Building a Civic Culture and The Eliminating of Social Inequality
Main Article Content
Abstract
This article has argued that the democracy and economic development around the world is facing serious social inequality issues. Currently, Thai society is also facing this severe problem. The problem of social inequality in Thai society has many dimensions. But when analyzing the main cause factors, it was found that there are two things, the first is from the structural problems of Thai society, the second is due to the weakness of the basis of Thai political culture and the behavior of people in society. Both of these are interrelated. Causing Thai society to have been trapped in social inequality for a long time. Throughout the period many past years, The Thai state has sought to reduce inequality and create social equality but the consequences of the solution have not been successful. It still just a policy and roadmap. There is no any practical effect. In this article trial to propose a solution to eliminating the problem of social inequality in the political sociology perspective. By creating a civic culture or a brand - new political culture through organizations and social institutions. People must have the fundamental beliefs that they have political efficacy as following. First, to solving the problem of social inequality is a primary duty of everyone to be attentive and have a shared responsibility to push forward or take action. Everyone cannot deny their responsibility. Second, people must believe that they are one of the political forces that have the capability of changing the problem of social inequality in a better direction and must participate in the operation as a driving force to seriously keep improve this problem.
Article Details
References
กมล กมลตระกูล. (2563). ความยากจนทางโครงสร้าง (Structure Poverty). สืบค้นจาก http://sociallistthai.com
ไกรยส ภัทราวาท. (2561). ไทยจะลงจาก top 3 ประเทศที่เหลื่อมล้ำที่สุดในโลกได้อย่างไร?. สืบค้นจาก http://www.eef.or.th
คณะกรรมการปฏิรูป. (2554). แนวทางการปฏิรูปประเทศไทย: ข้อเสนอต่อพรรคการเมืองและผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง. กรุงเทพฯ: หจก.บางกอกบล็อก.
จิตติมา กุลประเสริฐรัตน์. (2561). ความเหลื่อมล้ำในกระบวนการยุติธรรม.สืบค้นจาก https://www.thaipost.net/main/detail/19896.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช และคณะ. (2553). วัฒนธรรมพลเมือง.วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ,11(22), 7 - 10.
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2543). ประชาธิปไตย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สหายบล็อกและการพิมพ์.
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2546). วัฒนธรรมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่. กรุงเทพฯ: สหายบล็อกและการพิมพ์.
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2555). การเมืองไทย: ระบบที่ไม่มีสูตรสำเร็จรูปในการแก้ไขปัญหา. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
ทิพย์พาพร ตันติสุนทร. (2553). ไปดู Civic Education ที่เยอรมัน (ตอนที่ 3) มนุษย์ไม่มียีนประชาธิปไตยในตัวเอง. สืบค้นจาก http://www.fpps.or.th
ประมวล รุจนเสรี. (2551). ปฏิวัติวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: พรรคประชามติ.
ประเวศ วะสี. (2562). ความเหลื่อมล้ำในโครงสร้างอำนาจรัฐ ในสถาบันพระปกเกล้า. ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ สร้างคุณภาพประชาธิปไตย. การประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 21. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2556). สังคมวิทยาการเมือง (พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2557 ก.). วัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนกับการพัฒนาประชาธิปไตย. วารสารวิชาการโรงเรียนนายเรือ, 1(1), 83 - 91.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2557 ข.). การพัฒนาประชาธิปไตยกับการสร้างวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตย. รัฐสภาสาร, 62(7), 9 - 44.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2558). ปฏิรูปการเมืองไทยด้วยการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตย: สู่เส้นทางใหม่ที่ดีกว่า. รัฐสภาสาร, 63(11), 9 - 34.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2559). ก้าวข้ามให้พ้นกับดักการพัฒนาประชาธิปไตยไทยด้วยการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตย: สู่เส้นทางใหม่ที่ยั่งยืนกว่า.วารสารร่มพฤกษ์, 34(1),12 - 40.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด และคณะ. (2562). เครือข่ายกลุ่มอิทธิพลกับการทุจริตคอร์รัปชันอย่างเป็นระบบในภาคการศึกษา: กรณีการทุจริตคอร์รัปชันจากโครงการก่อสร้างสนามฟุตซอลและสหกรณ์ออมทรัพย์ครู. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 17(3), 114 -134.
ลมเปลี่ยนทิศ. (2562, 21 พฤศจิกายน). ทำ QE อัดฉีดในประเทศ. ไทยรัฐ, หน้า 5.
วิทยากร เชียงกูล. (2561). ปฏิรูปประเทศไทย. สืบค้นจาก https://www.bangkokbiznewss. com/blog/detail/646151
วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม. (2554). พจนานุกรมอังกฤษ - ไทย. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชัน.
วรัญญา ศรีริน, และพรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2562). วัฒนธรรมทางการเมืองแบบพลเมืองกับการลดความเหลื่อมล้ำทางสังคม ในสถาบันพระปกเกล้า. ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ สร้างคุณภาพประชาธิปไตย. การประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้าครั้งที่ 21. (148 - 166).กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
วิชัย ตันศิริ. (2551). วัฒนธรรมพลเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันนโยบายศึกษา.
สมชัย จิตสุชน. (2561). ความเหลื่อมล้ำในสังคมไทย: แนวโน้ม นโยบายและแนวทางขับเคลื่อนนโยบาย. สถาบันการวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศไทย: ธนาคารแห่งประเทศไทย.
สมชัย จิตสุชน. (2563). ความเหลื่อมล้ำ 2020: เรารู้อะไร เราควรรู้อะไร. สืบค้นจาก TDRI.or.th/2020/01/.
สถาบันพระปกเกล้า. (2562). จดหมายข่าวประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 21 หัวข้อ “ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ สร้างคุณภาพประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สถาบันพระปกเกล้า. (2562). หลักการและเหตุผลการประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 21 ประจำปี 2562 เรื่อง ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ สร้างคุณภาพประชาธิปไตย. สืบค้นจาก http://www.kpi.ac.th/
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). รายงานการวิเคราะห์สถานการณ์ความยากจนและความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย ปี 2556. กรุงเทพฯ: บริษัท บี.ซี.เพรส (บุญชิน) จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2557). รายงานการวิเคราะห์สถานการณความยากจนและความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย ปี 2555. สืบค้นจาก http://social.nesdb.go.th/
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิดัล กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2562). ความเป็นพลเมืองดิจิทัล: พลเมืองแห่งศตวรรษที่ 21. สืบค้นจาก https://thaidigizen.com/contact/
Almond, G. A. & Verba, S. (1963). The Civic Culture : Political Attitudes and Democracy in Fives Nations. Boston: Little, Brown & Company.
Almond, G. A. & Verba, S. (1965). The Civic Culture : Political Attitudes and Democracy in Fives Nations. Boston : Little, Brown & Company.
Almond, G. A. & Verba, S. (1980). The civic Culture Revisited. Boston, MA: Little, Brown.
Inglehart, F.R. & Wayne, E. B. (2000). Modernization, Cultural Change, and the Persistence of Traditional Values.American Sociological Review, 65(1), 19 - 51.