Guidelines for Strategic Management of Local Development under Thailand 4.0 Policy of Phanthainorasing Subdistrict Administrative Organization Mueang Samut Sakhon District Samut Sakhon Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study: (1) Study of the level of local administrative development strategy of Phanthai Norasing Subdistrict Administration Organization Mueang Samut Sakhon District (2) Studying the application of Thailand 4.0 policy to affect the local development strategy management of Phanthai Norasing Subdistrict Administration Organization Mueang Samut Sakhon District (3) Study the guidelines for local development strategy administration under the Thailand 4.0 policy of Phanthainorasing Subdistrict Administrative Organization. Mueang Samut Sakhon District Samut Sakhon Province The sample group used in the research was the people living in the Phanthai Norasing Subdistrict Administrative Organization Mueang Samut Sakhon District Samutsakhon Province, 395 people. Key informants in the in-depth interview (the president of the Subdistrict Administrative Organization Sub-district Vice President of Phanthai Norasing Subdistrict Administrative Organization, Deputy Chief of Phantainorasing Subdistrict Administrative Organization, Deputy Chief of Phantainorasing Subdistrict Administrative Organization Director of Social Welfare Division Phanthai Norasing Subdistrict Administrative Organization and Head of Policy and Planning Division, Acting Chief of Office of the Permanent Secretary Phanthai Norasing Subdistrict Administrative Organization. Data were treated and analyzed by using descriptive and Inferential Statistics methods, which were percentage, mean, standard deviation and Multiple Regression Analysis.
Findings:
1. Administration level of local development strategy of Phanthai Norasing Subdistrict Administration Organization Mueang Samut Sakhon District Samut Sakhon province as a whole, has a high level of strategic management. When considering each aspect, it is found that the aspect that has strategic management at a high level in the following order Good management Public service, social, environmental and tourism the aspects that had strategic management at a medium level were education, religion and culture.
2. There were causal relationships between the application of Thailand 4.0 policy in terms of Innovation, Technology, Creativity, and Collaboration and the local administrative development strategies at the statistic significant level of 0.001
3. Local Development Strategy Management Guidelines under the Policy of Thailand 4.0 of Phantainorasing Subdistrict Administrative Organization Mueang Samut Sakhon District Samut Sakhon Province found that the SAO has developed public services to local people to be ready for use. The education system is promoted There is a development, promotion and support for the care of local natural resources. There is promotion, correction, prevention and resistance to drugs. There is support for social welfare and social work. There is an improvement and development of competencies and working culture of personnel.
Article history : Received 5 August 2020
Revised 4 November 2020
Accepted 6 November 2020
SIMILARITY INDEX = 6.95 %
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The views and opinions of the article appearing in this journal are those of the author. It is not considered a view and responsibility of the editorial staff.
References
กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2559). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่นคั่ง มั่นคง และยั่งยืน. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2563.
จาก http://www.libarts.up.ac.th/v2/img/Thailand-4.0.pdf.
คณะกรรมการประสานแผนพัฒนาท้องถิ่นจังหวัดสมุทรสาคร. (2560). ยุทธศาสตร์การพัฒนาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดสมุทรสาคร (พ.ศ. 2561-พ.ศ. 2564). คณะกรรมการประสานแผนพัฒนาท้องถิ่นจังหวัดสมุทรสาคร.
ณัฐกรณ์ ฉิมพาลี. (2561). บทบาทของผู้บริหารท้องถิ่นตามทัศนะของประชาชนในการพัฒนาพื้นที่ท้องถิ่นในเขตอำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
บุญฤทธิ์ เพ็ชรวิศิษฐ์. (2558). ศักยภาพการบริหารการพัฒนาของเทศบาล: กรณีศึกษาเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 7(2), 109-131.
ประทีป มากมิตร และอารีย์ สุขสวัสดิ์. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จต่อการพัฒนาชุมชนพูนบำเพ็ญ เขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 19 (2), 95-105.
ศราวุธ พจนศิลป. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) ภายใต้นโยบายประเทศไทย 4.0 ของจังหวัดเพชรบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
สำนักคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). PMQA การพัฒนาองค์การสู่ความเป็นเลิศ. กรุงเทพมหานคร : บริษัท วิชั่น พริ้นท์ แอนด์ มีเดีย จำกัด.
องค์การบริหารส่วนตำบลพันท้ายนรสิงห์. (2559). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนา (พ.ศ. 2559-2563). [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2563 จาก http://pantainorasingh.go.th.
อัจจิมา สวัสดี. (2560: 58-61). การดำเนินงานตามแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาประจำปี พ.ศ. 2557-2561 (ฉบับทบทวน) ของเทศบาลตำบลหนองไม้แดง อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. งานนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
อุมาพร กาญจนคลอด. (2559). ประสิทธิผลในการจัดการนวัตกรรมของเทศบาลในประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร (สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ), 9 (2), 2158-2171.
Heinich R., Molenda M. and Russell, James D. (1993). Instructional Media and the New Technologies of Instruction. (4th ed.). New York: Macmillan Publishing Company.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. (3rd ed.). New York: Harper and Row.