Model Development of Exercise with The Art of Strategic Muay Thai for Enhancing Physical Fitness of The Elderly in Ban Khao Phueng Health Center Pak Chong, Chom Bueng District, Ratchaburi
Keywords:
The elderly, Exercise, Physical fitness, Muay ThaiAbstract
The objectives of this research were: 1. to develop the model of exercise with the art of strategic Muay Thai for enhancing physical fitness of the elderly. 2. to study the result of model of exercise with the art of strategic Muay Thai for enhancing physical fitness of the elderly, and 3. to evaluate reasonableness of the model of exercise with the art of strategic Muay Thai for enhancing physical fitness of the elderly. Two sample groups of this research composed of 1) 5 Muay Thai experts group using for model development and evaluating the model reasonableness 2) 30 elderly persons group from Bann Khao Phueng health promotion hospital in Tambol Pakchong, Amphor Chombueng, Ratchaburi Province, using for experimentation. All groups were acquired by simple random sampling method. Research and development processes, R&D, were used for obtaining good quality of model and exercise program. Research instruments comprised of 3 kinds: 1) The program of exercise with the art of strategic Muay Thai for enhancing physical fitness of the elderly, that was employed for 8 weeks. 2) The 4-item test of health related Physical fitness test which consisted of (1) muscle strength test item, 2) cardiorespiratory endurance test item, (3) flexibility test item 4) body mass Index item, and 3) an evaluation form for the model reasonableness. The data were analyzed in terms of means, standard deviations. The Paired Samples t-test was used to compare two means difference in experimental group, before and after experimentation, at the level of significance .05.
References
เชวง ผาสุก. (2534) ผลการฝึกกายบริหารด้วยท่าแม่ไม้มวยไทย ที่มีต่อการพัฒนาความสามารถทางกลไก. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ต่อศักดิ์ แก้วจรัสวิไล. (2558). การสร้างรูปแบบการออกกำลังกายด้วยศิลปะมวยไทยโบราณสำหรับเยาวชน. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.
ถนอมวงศ์ กฤษณ์เพ็ชร์. (2552). ผลของการเต้นแอโรบิคแบบแรงกระแทกต่ำเสริมด้วยน้ำหนักที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิชา สังวรกาญจน์. (2551). ผลของการฝึกโปรแกรมออกกำลังกายด้วยท่ารำกระบี่ที่มีต่อสุขสมรรถนะและการทรงตัวของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรวัฒน์ แขกสินทร. (2560). ผลของการออกกำลังกายด้วยกายร่ายรำไหว้ครูมวยไทยต่อสมรรถภาพทางกายและการเผาผลาญพลังงานในผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการส่งเสริมสุขภาพ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พรเทพ ฑีฆานนท์. (2555). การอนุรักษ์ศิลปะการต่อสู้มวยไทยด้วยเกม. เชียงใหม่: วิทยาลัยศิลปะ สื่อ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพเขาผึ้ง. (2562). ข้อมูลสุขภาพผู้สูงอายุโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพเขาผึ้ง. ราชบุรี: ผู้แต่ง.
วารุณี สิงหสุรศักดิ์. (2551). การศึกษาแนวทางการประยุกต์ใช้ท่ารำไทยมาตรฐานเพื่อส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต, สาขาวัฒนธรรมศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาสารคราม.
วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (2556). การป้องกัน การประเมินและการดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม (Dementia: prevention, assessment and care). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
สันติพงษ์ ปลั่งสุวรรณ. (2557). บัญญัติ 10 ประการในการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2540). ศิลปะมวยไทย. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2550). โครงการประเมินผลยุทธศาสตร์ 4 ปี สร้างกีฬาชาติ พ.ศ.2548-2551(ระยะครึ่งแผน). กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
เสาวลักษณ์ สุนทราลักษณ์. (2551). การเปรียบเทียบผลของการฝึกออกกำลังการยแบบแอโรบิกและการออกกำลังกายแบบแอโรบิกพร้อมกับการใช้แรงต้านที่มีต่อการเผาผลาญพลังงานและสุขสมรรถนะของหญิงภาวะน้ำหนักเกิน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา. สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริมา เขมะเพชร (2559, ออนไลน์) ออกกำลังกาย วารสารพยาบาลตำรวจ vol 8 No 2 กรกฎาคม-ธันวาคม สืบค้น เมื่อ 18 กันยายน จาก https://he01.tci- thaijo.org/ index.php/ policenurse/issue/view/6730.
อรวรรณ พิชิตไชยพิทักษ์ (2561. ออนไลน์) นัดกับพยาบาล สืบค้น เมื่อ 18 กันยายน จาก https://www.rama.mahidol.ac.th/ramachannel/home/article.
Garber, C. et al. (2011). Quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory, musculoskeletal, and neuromotor fitness in apparently healthy adults: guidance for prescribing exercise. Retrieved June 20, 2019, from https://www.researchgate.net/publication /51239730_Quantity_and_Quality_ of_ Exercise_for_Developing_and_Maintaining_Cardiorespiratory_Musculoskeletal_and_Neuromotor_Fitness_in_Apparently_Healthy_Adults_Guidance_for_Prescribing_Exercise.
Latorre – Rojas, E. J. et al, (2019). Determination of functional fitness age in women aged 50 and older. Journal of Sport and Health Science, 8(3), 267-272.
Élvio R. G. et al. (2013) Functional fitness and physical activity of Portuguese community-residing older adults. Retrieved June 18, 2019, from https:// pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22715032/.
Ho, Li-An et al. (2012). Factor structure and correlates of functional fitness of older adults in Taiwan. Retrieved June 18, 2019, from https://cyberleninka. org/article/n/509866.
Jeon, M. et al. (2017). Comparison of walking, Muscle strength, Balance, and fear of falling between repeated fall group, One-time fall group, and nonfall group of the elderly receiving home care service. Asian Nurs Res (Korean Soc Nurs Sci) 11(4), 290-296.
Rikli, R. E. (2005). Movement and mobility influence on successful aging: addressing the issue of low physical activity. Quest-Illinois-National Association for Physical Education in Higher Education, 57(1), 46-66.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Journal of TCI is Licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated, Please read our Policies page for more information on Open Access, copyright and permissions.
