คุณภาพชีวิตการทำงานที่ส่งผลต่อสมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตการทำงานของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี (2) เพื่อศึกษาสมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี (3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตการทำงานกับสมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี (4) เพื่อหาอิทธิพลของคุณภาพชีวิตการทำงานที่ส่งผลต่อสมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร คือ บุคลากรสังกัดมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี จำนวน 1,151 คน กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 297 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ Taro Yamane และทำการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ
ผลการวิเคราะห์พบว่า (1) คุณภาพชีวิตในการทำงานของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ในภาพรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าทุกด้านอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยสูงที่สุดคือ ด้านรายได้และผลตอบแทน รองลงมา ด้านโอกาสพัฒนาศักยภาพ และค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านความสมดุลระหว่างชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัว (2) สมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านมีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก จัดเรียงอันดับค่าเฉลี่ยจากมากไปน้อย ได้แก่ ความรู้ รองลงมา คือ ทักษะ และความสามารถ ตามลำดับ (3) คุณภาพชีวิตการทำงาน ทั้ง 8 ด้านมีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันกับสมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (r) เท่ากับ 0.444, 0.390, 0,442, 0.492, 0.414, 0.424, 0.447 และ 0.411 ตามลำดับ โดยที่มีคุณภาพชีวิตการทำงาน 7 ด้านที่มีความสัมพันธ์ในระดับปานกลาง และมีคุณภาพชีวิตการทำงาน 1 ด้านที่มีความสัมพันธ์ในระดับต่ำ ที่ระดับนัยสำคัญ 0.01 นั่นคือ ด้านสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัยและส่งเสริมสุขภาพ (r=0.390) (4) ตัวแปรคุณภาพชีวิตการทำงานที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ได้ดีที่สุด คือ ด้านรายได้และผลตอบแทน อันดับรองลงมา คือ ด้านความสมดุลระหว่างชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัว และอันดับสุดท้าย คือ ด้านความภูมิใจในองค์กร
1นักศึกษาปริญญาโท รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
²คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
References
กลัญญู เพชราภรณ์. (2566). เอกสารประกอบการสอนวิชาคุณธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณและจิต
วิญญาณความเป็นครู. [ออนไลน์] ค้นเมื่อ 5 มกราคม 2567, จาก https://eledu.ssru.ac.th/kalanyoo_pe/pluginfile. php/60/mod_resource/content/1.pdf
จันทร์ทา มั่งคำมี. (2562). การพัฒนาสมรรถนะบุคลากรสำนักยุทธศาสตร์ สำนักงานคณะกรรมการป้องกัน
และ ปราบปรามยาเสพติด ภายใต้แนวทางการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่. การค้นคว้าอิสระ หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ฐิติกร ต่วนชะเอม. (2566). คุณภาพชีวิตการทำงานของข้าราชการพลเรือนสามัญ : กรณีศึกษากรมกิจการ สตรีและ สถาบันครอบครัว (ส่วนกลาง) กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. รัฐประศาสนศาตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นาวี อุดร. (2561). คุณภาพชีวิตในการทำงานของพนักงานในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. วารสารมหาวิทยาลัย ราชภัฏร้อยเอ็ด, 12(1), 213-222.
ในตะวัน กำหอม. (2559). การวิจัยการบริหารการศึกษา. มหาสารคาม : โรงพิมพ์ ทีคอม
ปรียนันท์ ประยูรศักดิ์. (2561). การสรรหาและบรรจุพนักงาน. กรุงเทพฯ: ศูนย์บริการสื่อและสิ่งพิมพ์กราฟ ฟิคไซท์.
พุทธรักษา พรมดี (2564) คุณภาพชีวิตในการทำงานของบุคลากรสำนักงานสถิติแห่งชาติ(ส่วนกลาง) กรุงเทพมหานคร. โครงการทวิปริญญาโท หลักสูตรทวิปริญญาโททางรัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มุสตอฟา หมัดบินเฮด. (2565). คุณภาพชีวิตในการทำงานาที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรภาครัฐ อำเภอบางแก้ว จังหวัดพัทลุง. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
รัฐกาล กลิ่นหอม. (2553). การพัฒนาแผนพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ขององค์การบริหารส่วนตำบล
วังแขม อำเภอคลองขลุง จังหวัดกำแพงเพชร.วิ ทยานิพนธ์รัฐ ประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
วาริณี โพธิราช. (2558), คุณภาพชีวิตการทำงานของลูกจ้างในมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เอกลักษณ์ ชุมภูชัย. (2561). การศึกษาคุณภาพชีวิตในการทำงานที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กร
กรณีศึกษาพนักงานที่ทำงานอยู่ภายในการดูแลของ บริษัท สกินพาวเวอร์ เซอร์วิส (ประเทศไทย)
จำกัด (แมนพาวเวอร์ สาขาลำพูน). สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
Alainati S. (2009). Competency in the context of knowledge management. In European and Mediterranean Conference on Information Systems. July 13-14, Crowne Plaza Hotel, Izmir.
Becker, E.; Huselid, A. and Ulrich, D. (2001). The H R Score card: Linking People, Strategy, and Performance, Boston: Harvard Business School Press,
Cascio, W. F. (2003). Managing Human Resources: Productivity Quality of Work Life Profits. (6th ed.) New York: McGraw-Hill.
Chouhan, V. S., & Srivastava, S. (2014). Understanding Competencies and Competency
Modeling - A Literature Survey. IOSR Journal of Business and Management, 16(1), 14–22.
Drafke, M. W., and Kossen, S. (2002). The Human Side of Organizations. (8th ed.) New Jersey: Pearson Education.
Newstrom, J. W., and Davis, K. (1997). Organizational Behavior: Human Behavior at Work.
(10th ed.) New York: McGraw-Hill.
Sharma P. (2017). Competence Development at the Workplace: a conceptual framework. JK International Journal of Management and Social Science. 1(1): 39-44.
Walton, Richard E. (1974). Improving Quality of Work Life. Harvard Business Review,15 (5), 12-16.