การอพยพย้ายถิ่นและแรงงานความรู้สึกในเรื่องสั้น “The Embassy of Cambodia” ของเซดิ สมิธ และ บทละคร Model Citizens ของฮาริช ฌาร์มา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์เชื่อมโยงระหว่างการอพยพย้ายถิ่น, เพศสถานะ และแรงงานความรู้สึก ท่ามกลาง การเอารัดเอาเปรียบในโลกเสรีนิยมใหม่และจักรวรรดินิยมใหม่ และการควบคุมของรัฐ ในวรรณกรรมร่วมสมัยสองเรื่อง โดยเรื่องสั้น The Embassy of Cambodia (2013) ของ Zadie Smith ได้นำเสนอเรื่องราวชีวิตของ Fatou สาวรับใช้ต่างด้าวของครอบครัวเดอราวัลในย่านชานกรุงลอนดอน โดยได้สมิธได้เขียนถึง ตัวละครที่ทำงานบริการในลักษณะของแรงงานความรู้สึก ซึ่งมักถูกมองว่าเป็น “งานของผู้หญิง” โดยสมิธได้นำเสนอประเด็นสำคัญของโลกปัจจุบันและในประวัติศาสตร์ อาทิ ลัทธิการล่าอาณานิคม การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ การอพยพย้ายถิ่น และภาวะโลกาภิวัฒน์ ในขณะที่บทละคร Model Citizens (2012) ของ Haresh Sharma นำเสนอประเด็นแรงงานอพยพและภาวะพหุวัฒนธรรม ภายใต้การควบคุมของรัฐสิงคโปร์ ผ่านตัวละครหญิงสามคน คือ ภริยารัฐมนตรี, หญิงเชื้อสายเปอนารากัน และสาวใช้ชาวอินโดนีเซีย โดยบทละครของฌาร์มา เป็นการวิพากษ์แนวคิด “ความฝันแบบสิงคโปร์” ด้วยการตั้งคำถามว่า ใครคือพลเมืองตัวอย่างของรัฐสิงคโปร์กันแน่ และนำเสนอภาพแทนของแรงงานความรู้สึก ผ่านตัวละคร Melly สาวใช้ชาวอินโดนีเซีย บทความชิ้นนี้อ้างถึงแนวคิด ว่าด้วยแรงงานความรู้สึก และแรงงานอวัตถุ ของนักคิดสายมาร์กซิสต์และเฟมินิสต์ อาทิ Michael Hardt, Antonio Negri และ Silvia Federici ในการวิเคราะห์และอภิปรายการนำเสนอภาพแทน ของแรงงานความรู้สึกและแรงงานอพยพที่ทำงาน รับใช้ในบ้าน ในงานวรรณกรรมทั้งสองชิ้น และนำไปสู่ข้อสรุปที่ว่าเรื่องสั้นของสมิธและบทละครของฌาร์มา อาจชี้ให้เห็นหนทางที่จะนำไปสู่ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ความเป็นพวกพ้อง และการปลดปล่อยแรงงานรับใช้ในบ้านเหล่านี้ จากการเอารัดเอาเปรียบในระบบทุนนิยม การควบคุมของรัฐ และแนวคิดชายเป็นใหญ่