Factors affecting Participation in Sustainable Tourism Management of Mekong River Communities in Mueang District, Nakhon Phanom Province

Main Article Content

Jarukanya Udanont
Mutuda Khansuwan
Anirut Ingesa

Abstract

The objective of this research aimed to investigate factors that effected on the participation in sustainable tourism management among communities along the Mekong River, Muang District, Nakhon Phanom Province. This research was a survey research that collected data by using questionnaire as a tool. The researcher collected data by studying concepts, theories and related researches. The data was from the sample group of 400 people. Descriptive Statistics was used to analyze the data, including Mean and Standard Deviation. It also used Pearson’s Correlation Coefficient and Stepwise Multiple Regression Analysis. The result revealed that factors effected on the participation in sustainable tourism management among communities along the Mekong River, Muang District, Nakhon Phanom Province was at high level in overall (x̄ = 3.75, S.D. = .616). For the participation in sustainable tourism management, it was at high level in overall (x̄ = 3.58, S.D. = .614). Moreover, it consisted of the network factor (beta=.181), the leadership factor (beta = .357), the environmental factor (beta=.141) and the cultural factor (beta=.111). The highest aspect was the leadership factor that effected on participation in sustainable tourism management among communities along Mekong River with a statistical significance at 0.01. It can predict the participation at 58.5 percentage.

Article Details

How to Cite
Udanont, J. ., Khansuwan, . M. ., & Ingesa, A. . (2022). Factors affecting Participation in Sustainable Tourism Management of Mekong River Communities in Mueang District, Nakhon Phanom Province. Journal of Politics and Governance, 12(3), 127–143. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/250008
Section
Research Articles

References

กรมการท่องเที่ยว. (2558). การบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

เกศิณี มรนนท์. (2555). ศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดทำแผนพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวในตำบลแหลมผักเบี้ย จังหวัดเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.

โกวิทย์ พวงงาม. (2559). การปกครองท้องถิ่นไทย หลักการและมิติใหม่ในอนาคต (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.

ไชยา ยิ้มวิไล, และคณะ. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการจัดการ ท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารสหวิทยาการวิจัย, 8(2), 58-63.

ธนาวัฒน์ ปัทมฤทธิกุล. (2561). ศักยภาพการท่องเที่ยวเมืองชายแดนเพื่อเชื่อมโยงการท่องเที่ยวในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง: มุกดาหาร-สะหวันนะเขต-กวางตรี. วารสารการวิจัยบริหารการพัฒนา, 8(1), 61-68.

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2555). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์.

ปรีชา คำมาดี, และสมพงษ์ อัศวริยธิปัติ. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของนักท่องเที่ยวที่เป็นกลุ่มเยาวชน ในจังหวัดชลบุรี. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 7 วันที่ 23 มิถุนายน 2559 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, 396-407.

ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2546). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.).

มนตรี คำวัน, และคู่บุญ จารุมณี. (2560). โอกาสและความท้าทายของการพัฒนานครพนมเป็นเมืองท่องเที่ยวริมฝั่งแม่น้ำโขง. วารสารการเมืองการปกครอง, 7(3), 163-178.

วนิดา วาดีเจริญ. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยจากแนวคิดทฤษฎีสู่ภาคปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สมคิด ศรีสิงห์. (2559). ปัจจัยที่ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการพัฒนากิจกรรมของประชาชนในเขตเทศบาลนครพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา, 9(2), 57-63.

สำนักงานจังหวัดนครพนม. (2560). แผนพัฒนาจังหวัดนครพนม 4 ปี 2561-2564. จังหวัดนครพนม.

สุจันทรา สะพุ่ม. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในนโยบายการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของ ททท. กรณีศึกษาเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี. (การศึกษาค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.

สุชิน แสงลออ. (2551). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของชุมชนยี่สาร จังหวัดสมุทรสงคราม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

สุธาทิพย์ เข็มน้อย. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาตลาดบางหลวง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.

อคิน รพีพัฒน์. (2547). การมีส่วนร่วมของประชาชนในงานพัฒนา. กรุงเทพฯ: ศูนย์การศึกษานโยบายสาธารณสุข.

Arnstien, S.R. (1969). A Ladder of Citizen Participation. Journal of the American Institue of Planners, 35(4), 216-224.

Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measure For Project Design Implementation and Evaluation: Rural Development Committee Center for international Studies. New York: Cornell University Press.

Felsenstein and freeman. (2001). Estimating the impacts of crossborder competition: the case of gambling in Israel and Egypt. Tourism Management, 22(5), 511-521.

Hausman and Haytko. (2007). Mexican maquiladoras: helping or hurting the US/Mexico cross‐border supply chain. The International Journal of Logistics Management, 18(3), 347-363.

Keogh, B. (1990). Public Participation in Community Tourism Planning. Annals of Tourism Research, 27(3), 449-465.

McIntosh, R.W. and C.R. Goeldner. (1986). Tourism Principles, Practices, Philosophies. New York: John Wiley & Sons, Inc.

Yamane, T. (1973). Statistics an introductory analysis. New York: Harper & Row.