การตีความไสยศาสตร์กับการตัดสินใจซื้อสินค้าและบริการที่เกี่ยวกับไสยศาสตร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อตีความไสยศาสตร์ตามตามทฤษฎีการหลอมรวมครอบฟ้าของกาดาเมอร์และ 2) เพื่ออธิบายเหตุผลในการตัดสินใจซื้อในสินค้าและบริการที่เกี่ยวกับความเชื่อไสยศาสตร์ ใช้วิธีวิจัยทางปรัชญา โดยรวบรวมข้อมูลหลักประเภทเอกสารนำมาสู่การตีความเชิงปรัชญาของกาดาเมอร์ตามทฤษฎีการหลอมรวมครอบฟ้าตามผู้อ่าน
ผลการวิจัยพบว่า
1. การตีความเชิงปรัชญาพบความเข้าใจไสยศาสตร์แบ่งเป็น 5 กระบวนทัศน์ทางความคิด ได้แก่ (1) กระบวนทัศน์ดึกดำบรรพ์ ไสยศาสตร์คือ เครื่องมือในการสื่อสารกับเบื้องบนและขอความโปรดปรานจากเบื้องบนเพื่อให้ตนได้ในสิ่งที่ต้องการ (2) กระบวนทัศน์โบราณ ไสยศาสตร์คือ เครื่องมือที่มีกฎเกณฑ์และให้ความแน่นอน เมื่อทำตามกฎเกณฑ์นี้ก็จะได้ผลตามที่ต้องการ (3) กระบวนทัศน์ยุคกลาง ไสยศาสตร์คือ เรื่องนอกเหนือไปจากศาสนา เป็นหนทางปฏิบัติที่ผิด เป็นความลี้ลับ เป็นอบาย ไม่นำไปสู่โลกหน้าที่ดี (4) กระบวนทัศน์สมัยใหม่ ไสยศาสตร์คือ ความโง่งมงายของผู้คนที่ถูกหลอกลวงโดยนักไสยศาสตร์ ความเครื่องถ่วงความเจริญก้าวหน้าของโลก และ (5) กระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่ ไสยศาสตร์คือ ความน่ารู้น่าลอง ความแปลกตาแปลกใจ หากใช้แล้วได้ผลก็จะยิ่งดี
2. เหตุผลในการตัดสินใจซื้อในสินค้าและบริการที่เกี่ยวกับความเชื่อไสยศาสตร์ของคนรุ่นใหม่ ได้แก่ ทัศนคติเชิงบวกต่อไสยศาสตร์ และการมีความเชื่อมั่นในความคิดของตนเอง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Bunchua, K. (2003). Philosophy in ordinary language. Bangkok: St. John University Press.
Berlo, D. K. (1960). The process of communication: An introduction to theory and practice. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Chanchai, P., Sripattanachot, T., & Prapawong, W. (2023). Behavior and belief attitudes in sacred stone of women in Bangkok. Santapol College Academic Journal, 9(2), 196–204.
Gadamer, H. G. (1976). Philosophical hermeneutics (D. E. Linge, Trans.). Berkeley, CA: University of California Press.
Kotler, P. (2003). Marketing management (11th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
Kumdee, D. (1991). Magic and Thai people. Suthiparithat Journal, 5(14), 110–116.
Phawakhunworakit, P. (2015). Superstitious and Buddhist commercials in Thai practical Buddhism: Case studies of temples in Nakhon Pathom Province. Journal of Buddhist Studies, Chulalongkorn University, 21(2), 43–78.
Raynolds, C. J. (2015). Applied sciences for hedging risk and anticipating outcomes in police work. The Thammasat Journal of History, 1(2), 12–51.
Rojanaprapa, V. (2018). From chaos to line, a (not) blend of Thai society. Suthiparithat Journal, 32(101), 200–211.
Sanont, R., Thianthai, C., & Sathapong, K. (2017). Business direction on belief in Thailand 4.0. Romphruek Journal, Krirk University, 35(1), 11–32.
Sangkanjanavanich, V. (2006). Postmodern philosophy. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Suwanbundit, A. (2017). Philosophy of psychology. Bangkok: Pispes Ltd. Press.
Thamrongsanta, T. (2019). Construction’s strategies of “power”, “knowledge” and “truth” in advertising discourse of whitening products. Manutsayasat Wichakan, 26(1), 89–112.
Wongphut, T., Sungsuman, N., & Chaiwanichya, S. (2016). Shared beliefs on amulets in the borderlands of Thailand, Laos and Cambodia. Journal of Liberal Arts, Ubon Ratchathani University, 12(1), 307–331.
