ผลของการฝึกศิลปะการต่อสู้ด้วยดาบสองมือต่อการมีสติของเยาวชน ค่ายยุวชนไทอชิร

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้ เพื่อศึกษาผลของการฝึกศิลปะการต่อสู้ด้วยดาบสองมือต่อการมีสติของเยาวชน ค่ายยุวชนไทอชิร รูปแบบงานวิจัยนี้ เป็นแบบกึ่งทดลอง แบบก่อนและหลังการทดลอง (pretest-posttest control group design) โดยแบ่งเยาวชน ค่ายยุวชนไทอชิรเป็น 3 กลุ่มคือ กลุ่มฝึกดาบ กลุ่มฝึกเจริญสติก่อนฝึกดาบ และกลุ่มควบคุม จำนวนกลุ่มละ 25 คน ทั้ง 3 กลุ่มได้รับการทดสอบด้วยแบบวัดสติก่อนและหลังการทดลอง หลังจากนั้นกลุ่มทดลองจะได้รับการฝึกดาบและการฝึกเจริญสติก่อนฝึกดาบฝึกจำนวน 17 ครั้ง 9 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมง โดยที่ 8 ครั้งแรก ฝึกอบรมต่อเนื่องทุกวัน จากนั้น ฝึกอบรมเพื่อทบทวนอาทิตย์ละ 1 ครั้ง ต่อเนื่องจนครบ 9 ครั้ง ในการวิจัยนี้ ผู้วิจัยได้ใช้แบบวัดความสติ โดยเลือกใช้เฉพาะแบบวัดสติ 20 ข้อ มีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์อัลฟ่า ของครอนบาค .966 นำข้อมูลที่ได้จากการวัดมาวิเคราะห์ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐาน โดยใช้สถิติ การทดสอบค่าที (t-Test) ผลการวิจัยพบว่า 1. การมีสติก่อนและหลังของกลุ่มทดลอง มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มากกว่า .001 (t = 4.85) 2. การมีสติของกลุ่มทดลอง หลังการทดลองมากขึ้นและมากกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับมากกว่า .001 (t = 3.42)