ผลของการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีปัญญานิยมต่อสมรรถนะทางอารมณ์ ของนิสิตปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีปัญญานิยมต่อสมรรถนะทางอารมณ์ของนิสิตชั้นปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นนิสิตปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยบูรพา ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาจิตวิทยาเพื่อคุณภาพชีวิต จำนวน 24 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 12 คน และกลุ่มควบคุม 12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองคือแบบวัดสมรรถนะทางอารมณ์ และโปรแกรมการปรึกษากลุ่มทฤษฎีปัญญานิยม โดยกลุ่มทดลองเข้าร่วมโปรแกรมการปรึกษากลุ่มทฤษฎีปัญญานิยมเพื่อพัฒนาสมรรถนะทางอารมณ์ จำนวน 10 ครั้ง ครั้งละ 45-60 นาทีส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้เข้าร่วมโปรแกรมการปรึกษา วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำหนึ่งตัวแปรระหว่างกลุ่ม และหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่ม และทดสอบความแตกต่างรายคู่โดยวิธีนิวแมนคูล

ผลการศึกษา พบว่า ระหว่างการทดลองนิสิตกลุ่มทดลองมีสมรรถนะทางอารมณ์สูงกว่านิสิตกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลนิสิตกลุ่มทดลองมีสมรรถนะทางอารมณ์สูงกว่าระยะก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 จากผลการวิจัยนี้สรุปได้ว่า การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีปัญญานิยมมีผลต่อสมรรถนะทางอารมณ์ของนิสิตปริญญาตรีชั้นปีที่ 1