The Development of Integrated Curriculum “Keum-Muk: Sarn-Sard-Sin Traces of Culture and Wisdom” through Project-Based-Learning of Junior High School Students in the Island Area Located in Satun Province

Main Article Content

Katsarin Binsun
Alisara Chomchuen
Sakkarin Chonpracha
Adisorn Siri

Abstract

This research aimed to 1) Study basic information for developing an integrated curriculum and 2) develop an integrated curriculum, “Keum-Muk: Sarn-Sard-Sin, Traces of Culture and Wisdom,” through project-based learning of junior high school students in the island area located in Satun Province. The research participants were teachers, stakeholders, and grade 8 students, in the 1st semester of the Academic Year 2022. Research instruments were a structured interview, a data record of focus group discussion, assessment forms for integrated curriculum, and learning management plans. Data were analysed by content analysis, percentage, mean (𝑥̅), and standard deviation (S.D.)


The findings revealed that 1) the development of a curriculum integrating knowledge of local wisdom that focuses on vocational skills and 21st-century skills for future careers should be promoted, 2) an Additional Course for the Grade 8 students, “Keum-Muk: Sarn-Sard-Sin, Traces of Culture and Wisdom” has an integration of content in 5 areas, STEAM: science, technology, engineering, art, and mathematics. The curriculum has nine components: background, principles, objectives, course descriptions, content structure, course duration, learning management, material/learning resources, and course measurement and evaluation. The course lasts 20 hours, divided into three learning units: Keum-Muk (sea pandanus), Keum-Muk Lamp, Technology and Sales. Ten lesson plans were implemented using Project-Based Learning in learning management. It also revealed that the quality of the integrated curriculum and the lesson plans reached overall appropriateness and consistency in all aspects at the highest level (𝑥̅ = 4.79).

Article Details

How to Cite
Binsun, K., Chomchuen, A., Chonpracha, S., & Siri, A. (2023). The Development of Integrated Curriculum “Keum-Muk: Sarn-Sard-Sin Traces of Culture and Wisdom” through Project-Based-Learning of Junior High School Students in the Island Area Located in Satun Province. Journal of Buddhist Psychology, 8(1), 17–29. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jbp/article/view/266922
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.

เกษทิพย์ ศิริชัยศิลป์. (2559). ภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการยังชีพ กลุ่มชาติพันธุ์ปกาเกอะญอ บ้านแม่สั้น อำเภอแม่เมาะจังหวัดลำปาง (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.

ไกรยส ภัทราวาท. (2564). บทความเรื่องความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2551). อนาคตใหม่ของการศึกษาไทยในยุค Thailand 4.0. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2565, จาก http://www.li.mahidol.ac.th/conference2016/thailand4.pdf

ชฎารัตน์ บุญจันทร์. (2561). การจัดการทรัพยากรชายฝั่งเพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของชุมชนเกาะหลีเป๊ะตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมือง จังหวัดสตูล (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ทิพย์พาพร ตันติสุนทร. (2558). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง.(พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สถาบันนโยบายศึกษา.

นฤมล ขุนวีช่วยและคณะ. (2553). ชีวิตและวัฒนธรรมชาวเลอูรักลาโว้ยแห่งทะเลอันดามัน (รายงานวิจัย).มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

พรทิพย์ ศิริภัทราชัย. (2556). STEM Education กับการพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21. วารสารนักบริหาร, 33(2), 50-56.

รวิธ รัตนไพศาลกิจ. (2564). การพัฒนาหลักสูตรนวัตศิลป์จากทุนทางวัฒนธรรมล้านนาสำหรับเยาวชนโดยใช้การคิดเชิงออกแบบ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2564). การพัฒนาศูนย์การเรียนรู้ฐานสมรรถนะ (SMT) สู่อาชีพของเยาวชนให้มีวิถีชีวิตโดยใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง พื้นที่เกาะหลีเป๊ะ จังหวัดสตูล (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ศักรินทร์ ชนประชา. (2562). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมสื่อทำมือสำหรับครูผู้สอนวิชาภาษาไทยในโรงเรียนโครงการตามพระราชดำริสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เขตพื้นที่เกาะจังหวัดสตูล. วารสารอัล-ฮิกมะฮฺ มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 9(17),155-171.

สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน์. (2546). การพัฒนาหลักสูตรบูรณาการสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนวัดเสมียนนารี กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุภัค โอฬาพิริยกุล. (2562). STEAM Education: นวัตกรรมการศึกษาบูรณาการสู่การจัดการเรียนรู้. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 9(1),1-16.

สาลินี อุดมผล. (2560). การพัฒนาหลักสูตรบูรณาการอาชีพเพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ และคุณลักษณะด้านอาชีพ สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักงานศึกษาธิการภาค 6 จังหวัดสตูล. (2565). การติดตามสภาพปัญหาเด็กวัยเรียนหลุดจากระบบการศึกษา (รายงานผลการวิจัย). สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory Practice. New York: McMillan.