Transcendental Leadership Based on Buddhism in the Digital Era
Main Article Content
Abstract
This article aims to study Transcendental Leadership Based on Buddhism in the Digital Era. The Studies have shown that leaders in the digital era need to understand the direction of organizational change. By adjusting the organization to be able to adapt quickly and make the organization ready to learn new skills all the time. The transcendental leadership based on Buddhism in the digital era should have the following leadership skills: 1)Highly Effective Team Building 2)Problem Solving 3)Planning Project 4)Performance Monitoring, Communication and Climate set 5) Relationship Building up and Coaching 6) Social and Decision Making 7) Motivational, Reflective Thinking and Self – Management 8) Technological 9) Pedagogical 10) Emotional Intelligence Administration and Flexibly Adapted to the Situation, by integrating principles of four brahmavihara to lead the organization to change effectively to become an organization that is excellent in management further continue to manage.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆบทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
เชาวนุช สว่างชาติ และพิมพ์อร สดเอี่ยม. (2561). ปัจจัยภาวะผู้นำแบบเหนือชั้นของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผล ของโรงเรียนเทศบาลในเขตจังหวัดเลย. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 3(3), 335-350.
ธัญธัช วิภัติภูมิประเทศ. (2562). สังคมวิทยาดิจิทัล : แนวคิดและการนำไปใช้. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธาน, 6(1), 43-56.
พระธรรมโกศาจารย์(ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมฐิติญาณ. (2552). ธรรมฐิติญาณุสรณ์. ร้อยเอ็ด: ทันใจการพิมพ์.
พระพรหมคุณาภรณ์(ป. อ. ปยุตฺโต). (2550). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: สุขภาพใจ.
พระเมธีธรรมาภรณ์(ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2534). คุณธรรมสำหรับนักบริหาร. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
วชิระ ดวงมาตย์พล. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำแบบเหนือชั้นของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
เศกสรรค์ ปัญญาแก้ว.(2560). ภาวะผู้นำแบบเหนือชั้น. สืบค้นเมื่อ 24 สิงหาคม 2564, จาก https://data.bopp-obec.info/emis/news/news_view.php?ID_New=49002
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580 (ฉบับย่อ). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อภิวิชญ์ ตันตุลา, ภิญโญ มนูศิลป์, ยุพร ริมชลการ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะผู้นำแบบเหนือชั้นของผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 9(2), 184-206.
Cradona. (2000). Transcendental leadership. Leadership & Organization Development Journal, 21(4), 201-207.
Sanders, Hopkins และ Geroy. (2003). From Transactional to Transcendental: Toward An Integrated Theory of Leadership. Searched 24 August 2021, จากhttps://www.researchgate.net/publication/250961864_From_Transactional_to_Transcendental_Toward_An_Integrated_Theory_of_Leadership