Ecotopia:
Space, Gender, and Myth in Khachapura and Nakorn Aiyara
Keywords:
Ecotopia, Myth, Ecocentrism, Space, PowerAbstract
This article analyzes the meaning of Khachapura City in the novels Khachapura and Nakorn Aiyara by Pongsakorn who is a famous fantasy novel writer. The key theoretical approach of this article is based on ecocriticism. The article has three topics: Khachapura City as the purification of space, Khachapura City as a myth of ecocentric space and Khachapura City as a space that is other. Analysis shows that Khachapura City is the purification of space through a barrier to access; people must have four magical objects for access. Moreover, the purification of space is connected to patriarchy. Khachapura City is a myth of ecocentric of space represented by sacred elephants, and also it is a space where humans dominate nature for their own benefit. It is a representation of sufficiency which is different from the ruling class and is a representation of being one with nature, which is a sign of the myth of ecocentricity. Khachapura City as a space that is other; it is unacceptable to scientific discourse. In summary, this article reveals the uncertainty of ecocentricity as ecotopia, which is a space of social meaning.
References
Barthes, Roland บาร์ตส์, โรล็องด์. 2011. Mayakhati มายาคติ [Mythologies]. Translated by Wanpimon Angkasirisap วรรณพิมล อังคศิริสรรพ. Bangkok: Kobfai.
Chairat Charoensin-o-larn ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. 2011. Watakam Kan Phattana วาทกรรมการพัฒนา [Development Discourse]. Bangkok: Wiphasa.
Chairat Charoensin-o-larn ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. 2013. Phasa kub Kanmuang / Khwampen Kanmueang ภาษากับการเมือง / ความเป็นการเมือง [Language and Politics/The Political] (2nd ed.). Bangkok: Wiphasa.
Konggrit Triwong & Thanaphat Dechphawoottikoon คงกฤช ไตรยวงศ์ และธนภาษ เดชพาวุฒิกุล (eds). 2016. Khwam Wang kub Chintanakan thang Manutsat ความหวังกับจินตนาการทางมนุษยศาสตร์ [Hope and Imagination of Humanities]. Bangkok: Siam Paritat.
La-iad Visuddhibedya ละเอียด วิสุทธิแพทย์. 1979. “Chang nai Wannakadee Sansakrit lae Wannakadee Pali” ช้างในวรรณคดีสันสกฤตและวรรณคดีบาลี [Elephant in Sanskrit and Pali Literatures]. Master thesis, Chulalongkorn University.
More, Thomas มอร์, ทอมัส. 1983. Utopia ยูโทเปีย [Utopia]. Translated by Sombat Juntawong สมบัติ จันทะวงศ์. Bangkok: The Foundation for the Promotion of Social Sciences and Humanities Textbooks Project.
Paritta Chaleampao Koanantakoon ปริตตา เฉลิมเผ่า กออนันตกูล. 2003. Jaomae Khunpu Changsaw Changphon lea Rueang Auenauen waduay Phiteekam lae Nattakam เจ้าแม่ คุณปู่ ช่างซอ ช่างฟ้อน และเรื่องอื่น ๆ ว่าด้วยพิธีกรรมและนาฏกรรม [God Mather, Grandfather, Folklore Singer, Dancer and other Issue about the Rite and the Dramatic Work]. Bangkok: Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre.
Pongsakorn พงศกร. 2011. Nakhorn Aiyara นครไอยรา [Elephant city V.2] (2nd ed.). Bangkok: Groove Publishing.
Pongsakorn พงศกร. 2014. Khacha Pura คชาปุระ [Elephant city V.1] (3rd ed.). Bangkok: Groove Publishing.
S. Phlainoi ส. พลายน้อย. 2009. Sat Himmaphan สัตว์หิมพานต์ [The Himmapan Animals] (4th ed.). Bangkok: Pimkham.
Satit Leelathawornchai สถิต ลีลาถาวรชัย. 2014. Muang Nimit khong M.R. Nimitmongkhol Nawarat: Khwamphun tueng Loke an Mai “Pradeaw Phea Pradeaw Phab” khong Nak Udomkati เมืองนิมิต ของ ม.ร.ว. นิมิตมงคล นวรัตน: ความฝันถึงโลกอันไม่ “ประเดี๋ยวเฟ้อประเดี๋ยวแฟบ” ของนักอุดมคติ [Muang Nimit of M.R. Nimitmongkhol Nawarat: The Vision of an Idealist]. Warasarn Sinlapasat วารสารศิลปศาสตร์ [Journal of Liberal Arts]. 14 (1): 28-51.
Sriruaen Kaewkangwan ศรีเรือน แก้วกังวาล. 2016. Bookkhalikkaphab lae Kan Wat บุคลิกภาพและการวัด [The Personality and the Assessment]. In Jittawittaya Puae Kan Damrong Cheewit จิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต [Psychology for Living]. ed. Em-on Jarurangsee เอมอร จารุรังสี. Bangkok: Sukhothai Thammathirat.
Supisara Thiensawangchai ศุภิสรา เทียนสว่างชัย. 2017. Suanlangban: Kan Yeawya khong Tammachat lae Technology nai Tana Tua Rai สวนหลังบ้าน: การเยียวยาของธรรมชาติและเทคโนโลยีในฐานะตัวร้าย [Suanlangban: Healing of Nature with Technology as the Villain]. Warasarn Manutsat วารสารมนุษยศาสตร์ [Humanities Journal]. 24 (1): 274-301.
Suradech Chotiudompant สุรเดช โชติอุดมพันธ์. 2016. Thitsadee Wannakadee Wichan Tawantok nai Kritsatawat thi 20 ทฤษฎีวรรณคดีวิจารณ์ตะวันตกในคริสต์ศตวรรษที่ 20 [West Criticism Theory in 20th Century]. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Thanya Sangkhaphanthanon ธัญญา สังขพันธานนท์. 2013. Wannakam Wijan Cheang Niwet: Watakam Tummachat lae Singwaetlom nai Wannakam Thai วรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ: วาทกรรมธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในวรรณกรรมไทย [Ecocriticism: Discourse of Nature and Environments in Thai Literature]. Pathum Thani: Nakhorn.
Thanya Sangkhaphanthanon ธัญญา สังขพันธานนท์. 2017. Chai Piang Deratchan: Sattawasuksa nai Mummong khong Kan Wichan Choeng Niwet ใช่เพียงเดรัจฉาน: สัตวศึกษาในมุมมองของการวิจารณ์เชิงนิเวศ [Not only Brute: Animal Studies in Aspect of Ecocriticism]. In Titsadee kub Kan Wichan Sinlapa: Tatsana Khong Nakwichakan Thai ทฤษฎีกับการวิจารณ์ศิลปะ: ทัศนะของนักวิชาการไทย [Theory and Art Critic: Outlook of Thai Academician], ed. Ruanruathai Sutchapan รื่นฤทัย สัจจพันธุ์, 328-407. Pathum Thani: Nakhorn.
ภาษาต่างประเทศ
Abeles, Tom P. 1994. Is Preservation Inventing the Past or Creating the Future?. Futures 26(5): 542-548.
Buell, Lawrence. 2005. The Future of Environmental Criticism. New Jersey: Blackwell.
Buell, Lawrence, Heise, Ursula K., & Thornber, Karen. 2011. Literature and Environment. Annu. Rev. Environ. Resource. 36: 417-440.
Garforth, Lisa. 2006. Ideal Nature: Utopias of Landscape and Loss. Spaces of Utopia. 3: 5-26.
Glottfelty, Cheryll, & Fromn, Harold. (Eds). 1996. The Ecocriticism Reader: Landmarks in Literary Ecology. Athens: University of Georgia Press.
Heise, Ursula K. 1997. Science and Ecocriticism. The American Book Review 18(5): 4.
Wild, Robert, & McLeod, Christopher. (eds.). 2008. Sacred Natural Sites: Guideline for Protected Area Manager. Gland, Switzerland: IUCN.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright and plagiarism
Authors are responsible for obtaining permission to use copyrighted materials from copyright owners. Authors are responsible for observing requisite copyright law when quoting or reproducing copyrighted materials. Quotations and reproductions of content from other published sources must be accompanied by a reference and all sources should be clearly listed in the references section. Quotations and reproductions of content from external sources without due attribution could be considered a severe infringement of academic conduct and may constitute a legal offence under the Copyright Act of B.E. 2537. Any legal ramifications arising from the infringement of copyright regulations would be the sole responsibility of the author(s).
