political participation of the new generation
Main Article Content
Abstract
This article aims to study the political participation of the new generation, which found that the political participation of the new generation. This is due to the transition from dependency to independence, making the framework for the development of the new generation more flexible, therefore political participation is one of the main catalysts of the independence of the new generation. Political participation will foster a faster independence and independence for the younger generation. Participation in politics is already a fundamental right of the new generation. The new generation can use this right to the fullest. The political participation of the new generation will make demand. And their interests were increasingly seen. And the political participation of the new generation will make the political system more efficient. Because in a democracy, we see the diverse needs and interests of people. Thus, the political system can develop and produce policies that meet the needs of society, so the state should have a concrete policy for the new generation. There is no need to cling to what kind of engagement will be. The state should shift the idea from focusing on solving problems for the youth to creating opportunities for the youth. And the state needs to invest more in youth education to understand a more deep and diverse transition from dependency to independence.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆบทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
โกวิทย์ พวงงาม. (2553). ธรรมาภิบาลท้องถิ่นว่าด้วยการมีส่วนร่วมและความโปร่งใส. กรุงเทพมหานคร: มิสเตอร์ก๊อปปี้.
เฉลียว บุรีภักดี และคณะ. (2545). ชุดวิชาการวิจัยชุมชนชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิตการจัดการและประเมินโครงการ. นนทบุรี: เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
ชินวัฒน์ สมสืบ. (2539). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชนบท. นนทบุรี:มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธัญญา ผลอนันต์. (2554). แบบฝึกหัดคิดพิชิต Mind Map สำหรับพนักงานและหัวหน้างาน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: Buzan Centre Thailand (BCT).
นรินทร์ชัย พัฒนพงศา. (2546). การมีส่วนร่วม: หลักการพื้นฐานเทคนิคและกรณีตัวอย่าง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สิริลักษณ์การพิมพ์.
ประภาพร ศรีสถิตธรรม. (2554). การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการชุมชนในการจัดการสิ่งแวดล้อม : ศึกษาเฉพาะชุมชนในเขตเทศบาลจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ประหยัด หงษ์ทองคำ. (มปป.) การพัฒนาทางการเมืองโดยกระบวนการปกครองส่วนท้องถิ่น.กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด พาพาส.
ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2542). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2553). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชนบท. รายงานการวิจัย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วันชัย วัฒนศัพท์. (2543). คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชนในการตัดสินใจของชุมชน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สันติวิธีเพื่อการพัฒนาประชาธิปไตย.
ศุภสวัสดิ์ ชัชวาล. (2545). การปกครองท้องถิ่นกับการมีส่วนร่วมของประชาชน. (พิมพ์ครั้งที่ 3).กรุงเทพมหานคร: อีพีเอปริทัศน์.
Bugnicourt, Jacques. (1982). PopularParticipation in Development in Africa. Geneva: Assignment Children.
White, A.L. (1981). The Homeward Tide. London: Granada.