มาตรฐานการดำเนินงานการเสริมสร้างความมั่นคงผู้สูงอายุในครอบครัวข้ามรุ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครพนม

Main Article Content

กชกร เดชะคำภู
จารุกัญญา อุดานนท์
สำราญ วิเศษ
คงฤทธิ์ กุลวงษ์

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)  ศึกษาระดับมาตรฐานการดำเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการเสริมสร้างความมั่นคงผู้สูงอายุในครอบครัวข้ามรุ่น ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นผู้สูงอายุต่อมาตรฐานการดำเนินงานการเสริมสร้างความมั่นคงผู้สูงอายุในครอบครัวข้ามรุ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครพนม เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ  กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ ผู้สูงอายุที่อยู่ในครอบครัวข้ามรุ่น จำนวน 420 คน ใช้วิธีการคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างตามสูตรทาโร่ยามาเน่ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า ได้ค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ เท่ากับ 0.85 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสถิติทดสอบที (t-test) และสถิติทดสอบเอฟ (F-test)  ผลการวิจัย พบว่า  1) ระดับมาตรฐานการดำเนินงานการเสริมสร้าง ความมั่นคงผู้สูงอายุในครอบครัวข้ามรุ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครพนม โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ระดับปานกลาง โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ การส่งเสริมพัฒนาผู้สูงอายุด้านความรู้ รองลงมา คือ ด้านการคุ้มครองทางสังคมสำหรับผู้สูงอายุ ด้านการเตรียมความพร้อมของประชากรเพื่อวัยผู้สูงอายุ การส่งเสริมพัฒนาผู้สูงอายุด้านสุขภาพ  ด้านการบริหารจัดการ และการส่งเสริมพัฒนาผู้สูงอายุด้านเศรษฐกิจ ตามลำดับ 2) ผู้สูงอายุที่มีระดับการศึกษาสูงสุดต่างกันมีความคิดเห็นต่อมาตรฐานการการเสริมสร้างความมั่นคงผู้สูงอายุในครอบครัว ข้ามรุ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  ที่ระดับ 0.05

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เดชะคำภู ก., อุดานนท์ จ. ., วิเศษ ส. ., & กุลวงษ์ ค. . (2023). มาตรฐานการดำเนินงานการเสริมสร้างความมั่นคงผู้สูงอายุในครอบครัวข้ามรุ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครพนม. Journal of Politics and Governance, 13(2), 124–143. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/263925
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565, 4 พฤศจิกายน). สถิติผู้สูงอายุ สัญชาติไทยและมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้าน มกราคม 2565. สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/1159.

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562, 17 มิถุนายน). ยุทธศาสตร์กระทรวง พ.ศ. 2560-2564. สืบค้นจาก http://www.m-society.go.th.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2549). แนวทางปฏิบัติตามมาตรฐานการส่งเสริมอาชีพ: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ.

จำเรียง ภาวจิตร. (2536). สาธารณมิติ. กรุงเทพฯ: สารมวลชน

เทียนแก้ว เลี่ยมสุวรรณ. (2563). นวัตกรรมนโยบายสวัสดิการเพื่อผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออก. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 9(1), 161-186.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปิยวัฒน์ เกตุวงศา, ชุติมา อยู่สมบูรณ์, กรกกนก พงษ์ประดิษฐ์, นันทวัน ป้อมค่าย, ขวัญละออ นวลละออง, และณากร วงษ์สิงห์ (2561). กลไกของชุมชนและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการดูแลครัวเรือนเปราะปาง: กรณีศึกษาครัวเรือนข้ามรุ่น และครัวเรือนที่มีผู้สูงอายุอยู่คนเดียว. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

พระธนพล กนฺตสีโล (เรือนเพ็ชร์). (2561). การส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลเทพกระษัตรี อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. หลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต (การพัฒนาสังคม). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พนิดา ภู่งามดี และเอกพร รักความสุข. (2561). การพัฒนาการบริการสาธารณะเพื่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในช่วงปี พ.ศ. 2560-2564. มหาจุฬาวิชาการ, 5(1), 168-183.

พันนิภา บุญจริง. (2558). การพัฒนารูปแบบการดําเนินงานชมรมผู้สูงอายุ ตำบลธาตุน้อย อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 8(2), 1-7.

วณิชชา ณรงค์ชัย, และดุษฎี อายุวัฒน์. (2554). รูปแบบการอยู่อาศัยร่วมกันของคนข้ามรุ่นในครอบครัว ผู้ย้ายถิ่นอีสาน. วารสารวิจัย มข. (บศ.), 11(3), 101-110.

สุดารัตน์ สุดสมบูรณ์, วิรัตน์ ธรรมาภรณ, และ ปุญญพัฒน์ ไชยเมล. (2559). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการดูแลผู้สูงอายุไทย. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 9(1), 121-127.

สถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2563). รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย ปี 2563. มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุ.

Intahnon, W. (2021). Roles of Local Administrative Organizations in Life Quality Development of Elderly People in Special Economic Zone of Nakhon Phanom. Review of International Geographical Education, 11(8), 1376-1384.

UNFPA. (2016). รายงานสถานการณ์ประชากรไทย พ.ศ.2558 โฉมหน้าครอบครัวไทย ยุคเกิดน้อย อายุยืน. Bankok: The United Nations Population Fund Thailand and the Office of the National Economic and Social Development Board.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.) Newyork: Harper and Row Publication.