ข้อเสนอแนะต่อการป้องกันและแก้ไขปัญหา“เด็กแว้น”จากประชาชนและเจ้าหน้าที่รัฐ

บทคัดย่อ

ในการศึกษาครั้งนี้ผู้เขียนมุ่งหวังเพื่อเสนอแนะแนวทาง มาตรการ นโยบายหรือข้อกฎหมายที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพในการป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็กแว้น โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยทั้งเชิงคุณภาพและปริมาณในการศึกษา ด้วยวิธีการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจากหน่วยงานภาครัฐ และประชาชนผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนจากพื้นที่ที่เกิดเหตุซ้ำซาก อีกทั้งศึกษาค้นคว้าจากเอกสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยมีกลุ่มตัวอย่างรวมทั้งสิ้น 3 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดกรุงเทพมหานคร จังหวัดนครปฐม และจังหวัดชลบุรี

จากการศึกษาพบว่า ประชาชนส่วนใหญ่เห็นด้วยกับมาตรการการส่งตัวเด็กแว้นเข้าค่ายทหาร คิดเป็นร้อยละ 43.27 เห็นด้วยกับการให้เวลากับบุตรหลานมากขึ้น คิดเป็นร้อยละ 33.15 เห็นว่าควรจัดให้มีสนามแข่งที่ถูกต้องตามกฎหมาย คิดเป็นร้อยละ 32.71 ส่วนความคิดเห็นจากเจ้าหน้าที่รัฐพบว่า แนวทางในการแก้ปัญหาที่เหมาะสมที่สุด ควรเริ่มต้นแก้ปัญหาเด็กแว้นจากสถาบันครอบครัวและการอบรมเลี้ยงดูบุตร ขณะเดียวกันควรบูรณาการกระบวนการทำงานของทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องทั้งกระทรวงศึกษาธิการและโรงเรียน อีกทั้งควรเพิ่มบทลงโทษทางกฎหมายให้เข้มขึ้น