Tattoo Narratives : Life Stories and Identity Construction
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to examine the life stories reflected through the individual's tattoos and to understand the process of identity construction through the individual's tattoos. This study was qualitative research using narrative analysis in accordance with McAdams’s (2006) theory and methodology. A total number of 6 key informants participated in the study. The findings indicated the main argument of the study, which is that tattoos are not only a fashion choice for body decoration but tattoos are symbols that express people’s identity, self, and life stories. There were 3 themes identified to support the main argument; 1) tattoo as a process of personal identity expression, 2) tattoo as a process of negotiation with social norms, and 3) Tattoo narratives as the process of transitions and healing of the self.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ณฐมน แก้วพิทูล. (2563). การสื่อสารอัตลักษณ์ผ่านรอยสักของกล่มชายรักชายในจังหวัดเชียงราย.
วารสารการสื่อสารมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 3(2), 65-85. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/CRRUJC/article/view/242015/166336
ทิพย์วิมล จรลี. (2558). บุคลิกภาพห้าองค์ประกอบ ความสามารถในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรคและการ
รับรู้พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การของพนักงานกลุ่มบริษัทผลิตไฟฟ้าขนาดเล็กแห่ง
หนึ่ง. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
ทำไมคนสักลายถึงถูกมองว่าไม่ดี. (1 มีนาคม 2564). Artic.in.th. https://article.in.th/tattoo-bad-people-66
นันท์นริน ทีฆวิวรรธน์. (2560). ความวิตกกังวลจากการพรากจากในเด็ก. วารสารพยาบาลศาสตร์และ
สุขภาพ, 40(2), 130-137. file:///C:/Users/Admin/Downloads/kanung,+Journal+editor,+10%20(1).pdf
พจมาน นิตย์ใหม่. (2550). รอยสัก:การสร้างอัตลักษณ์ที่ปรากฏบนเรือนร่างของตน. [วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่].
พิมพ์ชนก กลิ่นสุทโธ. (2554). การศึกษาอัตลักษณ์แห่งตนของวัยรุ่นที่ครอบครัวแตกแยก. [ปริญญา
นิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].
สุธิดา แซ่อึ้ง. (2559). การสื่อสารความหมายผ่านรอยสักของวัยรุ่นไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, ,
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].
สุภลัคน์ ลวดลาย. (28 พฤษจิกายน 2562). เมื่อลูกต้องเลือกทางเดินของชีวิต Part 2. True ปลูกปัญญา
https://www.trueplookpanya.com/knowledge/content/77060/-blog-per-.
หทัยรัตน์ มาประณีต. (2555). การสักจากความเชื่อของผู้ใหญ่สู่กระแสนิยมของเยาวชน. วารสารสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 15, 163-166. https://ejournals.swu.ac.th/index.php/JOS/article/view/2639/2651
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2559). อัตลักษณ์ Identity การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด.
คณะกรรมการ สภาวิจัยแห่งชาติ สาขาสังคมวิทยา สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
อารียา คหะวงค์. (28 ธันวาคม 2564). การสักบริบทของความเชื่อสู่ความงามบนเรือนร่าง. ICASWU
http://ica.swu.ac.th/news/detail/2/151
Bhushan, N. J. (14 January 2019). Narrative psychology and individual’s personality. Medium
https://medium.com/@jhansibhushann/narrative-psychology-and-individuals-personality-65d2fe610430
Breems, M. (2021). Tattoos Tell Stories: Children’s Literature Tattoos as a Form of Life Narrative.
The European journal of life writing, 10, 6-23. file:///C:/Users/Admin/Downloads/pvanlangen,+Breems+Tattoos+Tell+Stories%20(1).pdf
Brockmeier, J., & Carbaugh, D. (Eds.) (2001). Narrative and identity: Studies in autobiography, self
and culture. John Benjamins Publishing Company.
Creswell, J. W., & Poth, C. N. (2018). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Approaches. Sage Publications.
Crossley, M. (2000). Introducing to narrative psychology: Self, trauma, and the construction of meaning. Open University Press.
Lilgendahl, J. P. (2015). The dynamic role of identity processes in personality development:
Theories, patterns, and new directions. In K. C. McLean & M. Syed (Eds.), The Oxford handbook of identity development (pp. 490–507). Oxford University Press.
McAdams, D. P. (1993). The Stories We Live by: Personal Myths and the Making of the Self. New
York: William Morrow
McAdams, D. P., Reynolds, J., Lewis, M., Patten, A. H., & Bowman, P. J. (2001).
When bad things turn good and good things turn bad: Sequences of redemption
and contamination in life narrative and their relation to psychosocial adaptation in
midlife adults and in students. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(4),
–485.
McAdams, D. P., & Pals, J. L. (2006). A New Big Five Fundamental Principles for an
Integrative Science of Personality. American Psychologist, 61(3), 204-217. http://people.wku.edu/richard.miller/new%20big%20five.pdf
Mun, J. M., Janigo, K. A., & Johnson, K. K. (2012). Tattoo and the self. Clothing and
Textiles Research Journal, 30(2), 134-148.
Nemoto, M. (2015). Story of Hiroshima: Life of an Atomic Bomb Survivor. Asia: Biographies and
Personal Stories, 20(2), 53-57. https://www.asianstudies.org/publications/eaa/archives/story-
of-hiroshima-life-of-an-atomic-bomb-survivor/
Pennebaker, J. W. (1997). Writing about emotional experiences as a therapeutic
process. Psychological science, 8(3), 162-166. http://www.gruberpeplab.com/teaching/psych3131_summer2015/documents/14.2_Pennebaker1997_Writingemotionalexperiences.pdf
Schiff, B. (2012). The Function of Narrative: Toward a Narrative Psychology of Meaning. Narrative
Work, 2(1), 33-47. file:///C:/Users/Admin/Downloads/administrator,+nw2_1art03%20(1).pdf
Shimalla, A. (2015). INKED: How Tattoos Tell Stories. [Unpublished doctoral dissertation].
Stetson University.
Smith, E. E. (12 January 2017). The two kinds of stories we tell about ourselves. IDEAS.TED.COM. https://ideas.ted.com/the-two-kinds-of-stories-we-tell-about-ourselves/