โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยการบริหารจัดการที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผล การป้องกันและควบคุมการติดเชื้อโควิด 19 ของโรงงานอุตสาหกรรม ประเภทการผลิต ภาคตะวันออก ประเทศไทย

บทคัดย่อ

การแพร่ระบาดของโควิด 19 ทำให้เกิดการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตอย่างมาก การระบาดยังส่งผลต่อ ระบบสุขภาพ สังคมและเศรษฐกิจของประเทศอย่างรุนแรง โดยเฉพาะภาคอุตสาหกรรมการผลิต การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยการบริหารจัดการและประสิทธิผลของการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อโควิด 19 ของโรงงานอุตสาหกรรม 2) พัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยการบริหารจัดการและประสิทธิผลของการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อโควิด 19 และ3) สร้างแผนภาพเส้นทางและน้ำหนักของตัวชี้วัดสาเหตุของตัวแปรประสิทธิผล ผู้ให้ข้อมูล 380 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงปริมาณ และวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและเส้นทางอิทธิพล (Path Analysis) โดยใช้โปรแกรม  ลิสเรล

ผลการวิจัยพบว่า ผู้ให้ข้อมูลมีการรับรู้ในภาพรวมเกี่ยวกับประสิทธิผลของการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อโควิด 19 อยู่ในระดับมากที่สุด (  = 4.31) เมื่อจำแนกรายด้าน พบว่า การรับรู้ของพนักงานต่อกิจกรรมการดำเนินงานการป้องกันและควบคุมโควิด 19 และความพึงพอใจของพนักงาน อยู่ในระดับมากที่สุด
มีค่าเฉลี่ยการรับรู้เท่ากับ 4.33 และ 4.30 ตามลำดับ  ปัจจัยการบริหารจัดการทุกด้านมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .00 (KMO=0 .938, df=1.275) โมเดลสมการโครงสร้างมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ในทุกด้าน (c²= 86.416, df=75, p-value=0.173,  c²/df =1.152, CFI=0.997, GFI =0.973, AGFI=0.951, RMSEA=0.020, RMR=0.003) พบว่า ปัจจัยการจัดสิ่งแวดล้อม การบริหารจัดการองค์การ การมีส่วนร่วม มีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิผลการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อโควิด 19 และสามารถพยากรณ์ตัวแปรประสิทธิผลได้ร้อยละ 96.0, 14.0 และ 8.0 ตามลำดับ