On Reading Nakharin Mektrairat ’s academic work--Decoding his methodology and constructing body of knowledge of Thai socio-political history and Thai Politics
Main Article Content
Abstract
As a political scientist and historian, Nakharin Mektrairat’s methodology and body of knowledge in Thai socio-political history and Thai politics are defined as “interdisciplinary” which combines humanities and social sciences’ research approaches. His (personal) life, academic and administrative work as well as changes in humanities and social sciences society since 1970s became the “context” that shapes his thought which affects his research methodology. Nakharin Mektrairat’s historical research approach adopts both historical methodology and social concepts, which is affected by four factors. The first factor is the influences from historical philosophy such as the Annales School, the New Left, the Cambridge School and the western social concept theory. The second factor is based on “critical Thai Studies” in Thai academic society since 1970s, which differed from the “mainstream”. The last factor is research common traditions of “Japanese-style Thai Study” which focuses on using historical evidence—"primary source” in particular. All factor which has been adapted for doing research. Meanwhile, Nakharin Mektrairat’s political research, relating to local government, decentralization, provincial authority, the Constitution, and political institutions, has adopted humanity methodology especially in his studies of historical background, changes, and historical development.
Article Details
References
_____. (2559). นัยทางการเมืองของประกาศเลิกหมอบคลานกราบไหว้ในรัชกาลที่ 5 (1). มติชนสุดสัปดาห์. 36 (1885). ฉบับวันที่ 30 กันยายน - 6 ตุลาคม 2559.
การเสวนา Bowring: the Treaty that Change Bangkok (สนธิสัญญาเบาริ่งเปลี่ยนกรุงเทพ ?). (2555). นำเสนอโดย มาลินี คุ้มสุภา ร่วมสนทนาแลกเปลี่ยนโดย นิธิ เอียวศรีวงศ์ วันเสาร์ที่ 18 สิงหาคม 2555 ที่ร้าน Book Re: public. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=nzOzzVnE5fs และ https://www.youtube.com/watch?v=aJT64Je5jrc
คณะกรรมการการอุดมศึกษา, สำนักงาน. (2561). ทำเนียบผู้ดำรงตำแหน่งวิชาการ. สืบค้นจาก http://www.nap.mua.go.th/FacultyRecord/committee_file.aspx.
ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ. (2537). วิธีวิทยาในการวิจัยประวัติศาสตร์ของชาติ: ข้อพิจารณาสำหรับการพัฒนาวิเทศคดีศึกษาในประเทศไทย. เอกสารประกอบการสัมมนาทางวิชาการ อนาคตของวิเทศคดีศึกษาในประเทศไทย: ศักยภาพและทิศทาง. วันที่ 10-11 พฤศจิกายน 2537 ณ โรงแรมแอมบาสเดอร์ ซิตี้ จอมเทียน พัทยา. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2556). ประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์อยู่เหนือการเมือง. นนทบุรี : ฟ้าเดียวกัน.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2557). “80 ปี แห่งการปฏิวัติสยาม” จาก 100 ปี ร.ศ. 130 ถึง 80 ปี ประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ : สถาบันนโยบายศึกษา.
_____. (2557). ปาฐกถาวิชาการ "การปฏิวัติ 2475: ความรู้ ความไม่รู้ และความไม่ยอมรู้". พิธีมอบรางวัลกีรตยาจารย์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการปาฐกถาทางวิชาการโดย กีรตยาจารย์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ วันที่ 26 มิถุนายน 2557 ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=PsmF6UsAZhE.
______. (2553). การเสวนาเรื่อง พรมแดนการเมือง พรมแดนความรู้ของการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475. เปิดตัวหนังสือการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 วันที่ 24 มิถุนายน 2553 ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์. สืบค้นจากhttps://www.youtube.com/watch?v=1gh5i8ifCpo.
______. (2553). การปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475. พิมพ์ครั้งที่ 5 (ฉบับแก้ไขและปรับปรุงครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : ฟ้าเดียวกัน.
______. (2552). ความก้าวหน้ากระบวนการกระจายอำนาจในประเทศไทยและข้อเสนอ : โครงการเสริมสร้างขีดความสามารถขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพื่อสนับสนุนการกระจายอำนาจและธรรมาภิบาลท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
______. (2549). พระผู้ทรงปกเกล้าฯ ประชาธิปไตย: 60 ปีสิริราชสมบัติกับการเมืองการปกครองไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2549). แนวความคิดชาติบ้านเมือง: กำเนิด พัฒนาการ และอำนาจการเมือง. วารสารธรรมศาสตร์, 27 (2), 2 - 41.
______. (2549). กรณี ร.7 ทรงสละราชสมบัติ : การตีความและการสานต่อความหมายทางการเมือง. กรุงเทพฯ: คบไฟ.
______. (2546). บทบาทและอำนาจหน้าที่ของกำนันผู้ใหญ่บ้านกับการปกครองท้องที่. รายงานวิจัยเสนอต่อคณะกรรมการกฤษฎีกา. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการกฤษฎีกา.
______. (2546). ความคิด ความรู้และอำนาจการเมืองในการปฏิวัติสยาม 2475. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ฟ้าเดียวกัน
______. (2544). สถานภาพและทิศทางการบริหารราชการส่วนภูมิภาคในอนาคต. รายงานวิจัยเสนอต่อสถาบันดำรงราชานุภาพ สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันดำรงราชานุภาพ สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย.
______. (2543). “การสถาปนาอุดมการณ์ชาตินิยมขึ้นเหนือรัฐสมบูรณาญาสิทธิราชย์สยาม: ข้อสังเกตบางประการว่าด้วยการเมืองระหว่างปัญญาชนกับการเมืองของปัญญาชน”. บทความประกอบการสัมมนาทางวิชาการ วิถีนักคิด/ปัญญาชนไทย-เทศ: อดีต ปัจจุบัน อนาคต. วันศุกร์ที่ 10 – วันเสาร์ที่ 11 มีนาคม 2543 ณ ห้องประชุมจุมภฎ-พันธุ์ทิพย์ ชั้น 4 อาคารประชาธิปก-รำไพพรรณี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
______. (2542). วิชารัฐศาสตร์ในบริบทของประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง. รัฐศาสตร์สาร. 21 (1), 23-76.
______. (2542). พลังของแนวคิดชาติ-ชาตินิยมกับการเมืองไทยในสมัยแรกเริ่มของรัฐประชาชาติ. รัฐศาสตร์สาร. 21 (3), 1 – 104.
______. (2542). การเมืองท้องถิ่นกับการพัฒนาประชาธิปไตย : ศึกษาเปรียบเทียบการเมืองท้องถิ่นของสองนครในเขตภาคเหนือของไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
______. (2542). สถานภาพของความรู้ทางประวัติศาสตร์เรื่องรัฐและรัฐบาลไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
______. (2534). รัฐธรรมนูญจารีตกับเสถียรภาพทางการเมือง. รัฐศาสตร์สาร. 17 (1), 90 - 104.
______. (2525). การเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 ของสยาม : พรมแดนแห่งความรู้. เอกสารวิชาการหมายเลขที่ 27. กรุงเทพฯ : สถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
______. (2524). ทฤษฎีการพัฒนาแบบกึ่งเมืองขึ้น. รัฐศาสตร์สาร, 7 (2), 21-74.
______. (2524). “วิจารณ์ความหมายของประวัติศาสตร์ และนักประวัติศาสตร์” รวมบทความประวัติศาสตร์, 2 (3), 148 – 153.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ และภูริ ฟูวงศ์เจริญ. (2558). แนวทางปฏิรูปความสัมพันธ์ระหว่างอำนาจนิติบัญญัติกับอำนาจบริหาร. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์, และบุศรินทร์ โตสงวนวงศ์. (2539). “พิเคราะห์หนังสือต้องห้ามไทย”. รัฐศาสตร์สาร. 19 (3), 110-138.
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. (2553). นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ ฟันธงเลือกตั้งต้นปีหน้า สูตรผสมหลายพรรค ชี้รัฐไทยอำนาจนิยมชัดๆ. สืบค้นจากhttp://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1277714632 .
“ปริทัศน์เสวนา: นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ การปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475”. (2536). วารสารธรรมศาสตร์, 19 (2), 114 – 138.
ภูริ ฟูวงศ์เจริญ, (บรรณาธิการ). (2561). คือฟ้ากว้าง…60 ปี นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. ปทุมธานี: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 132 ตอนพิเศษ 310 (25 พฤศจิกายน 2558), 1
“รายงานการเสวนา เรื่อง เสน่ห์ จามริก กับงานและสังคมไทย” (2536). วารสารธรรมศาสตร์. 19 (2), 20 – 110.
สมเกียรติ วันทะนะ. (2533). “คำนำ” ใน นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. ความคิด. ความรู้และอำนาจการเมืองในการปฏิวัติสยาม 2475. กรุงเทพฯ :สถาบันสยามศึกษา สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.
สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล. (2555). 24 มิถุนา: การตีความ 4 แบบ. สืบค้นจาก http://www.thaingo.org/writer/view.php?id=803.
สายชล สัตยานุรักษ์. (2550). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์โครงการ ประวัติศาสตร์วิธีคิดเกี่ยวกับสังคมและวัฒนธรรมไทยของปัญญาชน (พ.ศ.2435-2535). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
สายชล สัตยานุรักษ์ กฤษณ์พชร โสมณวัตร, เกษรา ศรีนาคา, ณัฏฐพงษ์ สกุลเลี่ยว, ศราวุฒิ วิสาพรม, และอาสา คำภา. (2561). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์บทสังเคราะห์วิธีวิทยาและองค์ความรู้เกี่ยวกับมนุษย์และวัฒนธรรมจากผลงานของนักมนุษยศาสตร์ นักมานุษยวิทยา และนักรัฐศาสตร์ไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
Burke, Peter. (1990). The French Historical Revolution: The Annales School 1929 - 89. Stanford: Stanford University Press.
Chesneaux, Jean. (1978). Past and Futures, or What is History For ? London: Thames and Hudson Ltd.
Hobsbawm, Eric J. and Ranger, Terence, ed. (1983). The Invention of Tradition. Cambridge University Press.
Le Roy Ladurie, Emmanuel. (1979). The Territory of the Historian. Chicago: University of Chicago Press.
Nakharin Mektrairat. (2004). A Cultural Explanation of the 1932 Political Change in Siam: Power of Narration and National Identity in Thai Politics. Ph.D Thesis Submitted to the Graduate School of Asia - Pacific Studies, Waseda University.
_____. (1991). The Economic Base and Power of Modern Thai Political Parties. The Making of modern Thai political parties. Tokyo: Institute of Developing Economies.
_____. (1993).Local Magnates and Their Power Contexts in Upper-Central Thailand: A Prolegomenon. VRF Series No.219. Tokyo: Institute of Developing Economies.
Vovelle, Michel. (1990). Ideologies and Mentalities. Chicago: University of Chicago Press.
Wikipedia. Quentin Skinner. (2017). Retrieved from https://en.wikipedia.org/wiki/Quentin_Skinner
การสัมภาษณ์
ภูริ ฟูวงศ์เจริญ, (วันที่ 10 กรกฎาคม 2559). อาจารย์คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. [บทสัมภาษณ์].