Administration of Myanmarese Nationals Working in Samut Sakhon Province

Main Article Content

Kanya Srisawat
Pipob Vachung Ngern
Atiporn Gerdruang

Abstract

The Research on Management of Burmese migrant workers by Thai entrepreneurs in Samut Sakhon Province has the following objectives: 1. to study the management of Burmese migrant workers by Thai entrepreneurs in Samut Sakhon Province; 2. to study the factors that affect the management of Burmese migrant workers by Thai entrepreneurs in Samut Sakhon Province; and 3. to study the relationship between the factors affecting the management of Burmese migrant workers by Thai entrepreneurs in Samut Sakhon Province. A mixed methodological approach was used. The sample group was 400 out of the 90,000 Burmese industrial workers currently working in Thailand (population statistics, 2017) (Yamane, 2014). The overall picture shows a high level in each item. Psychological factors has the highest mean, followed by social and economic factors. In addition, results show environmental factors, social and economic factors, psychological factors and the management of Burmese migrant workers at the statistical significance level of .01. Results suggest that Burmese migrant labor management by Thai entrepreneurs in Samut Sakhon Province should follow a master plan with clear strategies because each area requires a different approach. The state should support the protection of foreign workers who are legally registered, especially with regard to the rate of wages. The state should also maintain a comprehensive foreign labor database with measures in terms of laws.

Article Details

How to Cite
Srisawat, K. ., Vachung Ngern, P. ., & Gerdruang, A. . (2020). Administration of Myanmarese Nationals Working in Samut Sakhon Province. Journal of Politics and Governance, 10(3), 88–119. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/248540
Section
Research Articles

References

กฤตยา อาชวนิจกุล. (2547). สถานะความรู้เรื่องแรงงานข้ามชาติในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยประชากรและสังคมมหาวิทยาลัยมหิดล.
กระทรวงมหาดไทย. (2551). ประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องกำหนดสวัสดิการเกี่ยวกับสุขภาพอนามัยสำหรับลูกจ้าง 16 เมษษยน 2551. ข้อ1 และข้อ 2.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีในการบริหาร.พิมพ์ครั้งที่4. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
สำนักงานจัดหางานจังหวัดสมุทรสาคร. (2559). สถานการณ์การจ้างคนต่างด้าวจังหวดสมุทรสาคร ประจำ เดือนเมษายน2559, มปพ.
สานักบริหารแรงงานต่างด้าว. (2553). การอนุญาตทางานแรงงานต่างด้าวหลบหนีเข้าเมือง สัญชาติพม่าลาวและกัมพูชาปี 2553. กรุงเทพมหานคร.
อรรถพงศ์ ลิมป์กาญจนวัฒน์. (2558). การจ้างแรงงานต่างด้าวของผู้ประกอบการ ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. คณะวิทยาการจัดการ, มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร.
Maslow, A. H. (2014). Motivation and Personality (2nded). New York: Harper & owPubilcehers. อ้างถึงใน อรอุมา แสนธิ. (2555). ผลของความไม่เท่าเทียมกันทางเพศต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Herbert, McClosky. (1986). Toward a Communication, In International Encyclopedia of the Social Science. Vol. 12 Still, David L.ed. New York: The Free Rress. อ้างถึงใน อาฑิตญ์ วงศ์มุสิก. (2544). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองและการบริหารของประชาชนในองค์การบริหารส่วนตำบล กิ่งอำเภอมะนัง จังหวัดสตูล. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, จังหวัดสงขลา.