ปัจจัยที่มีต่อค่านิยมทางจริยธรรมของวัยรุ่นไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาค่านิยมทางจริยธรรมของวัยรุ่นไทย 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อค่านิยมทางจริยธรรมของวัยรุ่นไทย 3) เพื่อศึกษาหาแนวทางแก้ไขปัญหาค่านิยมทางจริยธรรมที่ไม่เหมาะสมของวัยรุ่นไทย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ นักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปีการศึกษา 2564 คำนวณหาขนาดตัวอย่างตามสูตรของ Yamane (Yamane, 1973) ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ได้จำนวน 396 คนและทำการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ (stratified sampling) โดยแบ่งตามสัดส่วน จำแนกตามกลุ่มสายสาขาวิชาเป็น 3 กลุ่ม คือ สายสาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ สายสาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และสายสาขาวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ซึ่งเป็นตัวแทนของวัยรุ่นไทยเพื่อตอบแบบสอบถาม และเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะลง (Purposive sampling) จำนวน 20 คนแบ่งออกเป็นเพศชาย 10 คนและเพศหญิง 10 คน เพื่อตอบแบบสัมภาษณ์เชิงลึก เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ การแจกแจงความถี่ (Frequency) ร้อยละ (Percentage) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย การทดสอบ t-test  และ F-test

ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่านิยมทางจริยธรรมของวัยรุ่นไทย โดยภาพรวมค่านิยมทั้ง 4 ด้าน อยู่ในระดับเห็นด้วยมาก 2 ด้าน คือ ด้านระเบียบวินัยและด้านความซื่อสัตย์ และอยู่ในระดับเห็นด้วยปานกลาง 2 ด้าน คือ ด้านบริโภคนิยมและด้านความเสียสละ 2) ปัจจัยที่มีต่อค่านิยมทางจริยธรรมของวัยรุ่นไทยได้แก่ อาชีพของผู้ปกครองมีผลต่อค่านิยมทางจริยธรรมด้านบริโภคนิยม เกรดเฉลี่ยมีผลต่อค่านิยมทางจริยธรรมด้านระเบียบวินัยและความซื่อสัตย์ เพศมีผลต่อค่านิยมทางจริยธรรมด้านความเสียสละ ส่วนปัจจัยส่วนบุคคลด้านอื่นๆ ไม่มีผลต่อค่านิยมทางจริธรรมที่แตกต่างกัน 3) แนวทางแก้ไขปัญหาค่านิยมทางจริยธรรมที่ไม่เหมาะสมของวัยรุ่นไทย ได้แก่ ครอบครัว สถาบันการศึกษา การจัดกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม และสื่อมวลชน มีบทบาทในการปลูกฝังค่านิยมทางจริยธรรม