แนวทางการพัฒนาการสื่อสารส่งเสริมการท่องเที่ยว : กรณีศึกษาตลาดเพชรยางหย่อง อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี
The development of tourism marketing communication: A case study of Phet Yang-Yong, Amphur Ta-Yang, Phetchaburi
คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนา, การสื่อสาร, ตลาดเพชรยางหย่อง, จังหวัดเพชรบุรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเปิดรับข่าวสาร ความคาดหวังของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาท่องเที่ยวตลาดเพชรยางหย่อง และเสนอแนวทางในการพัฒนาการสื่อสารการท่องเที่ยวตลาดเพชรยางหย่อง ประโยชน์ที่ได้จากการวิจัยคือการนำข้อมูลมาวิเคราะห์และสังเคราะห์แนวทางการสื่อสารการท่องเที่ยวที่สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาสื่อการประชาสัมพันธ์ การสื่อสารการตลาด เพื่อจูงใจให้นักท่องเที่ยวมาท่องเที่ยวตลาดเพชรยางหย่องต่อไป โดยการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวตลาดเพชรยางหย่อง ช่วงเดือนสิงหาคม 2566 ถึงเดือนกรกฎาคม 2567 จำนวน 400 คน ใช้วิธีเลือกสุ่มแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามแบบใช้การวัดครั้งเดียว การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ F-test ประมวลผลโดยโปรแกรมสำเร็จรูปทางคอมพิวเตอร์
ผลการวิจัยพบว่า 1) นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เปิดรับข้อมูลข่าวสารการท่องเที่ยวตลาดเพชรยางหย่องจากสื่ออินเทอร์เน็ตมากที่สุด รองลงมาคือสื่อบุคคลและสื่อเฉพาะกิจตามลำดับ 2) นักท่องเที่ยวมีความคาดหวังในเรื่องทัศนียภาพที่สวยงามมากที่สุด รองลงมาคือ มีกิจกรรมที่หลากหลายและอาหารอร่อยคุณภาพดีราคาเหมาะสม ตามลำดับ 3) แนวทางการพัฒนาการสื่อสารส่งเสริมการท่องเที่ยว ได้แก่ องค์ประกอบในการสื่อสาร และสื่อสำคัญที่ต้องส่งเสริมคืออินเทอร์เน็ต
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567, 20 พฤศจิกายน). เเผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566-2570). https://province.mots.go.th/ewtadmin/ewt/ranong/ download/ article/2023041822435.pdf
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567, 20 พฤศจิกายน). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศ รายจังหวัด ปี 2567.https://www.mots.go.th/news/category/760
ชิดชนก ศรีเมือง. (2561). พฤติกรรมและความคาดหวังของนักท่องเที่ยวในการท่องเที่ยวทางทะเล
ภาคตะวันออก. [ค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล
กรุงเทพ.Rajamangala University of Technology Krungthep. https://bumba.rmutk.ac.th/wp-content/uploads/2019/12/Chichanok_2018.pdf
นิคม กุมภีพงษ์. (2567). การเปิดรับสื่อ การรับรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการท่องเที่ยววัดร่องขุ่นของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ. วารสารการวิจัยประยุกต์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 3(1), 1-16. https://so07.tci-thaijo.org/index.php/arj/article/view/4519/3226
ภัททราวรดา วิไลลอย. (2567). ศิลปะการเล่าเรื่อง. [เอกสารไม่ได้ตีพิมพ์]. สาขาวิชานวัตกรรมการ
สื่อสาร. คณะวิทยาการจัดการ, มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
สถาพร สิงหะ. (2557). การใช้ประโยชน์และความพึงพอใจกับการตัดสินใจเลือกท่องเที่ยวแบบดำน้ำลึกของนักดำน้ำลึกชาวไทย. [ค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
BU Research. http://dspace.bu.ac.th/sathaporn_sing.pdf
สุธาสินี วิยาภรณ์, ชื่นจิตต์ วงษ์พนัส, รุ่งฤดี รัตน์ชัยศิลป์ และธนนันท์ ทองเลิศ. (2561). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยในการท่องเที่ยวพื้นที่หมู่บ้านคีรีวง อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 4(1), 83-97. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/pacific/ article/ download/177972/126610
โสภาพร กล่ำสกุล. (2564). หลักการโฆษณา. [เอกสารไม่ได้ตีพิมพ์]. สาขาวิชานวัตกรรมการสื่อสาร
คณะวิทยาการจัดการ, มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
พรรณวดี กิตติอุดมรัตน์. (2566). การพัฒนาการสื่อสารทางการตลาดในการส่งเสริมการท่องเที่ยวโดย
ชุมชนบ้านบางเทา.วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 43(2), 14-27.
https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sujthai/article/view/255200/178022
ไอลดา โสพรรณ์. (2564). แรงจูงใจ ความคาดหวัง ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยและปัจจัยด้านความพึงพอใจที่ส่งผลต่อความประทับใจในการมาเยือนจังหวัดลำพูน. [วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. Dhurakij Pundit University
https://libdoc.dpu.ac.th/thesis/Irada.Sop.pdf
Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination in The Future. Tourism Management, Vol. 21 No.1. pp. 97-116.
Klapper, J.T. (1960). The Effects of Mass Communication. New York: The Free Press.
Kotler, P. & Armstrong, G. (2023). Principles of Marketing (19th ed.). Harlow: Pearson Education.
McCombs and Becker.(1979). Using Mass Communication Theory, Prentice-Hall, Englewood Cliffs.
Pelasol, M. R. J., Tayoba, M. A. T., Mondero, E., Jugado, K., & Lahaylahay, C. (2012). Igcabugao: A Potential Tourist Destination in the Southern Part of lloilo, Philippines. International Peer Reviewed Journal, 8(1), 90-97. http://shorturl.asia/bd9fv
Sigh, K.N. (1976). “What research says about communication with rural people”.In Communication and Rural Change, pp.47-60. Edited by PRR Sihna. Simgapore: AMIC.
Vroom, H Victor. (1964). Work and Motivation. Now York: Wiley and Sons Inc.
Zeithaml, V. A., Parasuraman, A., & Berry, L. L. (1990). Delivering quality service: Balancing Customer perceptions and expectations. New York: The Free Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสาร TCI อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะรุบุไว้เป็นอย่างอื่นโปรดอ่านหน้านโยบายของเราสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเช้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
