisailert S.. (2020). Building and Maintaining Pheu Thai Party’ Electoral Base in Chiang Rai
Province During 2001 – 2019. Master’s Degree Thesis. Department of Politics and Government Management, Faculty of Political Science, Chulalongkorn University.
Secretariat of the Senate. (2017). Constitution of the Kingdom of Thailand 2017. (3rd ed).
Bangkok: Secretariat of the Senate.
Yamane T.. (1973). tatistics: An Introductory Analysis. (3rd ed). New York: Harper and Row Publications.
Vinijchayajinda T. S. et al. (2022). The Building a Vote Base of Bangkok Councilors Affiliated with Political Parties During the Year 1997 – 2014. Research Report. Faculty of Political Science, Ramkhamhaeng University College.