การฆ่าตัวตาย : ปรากฏการณ์ทางสังคมและวัฒนธรรม

Abstract

นอกจากมิติทางจิตวิทยาแล้วการฆ่าตัวตายยังมีมิติในเชิงสังคมและวัฒนธรรม ด้วย บทความนี้เป็นการนำเสนอปรากฏการณ์การฆ่าตัวตายในมุมมองทางสังคมวิทยา อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถละเลยที่จะพิจารณาปรากฏการณ์นี้เชื่อมโยงกับบริบททาง ประเพณีวัฒนธรรมของแต่ละสังคมด้วย และเพื่อให้เกิดความเข้าใจสิ่งที่กระตุ้นให้เกิด การฆ่าตัวตาย ผู้เขียนได้นำแนวคิดเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของ อีมิล เดอร์ไคม์ (Emile Durkheim) มาเป็นกรอบในการวิเคราะห์ โดยใช้สังคมอินเดีย, เอสกิโมและเมลานีเซีย เป็นตัวอย่างในการแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการฆ่าตัวตายกับค่านิยม ทางวัฒนธรรม โดยเฉพาะสังคมเอสกิโมและเมลานีเซียเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึง ปรากฏการณ์การฆ่าตัวตายของสังคมดั้งเดิม ส่วนผลกระทบของศาสนาต่อการฆ่าตัวตาย กรณีของโจนส์ทาวน์ (Jonestown) จะเป็นตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์วิจารณ์ใน บทความนี้Suicide : The Social and Cultural Phenomena

Beside the psychological dimension suicide always has social and cultural dimension. From the sociological perspective we cannot neglect the relation between the suicidal phenomenon and its’ cultural context. For a profound perception of suicidal motive which leads the individual to commit suicide the concept of suicide of Emile Durkheim will be the frame of discussion.

Indian, Eskimo and Melanesian society will serve as illustrations of the correlation between suicide and fundamental cultural values. Eskimo and Melanesian society represent suicidal circumstance of primitive society. Regarding the impact of religion on suicide the case of mass suicide in Jonestown will serve as an illustration.