ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ สังกัดวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
คำสำคัญ:
คุณภาพชีวิต, วัฒนธรรมองค์การ, ประสิทธิผลในการปฏิบัติงาน, บุคลากรสายสนับสนุนวิชาการบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การ กับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ สังกัดวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากร สายสนับสนุนวิชาการฯ กลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรกสายสนับสนุนวิชาการฯ รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเองและนําข้อมูลที่ได้จากการตอบแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างไปวิเคราะห์โดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับคุณภาพชีวิตของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.53, S.D.= 0.83) 2) ระดับวัฒนธรรมองค์การ ของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.00, S.D.= 0.90) 3) ระดับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.56, S.D.= 0.89) 4) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า เมื่อพิจารณาความสัมพันธ์แต่ละด้านพบว่า ด้านประสิทธิผลระดับบุคคล ด้านประสิทธิผลระดับกลุ่มและด้านประสิทธิผลระดับองค์การมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 5) ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ ในแต่ละด้าน พบว่า ประสิทธิผลระดับบุคคล ประสิทธิผลระดับกลุ่มและประสิทธิผลระดับองค์การมีความสัมพันธ์กับวัฒนธรรมองค์การ อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
เอนก เหล่าธรรม.อว.แจงการแก้ปัญหาพนักงานมหาวิทยาลัย ไม่เหลื่อมล้ำ ชี้เป็นธรรมทุกด้านตามกระบวนการปฏิรูปอุดมศึกษา [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2565]. เข้าได้ถึงจาก https://mgronline.com/qol/detail/ 9650000027438
ธงชัย สันติวงษ์. องค์การและการบริหาร.(พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพาณิช; 2550.
รังสรรค์ ประเสริฐศรี. พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์; 2548.
Best JW, Kahn J. Research in education. 8th ed. Boston: Allyn and Bacon; 1998.
สำนักงานวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน. Suan Sunandha Rajabhat University approved to establish College of Logistics and Supply Chain Office [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 2565]. เข้าได้ถึงจาก https://cls.ssru.ac.th/page/office
Krejcie RV, Morgan D. Statistics: An Introductory Analysis. 2nd ed. New York: Harper and Row Publisher; 1973.
Robbins SP. Organizational Behavior. 5th ed. New Jersey: Prentice-Hall. Wagner, JA; 1991.
Cascio CL. Management Human Resource: Productivity Quality of Work Life Profits. New York: McGraw Hill Book; 1995.
ธงทิพย์ วัฒนชัย. คุณภาพชีวิตการทำงานของพยาบาลในโรงพยาบาลพิจิตร. วารสาร พยาบาลสาร 2550;34(2):29-38
Efraty D, Sirgy MJ. Organizational commitment and identification as a function of self-image congruence. Proceedings of the Annual National Conference of the Association of Management 1991;46-50.
Wagner John A, Hollenbeck John R. Management of Organizational Behavior. NJ: Prentice-Hall; 1992.
อรุณรัตน์ คันธา. ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้วัฒนธรรมองค์การ การรับรู้นิสัยของ การเรียนรู้สู่องค์การแห่งการเรียนรู้ การรับรู้ความยุติธรรมในองค์การ กับผลการปฏิบัติงานของบุคลากรระดับปฏิบัติการในการฝ่ายการพยาบาล โรงพยาบาล มหาวิทยาลัย.[วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา อุตสาหกรรมและองค์การ บัณฑิตวิทยาลัย] มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์; 2550
Balthazard PA, Cook RA, Potter RE. Dysfunctional culture, Dysfunctional organization capturing the behavioral norms that form organization culture and drive performance. Journal of Managerial Psychology 2006:21(8);709-32.
คณิสร พรไกรเนตร. ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการทำงานของบุคลากร กลุ่มงานบริหารทั่วไป สังกัดสำนักงานสาธารณสุข จังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม 2557:1(2);42-55.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย (JPR2R) ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
