ประสบการณ์ว่างงานของบัณฑิตสาขาดนตรีไทย: การศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา

บทคัดย่อ

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่ออธิบายประสบการณ์ว่างงานและทราบถึงแก่นของประสบการณ์ว่างงานของบัณฑิตสาขาดนตรีไทย  เพื่อทราบถึงความหมายและสาเหตุของการว่างงาน รวมถึงวิธีจัดการชีวิตของบัณฑิตสาขาดนตรีไทยขณะว่างงาน  โดยวิธีวิจัยเชิงคุณภาพตามแนวทางการศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา ด้วยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูล 12 คน ที่มีประสบการณ์ว่างงาน

ผลการศึกษาพบว่า ประสบการณ์ขณะว่างงานจากมุมมองของผู้ให้ข้อมูลสะท้อนถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับบัณฑิตขณะว่างงานว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความหลากหลายทางอารมณ์ที่ปราศจากความสุข  ผู้ให้ข้อมูลให้ความหมายของประสบการณ์ว่างงานของตนเองผ่านภาพตัวตนที่เกิดขึ้นจากตัวตนเดิมที่พวกเขามองตนเองหลอมรวมเข้ากับตัวตนที่สังคมมองพวกเขา กลายเป็นภาพตัวตนใหม่ซึ่งมีทั้งตัวตนในเชิงบวกและลบ  ขณะว่างงานผู้ให้ข้อมูลมีวิธีจัดการกับปัญหาความเครียดและปัญหาทางด้านการเงินด้วยวิธีการที่หลากหลายตามแบบฉบับของแต่ละคน  สาเหตุการว่างงานที่ได้จากการตีความคำให้สัมภาษณ์ของผู้ให้ข้อมูลมีทั้งสาเหตุส่วนบุคคลและสาเหตุจากสภาพสังคมเศรษฐกิจการเมืองที่เปลี่ยนไป  ที่สำคัญที่สุดพบว่าแก่นประสบการณ์ว่างงาน คือ ‘เรียนรู้เพื่อปรับตัว’ ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะขัดแย้ง ระยะปกป้องตนเอง และระยะปรับตัว