Linguistic Strategies of Persuasive Speech Acts on Campaign Posters for 2023 in Tak Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The general election of members of the House of Representatives in 2023 is extremely important for Thailand during this period. It was seen that the politicians and the political parties used persuasive speech through various language strategies as a tool for persuading people.
The research aims to analyze the linguistic strategies of persuasion speech acts. The data was collected from campaign posters that appeared in Tak Province District 1 during the election campaign period, which took place from April to May 2023. A total of 78 campaign posters were analyzed from these campaign posters. The qualitative research was studied by using the linguistic strategies of John R. Searle's speech act theory (1969, 1979). To analyze the campaign posters, the researcher used the linguistic strategies of persuasion speech acts framework. The findings of the study found that the politicians and political parties used 6 linguistic strategies in persuasion speech acts on campaign posters: 1) Lexical or word choices, 2) identifying beneficiaries, 3) referring to important information, 4) increasing communication channels, 5) giving reasons, and 6) stating objectives. These linguistic strategies were found to contribute to building credibility and confidence among politicians and political parties. Additionally, they were effective in persuading people to support the information presented by politicians and political parties, influencing their choice of support.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จันทิมา อังคพณิชกิจ. (2559). ภาษาหาเสียง: วัจนลีลาภาษาการเมืองในโปสเตอร์หาเสียงของไทย. Korea Open Access Journals, 23(1), 301-338.
ณัฐณภรณ์ เอกนราจินดาวัฒน์, ดำเกิง อัศวสุนทรางกูร, และ ศุภวรรณ ทองแท้. (2565). การพัฒนาศักยภาพกระบวนการจัดทำแผนพัฒนาของ จังหวัดตาก พ.ศ. 2566 – 2570 ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 5(2), 222-236.
พงศธร สุรินทร์ และพรวิภา ไชยสมคุณ. (2564). กลวิธีทางภาษาที่ใช้ในวัจนกรรมการเกี้ยวพาราสีของผญาเกี้ยวอีสาน. ใน การประชุมวิชาการระดับนานาชาติเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการและวัฒนธรรม 4 สถาบันการศึกษา “ภาษาและวัฒนธรรมไทยในวิถีโลกสมัยใหม่” (น. 48-65). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พงศธร สุรินทร์. (2565). วัจนลีลาภาษาการเมืองบนป้ายหาเสียงในจังหวัดเชียงใหม่. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครุศาสตร์วิชาการ ครั้งที่ 12: การศึกษาฐานสมรรถนะในยุค New Normal (น. 93-106). นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
พนมสิทธิ์ สอนประจักษ์. (2562). กลวิธีการใช้ภาษาในป้ายหาเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 24 มีนาคม 2562 กรณีศึกษาจังหวัดพิษณุโลกเขตเลือกตั้งที่ 1. วารสาร สจล.ชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ฉบับมนุยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1-2), 1-7.
พรพิลาส วงศ์เจริญ. (2555). ประโยคและข้อความภาษาไทย. ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พัชรีภรณ์ ยุทธนาพงศ์กิตติ, สุทธิดา จุลวิเชียร, และกนกวรรณ วารีเขตต์. (2563). การศึกษากลวิธี
การโน้มน้าวใจจากข้อความบนป้ายโฆษณา หาเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เขต 1 จังหวัด จันทบุรี พ.ศ. 2562. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์รำไพพรรณี (ออนไลน์), 1(1),
-75.
วิกานดา พรสกุลวานิช. (2565). สื่อใหม่และการจัดการสื่อสาร (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิภาดา รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2564). “เราจะผ่านวิกฤตไปด้วยกัน”: การโน้มน้าวใจในปริจเฉทการแถลงข่าวสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19). วรรณวิทัศน์, 21(1),
-104.
วิริยวิศศ์ มงคลยศ และวิภาดา รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2566). โควิทกถา: กลวิธีทางภาษาเพื่อโน้มน้าวใจในปริจเฉทบทพระธรรมเทศนาว่าด้วยสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019
(โควิด-19). วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล, 6(1), 151-189.
วิสันต์ สุขสวัสดิ์. (2547). วัจนกรรมการบริภาษในภาษาไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วุฒินันท์ แก้วจันทร์เกตุ. (2566). ภาษาโน้มน้าวใจในปริจเฉทโฆษณาสินค้าเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพและผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพสำหรับผู้ใหญ่ในเว็บไซต์ RS Mall: การศึกษาตามแนวทางปริจเฉทวิเคราะห์. มนุษยศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 24(2), 8-31.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2552). กลวิธีทางภาษาที่ใช้ในวัจนกรรมการตักเตือนในภาษาไทย. วรรณวิทัศน์, 9(1), 44-91.
สุชานุช พันธนียะ. (2566). การสื่อสารนโยบายสาธารณะบนป้ายหาเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2566 จังหวัดตรัง. วารสารการบริหารปกครอง, 12(2), 256-271.
อธิชัย ต้นกันยา. (2553). ลักษณะการโฆษณาหาเสียงของผู้สมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2550 ผ่านสื่อสิ่งพิมพ์ในจังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา
การสื่อสารศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อาทิตยา สมโลก และจิรัชยา เจียวก๊ก. (2563). กลวิธีการจูงใจและวาทกรรมของป้ายโฆษณาหาเสียงเลือกตั้งปี 2562 ในจังหวัดปัตตานี. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 24(2), 166-180.
อิงอร พึ่งจะงาม. (2554). การใช้วัจนกรรมและกลวิธีทางภาษาบนป้ายโฆษณาหาเสียงเลือกตั้งปี พ.ศ. 2554. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาและการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อุมาภรณ์ สังขมาน. (2559). กลวิธีทางภาษาในวัจนกรรมเสียดสีเพื่อสร้างความตลกขบขันของไทย. วารสารมนุษยศาสตร์, 23(1), 154-178.
Andersen, K. E. (1971). Persuasion: theory and practice. Boston: Allyn and Bacon.
Austin, J. L. (1962). How to Do Things with Words. Oxford University Press.
Borchers, T. A. (2005). Persuasion in the media age. McGraw-hill.
Larson, C. U. (2001). Persuasion: reception and responsibility. Wadsworth/Thomson learning.
O’Keefe, D. J. (2002). Persuasion: theory and research. Sage publication.
Searle, J. R. (1969). Speech acts: An essay in the philosophy of language. Cambridge University Press.
_________. (1979). Expression and Meaning: Studies in Theory of Speech Acts. Cambridge University Press.
Simons, H. W. (2011). Persuasion in society. Sage publication.