การพัฒนาหมู่บ้านต้นแบบสันติสุขตามหลักคำสอนของศาสนาในชุมชนบ้านตลาดแขก จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยแบบผสานวิธีนี้มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาวิถีชีวิตการอยู่ร่วมกันแบบพหุวัฒนธรรมในชุมชนบ้านตลาดแขก 2) ส่งเสริมกิจกรรมพัฒนาหมู่บ้านต้นแบบสันติสุขตามหลักคำสอนศาสนา และ 3) นำเสนอรูปแบบกิจกรรมพัฒนาหมู่บ้านสันติสุขตามหลักคำสอนศาสนา เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบสำรวจการรับรู้ชุมชน แบบประเมินความพึงพอใจ การสัมภาษณ์เชิงลึก กิจกรรมเสวนา การสังเกตแบบมีส่วนร่วม และการจัดสื่อสร้างสรรค์ โดยมีกลุ่มตัวอย่าง 66 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และเชิงปริมาณด้วยสถิติ ผลการวิจัยพบว่า 1) ชุมชนบ้านตลาดแขกเป็นต้นแบบการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข ด้วยความเข้าใจในความแตกต่าง เคารพความเชื่อ และแบ่งปันโดยไม่แบ่งแยก 2) การส่งเสริมผ่านกิจกรรมประกอบด้วย (1) การถอดบทเรียน (2) การสำรวจข้อมูลครอบครัว (3) ประชุมกลุ่มย่อยผู้นำชุมชน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้านพหุวัฒนธรรม (4) สำรวจบริบทชุมชน (5) สร้างเครือข่ายและรับการสนับสนุนจากภาครัฐ และ (6) กิจกรรมสื่อสร้างสรรค์ “นครบันทึก มรดกวัฒนธรรม ชุมชนบ้านตลาดแขกสันติสุข” ผ่านการเล่าเรื่องราวจากผู้นำศาสนาและชุมชน รูปแบบกิจกรรมพัฒนาหมู่บ้านสันติสุขประกอบด้วย (1) การประสานเครือข่าย (2) สร้างความร่วมมือ
(3) เสริมพลังเยาวชน ผ่านแนวทาง UFAS ได้แก่ สร้างความเข้าใจ (Understand), สร้างศรัทธา (Faith), เห็นคุณค่า (Appreciate) และ พัฒนาอย่างยั่งยืน (Sustainable) เพื่อปลูกฝังเยาวชน
ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าแนวทางดังกล่าวได้รับความพึงพอใจในระดับสูงจากผู้นำชุมชน 3 ศาสนาและผู้เกี่ยวข้องในพื้นที่ โดยมีการรับรู้ เห็นด้วย และสนับสนุนกิจกรรมร่วมกันอย่างเป็นรูปธรรม
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ขันทอง วัฒนะประดิษฐ์. (2559). ชุมชนสันติสุขในพุทธศตวรรษที่ 26: ถอดบทเรียนชุมชนสันติสุขในพื้นที่ที่มีความขัดแย้ง (รายงานวิจัยสาขาสันติศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
จำนงค์ ทองประเสริฐ. (2551). พระพุทธเจ้ากับแผนการกู้อิสรภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพรส โพรดักส์.
ทิศนา แขมมณี. (2545). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระมหาขวัญชัย กิตฺติเมธี (เหมประไพ). (2561). ปรัชญาการศึกษา: Philosophy of Education. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 6(2), 416-429.
พลอยภัทรา ตระกูลทองเจริญ. (2557). การศึกษาความตระหนักในการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมผ่านกระบวนการการมีส่วนร่วม กรณีศึกษา: หมู่บ้านศาลาแดงเหนือ เชียงรากน้อย (วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิโรจ นาคชาตรี. (2553). หลักการปฎิบัติต่อผู้นับถือศาสนาอื่นตามคำสอนของพระพุทธศาสนาและศาสนาอิสลาม (วิทยานิพนธ์มนุษยศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อมรา พงศาพิชญ์. (2552). สิทธิมนุษยชนในมิติวัฒนธรรม. ในการประชุมวิชาการแด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน: วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา. (หน้า 8-24).
Easwaran, E. (2002). Nonviolent Soldier of Islam: Badsha Khan, A Man to Math His Mountains. California: Nilgiri Press.