บทบาทวัดไทยกับการพัฒนาคน เพื่อส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัญหาในการพัฒนาที่ไม่ยั่งยืน ล้วนแล้วแต่เป็นปัญหาที่มีสาเหตุมาจากคน ที่มุ่งเน้นแต่การพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี เพื่อนำสังคมสู่ความเจริญทางเศรษฐกิจ ส่งผลกระทบคือสังคมถูกทำลายและเสื่อมโทรม คนมีคุณภาพชีวิตที่แย่ลง ขาดความรับผิดชอบ ในการแก้ไขคือการพัฒนาคน วัด เป็นศูนย์รวมของชุมชนและมีบทบาทในการพัฒนาคน สังคมไทยมีความเชื่อว่าพระภิกษุนั้นเป็นผู้มีความรู้ มากกว่าฆราวาส เป็นครูบาอาจารย์ ความสัมพันธ์ระหว่างคน ในชุมชนที่มีต่อวัดจึงมีความผูกพันแน่น กับวิถีชีวิติของทุกคนนับตั้งแต่เกิดจนตาย
การพัฒนาที่ยังยืนเพื่อการพัฒนาคน เน้นการสร้างสมดุลใน 3 มิติ คือ มิติของสังคม, มิติของเศรษฐกิจ, และมิติสิ่งแวดล้อม โดยเมื่อทั้ง 3 มิติ มีความสมดุลกัน ก็จะนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน และทฤษฎีนี้มีการพัฒนาโดยองค์กรสหประชาชาติ ด้วยการกำหนดเป็นปัจจัย 5 P’s สำหรับใช้เป็นกรอบในการจัดทำเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน
การพัฒนาที่ยั่งยืน จะสำเร็จได้จะต้องเกิดจากสิ่งที่ทุก ๆ คนในสังคมมีความเข้าใจในบทบาท หน้าที่ ที่จะนำชุมชน สังคม ประเทศชาติ ไปสู่แนวทางการพัฒนาที่ดีขึ้น และมีความยั่งยืนกว่าใน อดีดที่ผ่านมา การพัฒนาที่เน้นแต่การเพิ่มผลผลิต เพิ่มรายได้เพียงอย่างเดียว ก่อให้เกิดปัญหาต่าง ๆ มากมาย เช่นเดียวกันถ้าคนในสังคมนั้นขาดซึ่งคุณธรรม ศีลธรรม สังคมนั้นก็จะไม่มีความยั่งยืน ดังนั้นการพัฒนาที่จะทำให้เกิดความยั่งยืนสิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือการพัฒนา “คน” โดยมีวัดไทยเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Achavanantakul, S. (2013). Sustainable business. Retrieved April 20, 2024, from https://bit.ly/3pierQV
Meesunthorn, D. (2021). The relationship between the temple and the community: A case study of the fictitious temple and the fictitious community (Master’s thesis). National Institute of Development Administration.
Noppanatwasakorn, R. (2019). Civil society process “Bowon”: The main principle in developing sustainability communities. Bangkok: Office of the National Security Council.
Pankaew, A. (2018). National strategy: King Prajadhipok's Institute. Retrieved January 2024, from http://wiki.kpi.ac.th/index.php?title=National_strategy
Phinijphuwadon, K. (2016). Sustainable development (Research report). Bangkok: International Institute for Trade and Development (Public Organization).
Phrakru Sangkharak Chakkrit Phuripanyo. (2016). Developing temples as learning resources for the community. Journal of MCU Social Development, 4(2), 45–57.
Phra Thammakittiwong (Thongdee Suratecho). (2008). Temples that meet the needs of the community. Bangkok: Office of the National Education Commission.
Sathong, P. (2019). The role of temples in society moving forward in the 21st decade (Master’s thesis). Silpakorn University.
Somdet Phutthakosajarn (P. O. Payutto). (2020). Sustainable development (21st ed.). Nakhon Pathom: Wat Yan Wesakawan.
Suan Kaew Foundation. (2021). Social project. Retrieved September 2023, from https://www.kanlayano.org/home/Projects/index.php
Udomsilpa, A. (2013). Developing a temple management model (Doctoral dissertation), Rajabhat University.
Yaemsrikaew, K. (2015). Management of cooperation of houses, temples, schools (Master’s thesis), Silpakorn University.
