Factors Influencing Effectiveness of Startup Policy Implementation in area of Industrial Promotion Center Region 4
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to 1) study the factors influencing the effectiveness of startup policy implementation in the Industrial Promotion Center Region 4 (IPC4), and 2) find ways to develop startup policy implementation in the area of IPC4. Mixed methods research determined four policy implementation factors that were good predictors of effectiveness as operator competency, sufficiency of resources, legal facilitation and workers’ attitudes. All four factors were statistically significant at the 0.05 level and could explain 71.60 percent of the total variance of startup policies. The research guidelines and recommendations were; 1) Entrepreneurs should strive to develop innovative business model write-ups and present business plans to access funding. 2) IPC4 should be supported by budget, personnel, experts and equipment. 3) Investors and financial institutions should play supporting roles in granting funding or joint investments with high-risk startups. 4) Relevant agencies should study the laws that obstruct the implementation of startup policies. 5) Training to develop positive attitudes, skills and knowledge in startup management should be provided for policy leaders as additional actions. 6) Increased public relations should be developed to improve project information. 7) Officers should study the environmental components and context information, and 8) The relevant agencies should increase the promotion and development of new entrepreneurial creation groups. Ecosystems should be developed to facilitate startups through an enterprise incubator at the university to build cooperation with government agencies and startups to expand research.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). รายงานวิจัยการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาความเป็นผู้ประกอบการ. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
กฤติน โกยวิริยะกุล. (2559). ความตั้งใจในการผันตัวเป็นผู้ประกอบการธุรกิจสตาร์ทอัพของนักพัฒนาซอฟต์แวร์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
กลุ่มผู้ประกอบการวิสาหกิจเริ่มต้น อิสานตอนบน 1. (2562, 29 เมษายน). ปัญหานำนโยบายวิสาหกิจเริ่มต้นไปปฏิบัติของศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 4 [บทสัมภาษณ์].
เกวลี เพชรสีชาติ. (2560). นโยบายสาธารณะว่าด้วยการพัฒนาเมือง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
คฑาวุฒิ สังฆมาศ, เกรียงไกร โพธิ์มณี, และปริยาภร เอี่ยมสำลี. (2561). นวัตกรรมสร้างสรรค์ทางธุรกิจเพื่อการส่งออกกับนโยบายไทยแลนด์ 4.0. วารสารบัณฑิตศาส์น, 15(2), 124-132.
คณะกรรมการส่งเสริมและพัฒนาวิสาหกิจเริ่มต้น. (2561). พระราชบัญญัติการพัฒนาและส่งเสริมวิสาหกิจเริ่มต้น ฉบับรับฟังความคิดเห็น. กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายการออมและลงทุน ส่วนนโยบายระบบการลงทุน.
ควรครอง สมบูรณ์, และณัฏฐ์ดนัย ประเทืองบริบูรณ์. (2560). การดำเนินนโยบายรัฐด้านการสร้างผู้ประกอบการใหม่เชิงสร้างสรรค์และนวัตกรรม. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 130 - 133.
ชนินทร เพ็ญสูตร. (2561). สตาร์ทอัพไทยแลนด์: กรณีศึกษาสตาร์ทอัพในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารพัฒนศาสตร์, 1(1), 258.
ณัฏฐ์ชุดา พลบุตร. (2554). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของเจ้าหน้าที่กลุ่มงานศูนย์ธุรกิจตามทัศนะของผู้จัดการธุรกิจธนาคารพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมแห่งประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, เพชรบุรี.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2560). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนสามัญบิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
ธุรกิจ มหาธีรานนท์, ภัทร วิทยปรีชากุล, และเกตุวดี สมบูรณ์ทวี. (2560). วิเคราะห์ปัจจัยแห่งความสำเร็จของธุรกิจสตาร์ทอัพรีไฟแนนซ์แห่งหนึ่ง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตเพชรบุรี, เพชรบุรี.
นันทพร ดำรงพงศ์. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถในการดำเนินธุรกิจของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมเพื่อรองรับเศรษฐกิจยุคดิจิทัลในประเทศไทย. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่, 11(1), 251.
บรรจง กาญจนานิล. (2561). บทบาทของรัฐในการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษ : กรณีศึกษาเขตเศรษฐกิจพิเศษตราด. วารสารรัชต์ภาคย์, 12(26), 86.
มงคล ธีระนานนท์. (2559). การบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ของศูนย์บ่มเพาะวิสาหกิจในสถาบันอุดมศึกษาไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต, กรุงเทพฯ.
ศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 4. (2562). [แผ่นพับ]. อุดรธานี: ศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 4.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2549). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิดการวิเคราะห์และกระบวนการ. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
สมาคมการค้าเพื่อส่งเสริมผู้ประกอบการเทคโนโลยีรายใหม่. (2561). Startup ecosystem survey: Thailand 2018. กรุงเทพฯ: สมาคมการค้าเพื่อส่งเสริมผู้ประกอบการเทคโนโลยีรายใหม่.
สำนักการวิจัยแห่งชาติ. (2559). ตำราชุดฝึกอบรมหลักสูตร นักวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยแห่งชาติ.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2561). Thailand towards startup nation. กรุงเทพฯ: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.
สำนักงานสภานโยบายการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ และสมาคมการค้าเพื่อส่งเสริมผู้ประกอบการเทคโนโลยีรายใหม่. (2561). Startup ecosystem survey: Thailand 2018. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภานโยบายการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560, 8 เมษายน). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (8) ประเด็น ผู้ประกอบการและวิสาหกิจ ขนาดกลางและขนาดย่อมยุคใหม่ (พ.ศ.2561-2580). สืบค้นจาก http://nscr.nesdb.go.th/wp-content/uploads/2019/04/08.
อดิศร ตาลน้อย. (2562, 20 เมษายน). ปัญหาการนำนโยบายวิสาหกิจเริ่มต้นไปปฏิบัติของศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 4. นักวิชาการอุตสาหกรรมปฏิบัติการ [บทสัมภาษณ์].
Aslam, S., & Hasnu, S. A. F. (2016). Issues and constraints perceived by young entrepreneurs of Pakistan. World Journal of Entrepreneurship Management and Sustainable Development, 12(1), 50 - 65.
Van Meter, D. S., & Van Horn, C. E. (1975). The policy implementation process: A conceptual framework. Administration and Society, 6(4), 446 - 484.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. NY: Harper and Row. 727 -728.