มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับสิทธิและเสรีภาพ หลักการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ หลักการจัดทำบริการสาธารณะ หลักการกระจายอำนาจทางปกครอง และหลักการมีส่วนร่วมของประชาชน 2) เพื่อศึกษากฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุของต่างประเทศและประเทศไทย 3) เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ และ 4) เพื่อศึกษาแนวทางการแก้ไขที่เหมาะสมกับประเทศไทยในการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากไม่มีมาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ เน้นการศึกษาวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยศึกษาจากรัฐธรรมนูญ พระราชบัญญัติต่าง ๆ บทความทางวิชาการ เอกสารหลักฐานต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เพื่อหาข้อสรุปและแนวทางที่จะแก้ไขปัญหา จากการศึกษา พบว่า มีปัญหาเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ 3 ประการ ได้แก่ ประการที่หนึ่ง การไม่มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุเป็นการเฉพาะ ประการที่สอง มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการกำหนดนโยบายเพื่อจัดทำบริการสาธารณะด้านการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังไม่เหมาสม และประการที่สาม การไม่มีมาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ซึ่งปัญหาดังกล่าวได้ส่งผลเสียทำให้เกิดปัญหาประชากรผู้สูงอายุไม่ได้รับการพัฒนาคุณภาพชีวิตเท่าที่ควร เนื่องจากไม่มีมาตรการกฎหมายเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เหมาะสมและครอบคลุมความต้องการของผู้สูงอายุ การกำหนดนโยบายเพื่อจัดทำบริการสาธารณะด้านการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ถูกแทรกแซงนโยบายโดยส่วนกลาง ทำให้เกิดผลเสียทำให้การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุล่าช้า ซึ่งอาจไม่ตรงตามปัญหาของพื้นที่และไม่สอดคล้องกับความต้องการของผู้สูงอายุภายในท้องถิ่น และการที่ประชาชนไม่มีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ก่อให้เกิดผลเสียในด้านความสัมพันธ์ระหว่างประชาชนกับหน่วยงานของรัฐที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับผู้สูงอายุ ตลอดจนไม่สามารถตอบสนองต่อความต้องการของผู้สูงอายุ ดังนั้น จะเห็นได้ว่า ประเทศไทยควรนำหลักการหรือแนวคิดของต่างประเทศ ได้แก่ สาธารณรัฐฝรั่งเศส ราชอาณาจักรสวีเดน ประเทศเดนมาร์ก และประเทศญี่ปุ่น ที่ได้มีการกำหนดกฎหมายเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุไว้เป็นการเฉพาะ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้กำหนดนโยบายเพื่อจัดทำบริการสาธารณะด้านการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุรวมไปถึงระบุถึงการให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุอีกด้วย ซึ่งหากประเทศไทยนำหลักการแนวคิดของสาธารณรัฐฝรั่งเศส ราชอาณาจักรสวีเดน ประเทศเดนมาร์ก และประเทศญี่ปุ่นมาปรับใช้ จะทำให้ประเทศไทยสามารถแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุได้อย่างถูกต้องเหมาะสมครอบคลุมความต้องการของผู้สูงอายุ และมีประสิทธิภาพส่งผลให้ประเทศไทยมีประชากรที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีสืบไป