พฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย กรณีโรงเรียนมูลนิธิสหมิตรศึกษา ตำบลท่าเรือ อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

          พฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย กรณีโรงเรียนมูลนิธิสหมิตรศึกษา ตำบลท่าเรือ อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราชมีวัตถุประสงค์ในการวิจัยเพื่อ 1.เพื่อศึกษาบริบทแวดล้อมทางสังคมที่มีต่อพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัยในโรงเรียน 2.เพื่อศึกษาพฤติกรรมทาง
สังคมจากเหตุการณ์และกิจกรรมสมมุติในโรงเรียนของเด็กปฐมวัย ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยการวิเคราะห์ สังเคราะห์ ถอดบทเรียนการพัฒนาในการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น โดยใช้กระบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของเด็กปฐมวัย ผลการวิจัยพบว่า บริบทแวดล้อมทางสังคม มีผลต่อพฤติกรรมสังคม บริบทในรถรับส่ง เด็กปฐมวัยจะพยายามปรับตัว มีพฤติกรรมร่มมือที่แสดงออกมาโดยตรงและแสดงออกด้วยวาจา บริบทในโรงเรียนให้ความสำคัญกับเพื่อนและครูมาก การแสดงออกโดยการเข้าไปหาอยู่ใกล้ชิด จะแสดงพฤติกรรมร่มมือ ห่วงใยและพฤติกรรมด้วยวาจา  

          ผลการวิจัยพฤติกรรมทางสังคมจากเหตุการณ์และกิจกรรมสมมุติในโรงเรียน พบว่า พฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย เป็นพฤติกรรมเชิงบวกเป็นหลัก เป็นพฤติกรรมที่ต้องการทำความดี  เพื่อให้คนรอบข้างในสังคมชื่นชมตามที่ตนคาดหวัง หากไม่เป็นไปตามที่หวังจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมแล้วแสดงออกไป มีการปรับ เปลี่ยนไปตามลักษณะการตอบสนองของบุคคล กลุ่มคนคาดหวังในแต่ละช่วงวัน การตอบสนองจากบุคคลเป้าหมาย (ครู หรือนักเรียนรุ่นพี่) จะมีผลต่อการเก็บจำ และนำมาใช้ปฏิบัติซ้ำๆ จนเป็นพฤติกรรมประจำตัวของเด็กหรือกลุ่มเด็กนั้น เด็กจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจากสิ่งเร้าหรือบริบท โดยเฉพาะการปรับตัวตามคำชี้แนะชี้นำจากบุคคลเป้าหมาย