ความสัมพันธ์ระหว่างสวัสดิการกับความผูกพันในองค์กรตามความคิดเห็นของพนักงาน อู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม.
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับสวัสดิการและระดับความผูกพันในองค์กรของพนักงานซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นต่อสวัสดิการและความผูกพันในองค์กร ของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสวัสดิการกับความผูกพันในองค์กร ของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม และ 4) ศึกษาความคิดเห็นต่อแนวทางการส่งเสริมสวัสดิการและความผูกพันในองค์กร ของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ พนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม จำนวน 310 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบง่าย และผู้ให้สัมภาษณ์ 10 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ที่สร้างขึ้นโดยผู้วิจัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การทดสอบรายคู่ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า
1. สวัสดิการของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม
1.1 สวัสดิการของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม ตามความคิดเห็นของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ ในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เรียงลำดับดังนี้ ด้านอำนวยความสะดวกสบาย รองลงมาคือด้านเศรษฐกิจ และลำดับสุดท้ายคือด้านนันทนาการ
1.2 พนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ที่มีเพศและอายุต่างกัน มีความคิดเห็นต่อสวัสดิการไม่แตกต่างกัน ส่วนพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ที่มีสถานภาพการสมรส วุฒิการศึกษา ประสบการณ์ทำงาน ลักษณะงานที่ปฏิบัติ และเงินเดือนต่างกัน มีความคิดเห็นต่อสวัสดิการแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
2. ความผูกพันในองค์กรของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม
2.1 ความผูกพันในองค์กรของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ในจังหวัดนครปฐม ตามความคิดเห็นของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ ในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เรียงลำดับดังนี้ ด้านทัศนคติ รองลงมาคือด้านบรรทัดฐานของสังคม และลำดับสุดท้ายคือด้านพฤติกรรม
2.2 พนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ที่มีเพศและลักษณะงานที่ปฏิบัติต่างกัน มีความคิดเห็นต่อความผูกพันในองค์กรไม่แตกต่างกัน ส่วนพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ที่มีอายุ สถานภาพการสมรส วุฒิการศึกษาประสบการณ์ทำงาน และเงินเดือนต่างกัน มีความคิดเห็นต่อความผูกพันในองค์กรแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. สวัสดิการกับความผูกพันในองค์กรของพนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
4. พนักงานอู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ควรได้รับสวัสดิการด้านนันทนาการ ควรมีการจัดฝึกอบรมเกี่ยวกับงานที่ปฏิบัติงาน เพื่อได้เป็นการเสริมทักษะและสมรรถนะในการทำงานมากขึ้นอันก่อให้เกิดประโยชน์ต่อการปฏิบัติงาน และควรมีการปรับฐานเงินเดือนให้เหมาะสม เอาใจใส่ดูแลพนักงานเหมือนคนในครอบครัว ปรับความเข้าใจกันในองค์กรเพื่อเพิ่มระดับความผูกพันที่พนักงานมีต่ออู่ซ่อมบำรุงรถยนต์ให้มากยิ่งขึ้น
* วิทยานิพนธ์หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ภายใต้การควบคุมของผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.สุวัฒน์ ฉิมะสังคนันท์ และผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.จิตติรัตน์ แสงเลิศอุทัย
Corresponding author : dr_suwat_c@yahoo.com
Article Details
ทัศนะและข้อคิดเห็นของบทความที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กรมโรงงานอุตสาหกรรม. (2557). ข้อมูลโรงงานแยกตามพื้นที่. ค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2557, จาก https://www2.diw.go.th/factory/tumbol.asp.
กุลธน ธนาพงศธร. (2544). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จรินทร์ เสือโต. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจด้านสวัสดิการของพนักงานบริษัท เรเซอร์การไฟฟ้า (ประเทศไทย) จำกัด. พระนครศรีอยุธยา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
เมธี ศาสตร์สาระ. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจด้านสวัสดิการของพนักงานบริษัทนิโปร (ประเทศไทย) จำกัด. ภาคนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการทั่วไป. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2545). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ : ธรรมสาร.
ธันยพร ลาภทิพมนต์. (2556). อิทธิพลของแรงจูงใจในการทำงาน การรับรู้การสนับสนุนด้านสวัสดิการและจริยธรรมในองค์กรที่มีต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรผ่านความผูกพันต่อองค์กรด้านจิตใจของพนักงานโรงแรมและรีสอร์ทในเครือเซ็นทารา สำนักงานใหญ่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธีรภัทร วาณิชพิทักษ์. (2555). การศึกษาความผูกพันต่อองค์การของพนักงานบริษัทร่วมเจริญพัฒนา จำกัด. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
สุวิมล ติรกานันท์. (2553). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์ : แนวทางสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อิทธิศาสตร์ อินทรโชติ. (2551). ความผูกพันของพนักงานต่อองค์กรในนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ จังหวัดลำพูน. การศึกษาค้นคว้าอิสระศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาวิชาเศรษฐกิจและการเมือง. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Allen, N. J. & Meyor, J. P. (1993, January). Organizational commitment : Evidence of career stage effect. Journal of Business Research, 26, 17.
Hinkle, D. E, William, W. & Stephen, G. J. (1998). Applied statistics for the behavior sciences (4th ed.). New York : Houghton Mifflin.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activites. Educational and Psychological Measurement, 30 (3), 607-610.
Likert, R. R. (1961). New patterns of management. New York : Graw-Hill Book Company.
Saks, A. M. (2006). Antecedents and consequences of employee engagement. Journal of Managerial Psychology, 21 (6), 600-619.
