โครงสร้างและประเภทของพยางค์ของคำในพจนานุกรมคำใหม่ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโครงสร้างและประเภทของพยางค์ของคำในพจนานุกรมคำใหม่ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน โดยมีกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 1,634 คำ ที่สุ่มแบบมีระบบจากพจนานุกรม คำใหม่ ฉบับราชบัณฑิตยสถานทั้งหมด 2 เล่ม และวิเคราะห์ด้วยแนวคิดเรื่อง “โครงสร้างและประเภทของพยางค์” “ประเภทและจุดที่เกิดเสียงพยัญชนะ” และ “ระบบเสียงในภาษาไทย”

ผลการวิจัย พบว่า โครงสร้างและประเภทของพยางค์ของคำจัดกลุ่มตามชนิดของคำประกอบด้วย คำกริยา คำนาม คำวิเศษณ์ ถ้อยคำ คำอุทาน คำลักษณะนาม คำสรรพนาม คำสันธาน คำที่เป็นได้ทั้งคำนามและคำกริยา คำที่เป็นได้ทั้งคำนามและคำวิเศษณ์ และคำที่เป็นได้ทั้งคำกริยาและคำวิเศษณ์ โดยโครงสร้างและประเภทของพยางค์ของคำที่ปรากฏใช้มากที่สุด ได้แก่ คำกริยาในโครงสร้าง “พยางค์ปิด+พยางค์ปิด” ร้อยละ 27.59 และประเภท “พยางค์เป็น+พยางค์เป็น” ร้อยละ 21.11 รองลงมาคือ คำนามในโครงสร้าง “พยางค์ปิด+พยางค์ปิด” ร้อยละ 20.34 และประเภท “พยางค์เป็น+พยางค์เป็น” (20.20) และคำวิเศษณ์ในโครงสร้าง “พยางค์ปิด+พยางค์ปิด” ร้อยละ 34.78 และประเภท “พยางค์เป็น+พยางค์เป็น” ร้อยละ 18.48 ตามลำดับ นอกจากนี้ยัง พบว่า เสียงพยัญชนะท้ายพยางค์ที่ปรากฏมากที่สุด คือ เสียงกัก ร้อยละ 41.00 รองลงมาคือเสียงนาสิก ร้อยละ 39.15 และเสียงเปิด ร้อยละ 19.57 ตามลำดับ