Transcendental Leadership Based on Buddhism in the Digital Era

Main Article Content

Surasit Kraisin

Abstract

This article aims to study Transcendental Leadership Based on Buddhism in the Digital Era. The Studies have shown that leaders in the digital era need to understand the direction of organizational change. By adjusting the organization to be able to adapt quickly and make the organization ready to learn new skills all the time.  The transcendental leadership based on Buddhism in the digital era should have the following leadership skills: 1)Highly Effective Team Building 2)Problem Solving 3)Planning Project 4)Performance Monitoring, Communication and Climate set 5) Relationship Building up and  Coaching 6) Social and Decision Making 7) Motivational, Reflective Thinking and Self – Management  8) Technological 9) Pedagogical 10) Emotional Intelligence Administration and Flexibly Adapted to the Situation, by integrating principles of four brahmavihara to lead the organization to change effectively to become an organization that is excellent in management further continue to manage.

Article Details

How to Cite
Kraisin, S. . . (2022). Transcendental Leadership Based on Buddhism in the Digital Era. Journal of Graduate Saket Review, 7(1), 25–36. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/saketreview/article/view/255198
Section
Academic Article

References

ชุติรัตน์ กาญจนธนชัย. (2562). ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำดิจิตอลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

เชาวนุช สว่างชาติ และพิมพ์อร สดเอี่ยม. (2561). ปัจจัยภาวะผู้นำแบบเหนือชั้นของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผล ของโรงเรียนเทศบาลในเขตจังหวัดเลย. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 3(3), 335-350.

ธัญธัช วิภัติภูมิประเทศ. (2562). สังคมวิทยาดิจิทัล : แนวคิดและการนำไปใช้. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธาน, 6(1), 43-56.

พระธรรมโกศาจารย์(ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมฐิติญาณ. (2552). ธรรมฐิติญาณุสรณ์. ร้อยเอ็ด: ทันใจการพิมพ์.

พระพรหมคุณาภรณ์(ป. อ. ปยุตฺโต). (2550). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: สุขภาพใจ.

พระเมธีธรรมาภรณ์(ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2534). คุณธรรมสำหรับนักบริหาร. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

วชิระ ดวงมาตย์พล. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำแบบเหนือชั้นของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

เศกสรรค์ ปัญญาแก้ว.(2560). ภาวะผู้นำแบบเหนือชั้น. สืบค้นเมื่อ 24 สิงหาคม 2564, จาก https://data.bopp-obec.info/emis/news/news_view.php?ID_New=49002

สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580 (ฉบับย่อ). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

อภิวิชญ์ ตันตุลา, ภิญโญ มนูศิลป์, ยุพร ริมชลการ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะผู้นำแบบเหนือชั้นของผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 9(2), 184-206.

Cradona. (2000). Transcendental leadership. Leadership & Organization Development Journal, 21(4), 201-207.

Sanders, Hopkins และ Geroy. (2003). From Transactional to Transcendental: Toward An Integrated Theory of Leadership. Searched 24 August 2021, จากhttps://www.researchgate.net/publication/250961864_From_Transactional_to_Transcendental_Toward_An_Integrated_Theory_of_Leadership