Development of Hybrid Learning Model to Developing Problem-Solving Skills for Grade 9 Students

Main Article Content

Kanita Nijarunkul
Monthon Phonbun
Woraphan Masyaya
Adisorn Siri

Abstract

This research study is quasi-experimental research for developing a hybrid learning model to develop problem-solving skills for grade 9 students. Research objectives: (1) To develop a hybrid learning model to develop problem-solving skills for grade 9 students, (2)To compare the academic achievement of a hybrid learning model to develop problem-solving skills for grade 9 students before and after school, (3) To compare problem-solving skills before and after learning from hybrid learning model to develop problem-solving skills for grade 9students, and (4)To study satisfaction with the hybrid learning model to develop problem-solving skills for grade 9students. Research instruments include lesson plans, online lessons, problem solving skills test, academic achievement test, satisfaction questionnaire. Statistics for data analysis include mean and standard deviation, as well as t-test dependent. Research results are as follows: 1) Developing a hybrid learning model to develop problem-solving skills for grade 9 students was effective at 83.10 /85.95, higher than the criteria 80/80. 2) Academic achievement obtained from the hybrid learning model to develop problem-solving skills of grade 9 students was higher than before, with statistical significance at the .05 level. 3) Problem-solving skills obtained from a hybrid learning model of grade 9 students were higher than before, with statistical significance at the .05 level. 4)Satisfaction with the hybrid learning model to develop problem-solving skills of grade 9 students at a delighted level M=3.87, S.D=0.56)

Article Details

How to Cite
Nijarunkul, K., Phonbun, M., Masyaya, W., & Siri, A. (2024). Development of Hybrid Learning Model to Developing Problem-Solving Skills for Grade 9 Students. Journal of Buddhist Psychology, 9(2), 330–343. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jbp/article/view/276115
Section
Research Article

References

จินตวีย์ คล้ายสังข์. (2562). บรรยายการอบรมเชิงวิชาการ เรื่องการเรียนรู้แบบผสมผสาน. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2563, จาก http://qa.hcu.ac.th/km/fileuploads/Blended-learning-2562.pdf

จิรภัทร ใจทัน และสุมาลี สุนทรา. (2564). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ เรื่อง การเขียนโปรแกรมเบื้องต้นโดยใช้รูปแบบปัญหาเป็นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเทศบาล 3 (สระกระเทียม). การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 13 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม วันที่ 8 - 9 กรกฎาคม 2564, (834-840).

ชนัญชิดา ทุมมานนท์ และคณะ. (2564). ผลของการจัดการเรียนการสอนด้วยวิธีการเรียนรู้แบบผสมผสานที่มีต่อระดับการยึดมั่นผูกพันในการเรียนของนิสิตระดับปริญญาตรี. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(2), 140-151.

ณัฏฐพล ทีปสุวรรณ. (2563). แถลงการณ์การจัดการเรียนการสอนช่วง COVID-19 ครั้งที่ 2: รูปแบบการจัดการเรียนการสอน-โรงเรียนหยุดได้แต่การเรียนรู้หยุดไม่ได้ ในกรณีที่ไม่สามารถทำการเรียนการสอนที่โรงเรียนได้. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2563, จาก https://www.bic.moe.go.th/index.php/ news-movement-menu/249-covid-19-no2

ทรงภพ ขุนมธุรส, ป ประภัสสนันทน์ เรืองจันทร์ และ ชญาตี เงารังษี. (2565). ผลการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ด้วยไมโครซอฟท์ ทีมส์ในรายวิชาวรรณกรรมร่วมสมัย. Journal of Modern Learning Development, 7(1), 1-11.

ธนะวัชร จริยะภูมิ และพัลลภ พิริยะสุรวงศ์. (2559). กิจกรรมการเรียนรู้ด้วยการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์แบบเสริมต่อการเรียนรู้บนฐานของการใช้ปัญหาเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(9), 175-192.

มะยุรีย์ พิทยาเสนีย์ และคณะ. (2565). องค์ประกอบของรูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานด้วยกระบวนการคิดเชิงออกแบบร่วมกับการฝึกประสบการณ์วิชาชีพเพื่อส่งเสริมความเป็นนวัตกรของนักศึกษาครู. Journal of Information and Learning [JIL], 33(3), 22–33.

รัฐนันท์ รถทอง และมลรักษ์ เลิศวินัย. (2565). การศึกษาออนไลน์และการศึกษาแบบผสมผสาน. วารสารวิชาการ, 7(1), 418-429.

รุสดา จะปะเกีย. (2558). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนชีววิทยาและความพึงพอใจในการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

วทัญญู สุวรรณประทีป. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐานร่วมกับปัญหาเป็นฐานและแนวคิดห้องเรียนกลับด้านเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศุภรางศุ์ จันทร์เมฆา. (2559). ทัศนคติและความพึงพอใจต่อการประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกแหล่งท่องเที่ยว (การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2560). Thailand 4.0 ขับเคลื่อนอนาคตสู่ความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน. วารสารไทยคู่ฟ้า, 33, 3-17.

สุภาภรณ์ หนูเมือง และคณะ. (2565). พฤติกรรมการเรียนและปัจจัยความสำเร็จในการเรียนระบบออนไลน์บนแอปพลิเคชั่นไมโครซอฟต์ทีมในช่วงสถานการณ์โควิด-19. Journal of Integrate Science for Development, 12(1), 1-14.

สุวิมล ภาวัง และ สุมาลี ชูกําแพง. (2020). การพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาแบบร่วมมือด้วยการจัดการเรียนรู้แบบเสริมต่อการเรียนรู้บนฐานของการใช้ปัญหาเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(9), 175-192.

อลงกรณ์ พรมที. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีการเรียนรู้กลุ่มพุทธินิยม เรื่อง คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าและการแพร่กระจายสำหรับการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า(ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

อัลญาณ์ สมุห์เสนีโต. (2565). ประสิทธิผลของการจัดการเรียนการสอนรายวิชาความรู้เบื้องต้นทางประชากรศาสตร์ในห้องเรียนเสมือนด้วยโปรแกรม MS TEAMS. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 16(2), 209-221.

Burton, C. (2022). Bite sized learning: A new strategy for teaching (how it works & tips). Retrieved December 10, 2023, from https://www.thinkific.com/blog/bite-sized-learning/

Mazlan, C. A. N., et al. (2023). Exploring the integration of bite-sized learning: A scoping review of research in education and related disciplines. Contemporary Educational Technology, 15(4), 468. https://doi.org/10.30935/cedtech/13622