Editorial Article

Abstract

กราบสวัสดีท่านผู้อ่าน วารสารมนุษยศาสตร์สารฉบับนี้เป็นฉบับแรกของปีพุทธศักราช 2563 ปีนี้นับว่าเป็นปีที่ค่อนข้างลำบากทีเดียวสำหรับประชาคมโลกของเรา ดังที่ถูกท่านน่าจะได้ประสบเหมือนๆกัน การระบาดของโรคไวรัส Coronvirus 2019 ที่ทำให้เกิดโรค COVID-19 ทำให้กิจกรรมของมนุษย์เราแทบจะทุกพื้นที่ในโลกต้องหยุดลง แน่นอนว่าในทางสาธารณสุข การระบาดดังกล่าวนับว่าเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของมนุษย์ อย่างไรก็ตามการระบาดของเชื้อไวรัสนั้นก็ได้แสดงให้เห็นถึงข้อจำกัดในศักยภาพของมนุษย์และสิ่งที่อยู่นอกเหนือ “แผนพัฒนา” ต่างๆที่มนุษย์ได้วางไว้ การเกิด “digital disruption” ที่ภาคธุรกิจและภาครัฐพยายามผลักดันให้เกิดมานาน ก็ได้เกิดขึ้นอย่างที่มนุษย์ไม่ค่อยจะสมยอมเท่าไหร่เมื่อมีการระบาดของไวรัส สำหรับผู้ที่อยู่ในปริมณฑลของศาสตร์ด้านความเป็นมนุษย์ เรื่องดังกล่าวมีสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ด้วยศักยภาพของมนุษยศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นการศึกษาภาษา จิตวิทยา วรรณกรรม ศิลปะ การศึกษาอดีต การจัดการข้อมูล เราจะเข้าใจการเกิดขึ้นของโรคระบาดแบบที่มนุษย์ไม่ได้วางแผนไว้และผลของมันที่มีต่อสังคมและวัฒนธรรมได้อย่างไร ท่านผู้อ่านไม่ควรคาดหวังว่าที่ได้กล่าวมานี้เป็นการปูทางไปสู่เนื้อหาที่ในบทความของวารสารฉบับนี้ เพราะผู้เขียนไม่ได้ตั้งใจให้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันอยู่ ในเมื่อบทนำในวารสารยุค “digital” ก็ไม่ได้ถูกอ่านไปพร้อมกับบทความในวารสารอยู่แล้ว ทำไมบทนำจึงต้องเกี่ยวข้องกับสิ่งที่อยู่ในวารสาร บทนำทำหน้าที่เป็นบทที่จะ “นำ” ผู้อ่าน (ซึ่งหลายๆคนอาจจะเป็นผู้เขียนของเราในอนาคต) ได้เห็นถึงเรื่องและประเด็นอื่นๆ ที่สำคัญต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมที่มนุษย์เราอาศัยอยู่ได้ไหม?