Development program for Spirituality as a teacher by Positive Psychology of Preservice teachers, Dhonburi Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this quasi-experiment research were to study the spirituality level of teachers and to develop a teacher spirituality development program through positive psychology for preservice teachers at Dhonburi Rajabhat University. The sample was fourth-year preservice teachers, Faculty of Education, obtained by purposive sampling and then randomly assigned to be divided into an experimental group and a control group. For the methodology, this research was divided into 2 phases: Phase 1 was a study of related documents and various research related to the spirituality of teachers to develop a questionnaire on the spirituality of teachers of preservice teachers. Later, data obtained were used to develop the teacher spirituality development program through positive psychology (PERMA Model). Phase 2 was to apply the program to the development of the teacher spirituality in the sample group. The instrument used in the first phase was the questionnaire on the spirituality of teachers.
The instrument used in the second phase was the teacher spirituality development program through positive psychology. Data were analyzed using statistics to find the mean and standard deviation as well as a t-test to test the differences in the spirituality of teachers of the preservice teachers between the pre-experimental period and post-experimental period.
The major findings preservice teachers at the Faculty of Education, Dhonburi Rajabhat University had a very high level of spirituality of teachers (Mean = 18.67 and S.D. = 18.60). After participating in the developed teacher spirituality development program through positive psychology, it was found that the spirituality of teachers of the sample was higher than before with a statistical significance level of .05 (t-test=3.102)
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัญภร เอี่ยมพญา และคณะ. (2563). การศึกษาเปรียบเทียบระดับจิตวิญญาณครูของครูสังกัดสำหนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 1 กับจิตวิญญาณของครูดี. วารสารวิจัยเพชรพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 15(1), 1-14.
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. (2565). เกี่ยวกับคณะครุศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2565, จาก https://edu.dru.ac.th/about-us.php
ดวงใจ ชนะสิทธิ์. (2558). การพัฒนากระบวนการสอนด้านจิตพิสัยเพื่อพัฒนาจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย,7(2), 93-107.
ธรรมนันทิกา แจ้งสว่าง. (2554). ประสบการณ์ของการเป็นครูผู้มีจิตวิญญาณความเป็นครู:การศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ภาวัต ตั้งเพชรเดโช. (2556). จิตวิญญาณความเป็นครูกับความก้าวหน้าในอาชีพที่พยากรณ์ความทุ่มเทในการทำงานของครู (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. (2565). เอกลักษณ์ของมหาวิทยาลัย. สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2565, จาก https://www.dru.ac.th/identity_student
รุ่งนภา จิตโรจนรักษ์. (2558). ผลการสำรวจความเห็นครูสอนดี. สืบค้นเมื่อ 12 ธันวาคม 2561, จาก http://korat.nfe.go.th/koratnews/?name=news1&file=readnews&id=591
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2540). การวิจัยกึ่งทดลองทางพฤติกรรมศาสตร์: การออกแบบและการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สจีพรรณ ทรรพวสุ. (2560). กลยุทธ์การพัฒนาจิตวิญญาณความเป็นครูเพื่อส่งเสริมความเป็นครูวิชาชีพของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. วารสารราชพฤกษ์, 15(1), 1-10.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2554). การศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาวิชาชีพและผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2558). มาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณของวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์แห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์แห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุดารัตน์ ตันติวิวัทน์. (2560). จิตวิทยาเชิงบวก: การพัฒนา การประยุกต์ และความท้าทาย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 9(1), 278-290.
Seligman, E.P. Martin. (2018). The hope circuit: A Psychologist’s Journey from Helplessness to Optimism. New York: Public Affairs.
