Women Terms in Khao Saw Literature: Meanings and Concepts
Main Article Content
Abstract
This research article aims to analyze the meanings of women terms in Khao Saw literature and analyzes the concepts about women presented in this literary genre. The data is collected from Khao Saw literature editions published by Pratueng Wittaya printery edition (1968), Chiang Mai province totaling 5 stories. The research employs literary language approach, immediate constituent analysis, componential analysis, and conceptual analysis. The findings reveal that women terms in Khao Saw literature are predominantly used as the main words, amounting to 171 occurrences in 1,502 positions. The meaning of women terms in Khao Saw literature can be classified into 2 types: women terms with only one the feature [+woman] and women terms with the feature [+woman] and showing some associated characteristic feature. This can be divided into 7 groups of characteristics expressing different features, namely: feature [+beautiful appearance], feature [+youthful], feature [+has merit], feature [+has value], feature [+is loved], feature [+important], and feature [+intellectual].
As for concepts about women in Khao Saw literature can be broadly categorized into 2 main areas: women's physical beauty and women's characteristics. The realm of women's physical beauty can divide into 2 concepts, which are portraying a woman as an individual with a beautiful appearance and depicting women as youthful individuals, while the concept of women's characteristics can be divided into 5 concepts, which are perception of women as valuable entities, those who possess merit, beloved, intelligent, and important figures. Moreover, concepts about women in Khao Saw literature are interconnected, having women's characters with physical beauty and characteristics. In Khao Saw literature, both men and female characters engage in relationships that mutually support each other.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กนกวรรณ ศรีบุญธรรม. (2557). การศึกษาคำเรียกผู้หญิงในเพลงลูกทุ่งของสุรพล สมบัติเจริญ
(รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
เกษสุดา บูรณพันศักดิ์. (2549). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความเข้าใจมโนทัศน์เรื่องฟังก์ชันกับ
เรื่องอนุพันธ์ ของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา กรณีศึกษา: นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาคณิตศาสตร์
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ค่าวซอ เรื่อง สุวรรณหอยสังข์ จากธรรมค่าวชาดกพื้นเมือง. (2511). โรงพิมพ์ร้านประเทืองวิทยา.
ค่าวซอเรื่องธรรม หงส์หิน. (2511). โรงพิมพ์ร้านประเทืองวิทยา.
จินดารัตน์ โพธิ์นอก. (2557). มโนทัศน์. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. http://legacy.orst.go.th/
?knowledges=มโนทัศน์-21-มีนาคม-2557
นันทนา วงศ์ไทย. (2562). ภาษาและความหมาย (พิมพ์ครั้งที่ 2). เวิร์ค ออล พริ๊นท์.
ประทีป วาทิกทินกร. (2542). ร้อยกรอง (พิมพ์ครั้งที่ 9). สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ประสิทธิ์ กาพย์กลอน. (2518). แนวทางศึกษาวรรณคดี: ภาษากวี การวิจักษ์ และวิจารณ์. ไทยวัฒนาพานิช.
ปริศนา พิมดี. (2547). คำเรียกผู้หญิงในวรรณคดีไทยสมัยอยุธยา [วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต,
มหาวิทยาลัยศิลปากร] http://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/thesis/fulltext/snamcn/
Prisana_Phimdee/Fulltext.pdf
ปิยะพันธุ์ วัชระนุกุล. (2562). การศึกษาคำเรียกผู้หญิงในเพลงเพื่อชีวิต: กรณีศึกษาวงคาราบาว. วารสาร
วิชาการเซาธ์อีสท์บางกอก (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 5(1), 38-54. https://so05.
tci-thaijo.org/index.php/SB_Journal/article/view/149927/121379
ภคภต เทียมทัน. (2556). คำเรียกผู้หญิงในวรรณกรรมกลอนสวด. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต,
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่] https://search.library.cmu.ac.th/search~S0?/Y{u0E20}{u0E04}
{u0E20}{u0E15}&SORT=/Y{u0E20}{u0E04}{u0E20}{u0E15}&SORT=&SORT=Z&extended
=0&SUBKEY=ภคภต/1%2C4%2C4%2CB/frameset&FF=Y{u0E20}{u0E04}{u0E20}{u0E15}
&SORT=&1%2C1%2C
ภัคพล คำหน้อย, ประภัสสนันทน์ เรืองจันทร์, และชญาตี เงารังสี. (2566). คำเรียกหญิงคนรักในวรรณกรรม
ล้านนา. ใน สัญญา สะสอง (บรรณาธิการ), รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการด้านมนุษยศาสตร์
และสังคมศาสตร์ ระดับชาติ ครั้งที่ 3 (หน้า 1-11). คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. ยูเนียน
อุลตร้าไวโอเล็ต.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์
ราชบัณฑิตยสภา. (2550). มโนทัศน์. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. http://legacy.orst.go.th/
?knowledges=มโนทัศน์-๙-กรกฎาคม-๒๕๕๐
ราชบัณฑิตยสภา. (2560). พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ทั่วไป) ฉบับราชบัณฑิตยสภา.
เอบิซ อินเตอร์กรุ๊ป.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์ (2534). ตัวละครหญิงในวรรณคดีไทยสมัยอยุธยาและสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
(พ.ศ.1893-2394) [วิทยานิพนธ์อักษรศาตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]
https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/66203
วนารักษ์ ผ่องสมัย. (2551). คร่าวสี่บท: มองวาทกรรมผ่านคำเรียกขานสตรี ใน มิติใหม่ในการสอนวรรณกรรม
วิเคราะห์ วิจารณ์ วิพากย์ วิจัย (น. 117-131). ดีพริ้น.
วรวรรธน์ ศรียาภัย. (2552). รูปภาษาที่ใช้อ้างถึงตัวแสดงบทบาทในวรรณกรรมร้อยกรองของไทย
[วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม] https://opac.msu.ac.th/
bibitem?bibid=b00172123
เศรษฐ พลอินทร์. (2524). ลักษณะคำประพันธ์ไทย. หน่วยศึกษานิเทศก์ กรมการฝึกหัดครู.
สรณัฐ ไตลังคะ. (2560). ศาสตร์และศิลป์แห่งการเล่าเรื่อง (พิมพ์ครั้งที่ 3).
โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุพัตรา มาลัย. (2564). คำเรียกผู้หญิงในบทเพลงของครูไพบูลย์ บุตรขัน [การค้นคว้าอิสระ
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร] https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/
/26773
เสน่หา บุณยรักษ์. (2519). วรรณกรรมค่าวของภาคเหนือ. หน่วยศึกษานิเทศก์ กรมการฝึกหัดครู.
หนังสือค่าวซอจากธรรมชาดก เรื่อง ช้างโพงนางผมหอม. (2511). บริษัท คนเมืองเหนือ จำกัด
หนังสือค่าวซอเรื่องธรรม เจ้าสุวัตร์. (2511). บริษัท คนเมืองเหนือ จำกัด
หนังสือค่าวซอเรื่องธรรม บัวระวงศ์ หงส์อำมาตย์. (2511). โรงพิมพ์ร้านประเทืองวิทยา.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2529). จารีตนิยมในการแต่งวรรณกรรมค่าวซอ. ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2546). วรรณกรรมล้านนา (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2547). พจนานุกรมล้านนา-ไทย ฉบับแม่ฟ้าหลวง. มิ่งเมือง.
อุดม วโรตม์สิกขดิตถ์. (2542). ภาษาศาสตร์เบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 16). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Bloomfield, L. (1961). Language. [ภาษา] Holt, Rinehart and Winston.
Nida, E. A. (1979). Componential Analysis of Meaning: An Introduction to Semantic
Structure. [การวิเคราะห์องค์ประกอบทางความหมาย: ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับโครงสร้างของ
ความหมาย] Mouton.