การเปรียบเทียบตัวแบบการศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์และคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ กลุ่มเป้าหมายคือนักศึกษาที่กำลังศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์ ชั้นปีที่ 2 ถึงชั้นปีที่ 5 จำนวน 156 คน และนักศึกษาที่กำลังศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ ชั้นปีที่ 2 ถึงชั้นปีที่ 4 จำนวน 103 คน ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 โดยรวบรวมจากเครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการทดสอบคือ วิธีการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ และวิธีโครงข่ายประสาทเทียม ผลการวิจัยพบว่าวิธีโครงข่ายประสาทเทียมได้ค่ารากที่สองของความคลาดเคลื่อนเฉลี่ยน้อยกว่าวิธีการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ โดยวิธีโครงข่ายประสาทเทียมได้ค่ารากที่สองของความคลาดเคลื่อนเฉลี่ยของสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์และคณะวิทยาศาสตร์ เป็น 0.282 และ 0.398 ตามลำดับ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะครุศาสตร์มี 8 ปัจจัย ได้แก่ เพศ (x₁), สถานภาพบิดามารดา (x₂ ), อาชีพเสริมระหว่างเรียน (x₉), ภูมิลำเนา (x₁₂ ), ขนาดของโรงเรียนที่จบการศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 (x₁₅), ผลการเรียนเฉลี่ยในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย (x₁₇ ), พฤติกรรมในการเรียน (x₁₉ ) และ สภาพแวดล้อมในการเรียน ( x₂₄) ซึ่งสามารถเขียนสมการพยากรณ์ ดังนี้

Y=0.294-0.1349x₁+0.0657x₂-0.216x₉-0.056x₁₂-0.0676x₁₅+0.9017x₁₇+0.1849x₁₉-0.1202x₂₄

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์มี 9 ปัจจัย ได้แก่ สถานภาพบิดามารดา (x₂ ), รายได้ของครอบครัวต่อเดือน (x₅ ), ชั้นปี (x₇ ), อายุ (x₈ ), ภูมิลำเนา (x₁₂ ),ขนาดของโรงเรียนที่จบการศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 (x₁₅ ), ผลการเรียนเฉลี่ยในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย (x₁₇ ) ปัจจัยทางด้านลักษณะส่วนบุคคล ได้แก่ เจตคติและแรงจูงใจต่อการเรียน (x₁₈ ) และ หลักสูตรของการจัดการเรียนการสอน (x₂₅ ) ซึ่งสามารถเขียนสมการพยากรณ์ ดังนี้

Y=-0.155-0.0846x₂+0.0635x₅-0.109x₇+0.2098x₈-0.0951x₁₂-00873x₁₅+0.8807x₁₇+0.2122x₁₈-0.2152x₂₅