Competency of Thai Teacher in 21st Century : Wind of Change
Main Article Content
Abstract
The objectives of the research were (1) to study the problems of basic education teachers and
(2) to study and understand of teachers’ competencies in the 21st century. The methodology of the research was qualitative research using in-depth interview of six experts on the teachers’ competency in the 21st century. Those six experts stated that the world society has been dramatically changed but at present some of the teachers still cannot keep up with the times. The findings obtained from qualitative analysis are as follows: (1) Regarding styles in teaching, the teacher use traditional teaching style are still dominant in actual classroom practice. And (2)Teachers lack teaching spirit. From the interview with experts, it was found that the teachers’ competencies at the basic education in the 21st century are (1) student-centred teaching competency, (2) formative evaluation taking into individual learner difference competency (assessment and evaluation taking into account individual learner difference), (3) computing and ICT literacy competency, (4) morality and professional ethics competency, (5) teamwork and professional learning community competency, (6) cross cultural awareness competency, and (7) coaching and facilitating competency. The results have implications for administrators and stakeholders to create necessary teacher training and development to prepare them to be teachers of 21st century.
Article Details
ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันเสริมศึกษาและทรัพยากรมนุษย์ กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่ง และ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฎในบทความ ให้เป็นความรับผิดชอบของข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมแต่เพียงผู้เดียว
References
2556 จาก http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=13037&%20Key=news2
โครงการการพัฒนาชุมชนครูผู้เรียนรู้บนฐานนวัตกรรมสร้างสรรค์ทางการศึกษา. (2557). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ.
สืบค้นเมื่อ 18 สิงหาคม 2559 จาก http://www.teachersaslearners.com/front/blog_one/88
เจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม และคณะ. (2554). รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง การศึกษาแนวโน้มคุณลักษณะของครูไทยใน
ทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2562). การศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาวิชาชีพและผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา, สืบค้นเมื่อ 24
มิถุนายน 2556 จาก htpp://www.ksp.or.th/ksp2009/upload/ksp_kuru_research/files/2223-4625.pdf
ณิชาภา จันทร์เพ็ญ. (2556). การพัฒนาตัวบ่งชี้และแบบวัดสมรรถนะข้ามวัฒนธรรมของครู : การทดสอบความไม่แปรเปลี่ยน
ของการวัดตามภูมิหลังของครู. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา An Online Journal of Education, 8 (1), 1151-1165.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (ม.ป.ป.). การเรียนรู้ในยุคสมัยหน้า : ตอนรูปแบบและทฤษฎีการเรียนรู้อนาคต. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน
2559 จาก http://thanompo.edu.cmu.ac.th/load/journal/50-51/next-generation%20of%20learning.pdf
ธวชินี โรจนาวี. (2544). เส้นทางการเป็นครูแห่งชาติ : การวิจัยพหุกรณีศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ :
บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุริม โอทกานนท์ และคณะ. (2550). กระแสของการเปลี่ยนแปลง. สืบค้นเมื่อ 12 สิงหาคม 2559 จาก http://www.oknation.
net/blog/jazz-zie/2007/10/12/entry-31
บูรพาทิศ พลอยสุวรรณ์. (ม.ป.ป.). แนวคิด หลักการ ของการประเมินเพื่อการพัฒนา. สืบค้นเมื่อ 14 กันยายน 2559 จาก http://
hpc13.anamai.moph.go.th/download/document/hospital_dental/แนวคิด_หลักการ_ของการประเมินเพื่อ
การพัฒนา.pdf
พรศิริ เทียนอุดม. (2546). ปัจจัยส่งเสริมคุณภาพชีวิตการทำงานของข้าราชการครูต้นแบบ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต.
กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันราชภัฏจันทรเกษม.
พิมพันธ์ เตชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
_______. (2557). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : มูลนิธิสยามกำมาจล.
_______. (2558). การวัดผลประเมินผลแห่งศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2559 จาก https://www.gotoknow.org/
posts/589130
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2559 จาก http://www.tmk.ac.th/teacher/capasity.pdf
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2549). กฎหมายและหนังสือเวียนของ ก.ค.ศ. กรุงเทพฯ :
โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). รวมกฎหมายสภาครูและบุคลากรทางการศึกษาสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา.
กรุงเทพฯ : สกสค.
สำนักส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน. (2557). ยุทธการเปลี่ยน ‘ครูเฉย’ สู่ครูยุคศตวรรษที่ 21 สืบค้นเมื่อ
12 สิงหาคม 2559 จาก http://seminar.qlf.or.th/Seminar/Topic/29
องอาจ นัยพัฒน์. (2551). การออกแบบการวิจัย : วิธีการเชิงปริมาณ เชิงคุณภาพ และผสมผสานวิธีการ. กรุงเทพ : โรงพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_______. (2558). ข้อได้เปรียบเชิงความสัมพันธ์ระหว่าง มาตรฐานผลการเรียนรู้ตามกรอบ TQF กับทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษ
ที่ 21 และการวัดประเมินผู้เรียนในโลกยุคใหม่ของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 15 กันยายน 2559 จาก http://
academic.swu.ac.th/LinkClick.aspx?fileticket=9iKWLnpqp1k%3D&tabid=7316&portalid=43&mid=19139
Department of Education and Training, Queensland Government. (2015). Quality of a Good Teacher. Retrieved
August, 15, 2016, from http://education.qld.gov.au/hr/recruitment/teaching/qualities-good-teacher.html
Ketevan Kobalia & Elza Garakanidze. (2010). The Professional Competencies of The 21st Century School Teacher.
Problems of education in the 21st century, (2010) 20, 104-108.
Liang et al. (2005). Are Teachers in China Ready to Teach in the 21st Century? Journal of Technology and Teacher
Education, (2005) 13 (2), 197-209.