แนวทางการบริหารหลักสูตรพาณิชยกรรม สาขาธุรกิจค้าปลีก โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนองตามแนวคิดระบบทวิศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารหลักสูตรพาณิชยกรรม สาขาธุรกิจค้าปลีก โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนองตามแนวคิดระบบทวิศึกษา 2) นำเสนอแนวทางการบริหารหลักสูตร
พาณิชยกรรม สาขาธุรกิจค้าปลีก โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนองตามแนวคิดระบบทวิศึกษา ประชากร คือ ผู้บริหารและครูทั้งหมดของโรงเรียนมัธยมวัดดาวคนอง ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารและครู จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนีความต้องการจำเป็นแบบปรับปรุง (PNImodified) และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) ภาพรวมโรงเรียนมัธยมวัดดาวคนองมีสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารหลักสูตรพาณิชยกรรม สาขาธุรกิจค้าปลีก แตกต่างกัน โดยมีสภาพปัจจุบันอยู่ในระดับมาก และสภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด ลำดับความต้องการจำเป็นของการบริหารหลักสูตรพาณิชยกรรม สาขาธุรกิจค้าปลีก โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนองตามแนวคิดระบบทวิศึกษา พบว่า ด้านที่มีความต้องการจำเป็นสูงสุด คือ
การวางแผนหลักสูตร รองลงมา การนิเทศ กำกับติดตามหลักสูตร การวัดและประเมินหลักสูตร และการนำหลักสูตรไปใช้ 2) แนวทางการบริหารหลักสูตรพาณิชยกรรม สาขาธุรกิจค้าปลีก โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนองตามแนวคิดระบบทวิศึกษา มีทั้งหมด 7 แนวทาง ดังนี้
1) ด้านการวางแผนหลักสูตร 2 แนวทาง 2) การนิเทศกำกับติดตามหลักสูตร 1 แนวทาง และ 3) ด้านการนำหลักสูตรไปใช้ 4 แนวทาง
Article Details
ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะใด ๆ ที่นำเสนอในบทความเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียวโดยบรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการวารสารราชธานีนวัตกรรมทางสังคมศาสตร์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด มหาวิทยาลัย บรรณาธิการ และกองบรรณาธิการจะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือผลที่เกิด จากการใช้ข้อมูลที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). พระราชบัญญัติการอาชีวศึกษา พ.ศ.2551. สืบค้นจาก http://www.moe.go.th/moe/nipa/ed_law/p.r.g.edu33.pdf
ชวลิต ชูกำแพง. (2557). การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
รัชนี แก้วเจริญ,ชัยลิขิต สร้อยเพชรเกษม และเมธี ดิสวัสดิ์. (2558). การประเมินการดำเนินงานหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ ระบบทวิภาคี สาขาวิชาธุรกิจค้าปลีก ของสถานศึกษาอาชีวศึกษาเอกชนกลุ่มภาคใต้. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยทักษิณ 15 (มกราคม-มิถุนายน 2558) : 84-94.
รัตนา ดวงแก้ว. (2555). การบริหารและการพัฒนาหลักสูตร. เอกสารประกอบการสอนวิชาการจัดและบริหารองค์การทางการศึกษา. นนทบุรี:มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กลุ่มงานสารสนเทศ โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนอง. (2560). สารสนเทศ ปีการศึกษา 2560. กรุงเทพฯ: กลุ่มงานสารสนเทศ โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนอง.
ศูนย์อาชีวศึกษาทวิภาคี สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). แนวทางปฏิบัติการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี ตามประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องมาตรฐานการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: บริษัท จามจุรีโปรดักส์ จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟิก.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อิสริยา ออสุวรรณ. (2559). แนวทางการบริหารสถานศึกษาอาชีวศึกษาเอกชนระบบทวิภาคี ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Gisela Dybowski. (2005). The Dual Vocational Education and Training System in Germany.
Sullivan, S. & Glanz, J. (2005). Supervision that improves teaching 2nd ed. California: Corwin Press.
